Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, οι κάτοικοι του Λονδίνου έτρεχαν στις υπόγειες πλατφόρμες, που χρησιμοποιούνταν ως καταφύγια, για να γλυτώσουν από τα γερμανικά βομβαρδιστικά που τους σφυρηλατούσαν.
Τα πιο σημαντικά ήταν οι σταθμοί του μετρό του Λονδίνου.
O κόσμος μαζευόταν στις υπόγειες πλατφόρμες, κυρίως την νύχτα, προκειμένου να βρει καταφύγιο. Πολλοί έρχονταν με τα κλινοσκεπάσματα τους ή με ότι άλλο είχαν διασώσει. Εκεί μπορούσαν να κοιμηθούν ασφαλείς χωρίς να ακούνε τους εξωφρενικούς ήχους των βομβών.
Όσο περισσότερο διαρκούσε ο πόλεμος, οι αρχές παρείχαν και περισσότερα πράγματα στους ανθρώπους. Με βοήθεια από τον βρετανικό Red Cross και το Salvation Army τους παρείχαν αποχωρητήρια, μπάνια, ιατρική περίθαλψη αλλά και ψυχαγωγία, όπως θέατρα, ταινίες, βιβλιοθήκη ώστε να ξεχνούν, έστω για λίγο, τον πόλεμο.
Αν και αυτοί που έζησαν στα καταφύγια παρέμειναν ζωντανοί μέχρι το τέλος του πολέμου, υπήρχαν πολλοί με κρίσεις άγχους, διατροφικές διαταραχές, αποβολές και άλλες σωματικές και ψυχικές ασθένειες.
Αρχείο φωτογραφιών: Wikimedia Commons, Universal History Archive, Ministry of Information Photo Division Photographer
