Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Μαλβίνα Κάραλη – Απεμπλουτισμένοι

Τελικά, της λέω, μια τραγωδία, τίποτα. Ποτέ. Στην ουσία, πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό που παθαίνεις. Ξημερώνει, και το χθεσινό χαστούκι μοιάζει χάδι μπροστά στο σημερινό χαστούκι. Και πάει

D. H. Lawrence – Το Πλοίο του Θανάτου

V Φτιάξτε λοιπόν το πλοίο του θανάτου, γιατί πρέπει να φύγετε για το μακρύτερο ταξίδι, για τη λησμονιά. Και να χαθείτε μ’ έναν θάνατο, αργόσυρτο κι επώδυνο που βρίσκεται ανάμεσα

Frédéric Pierre Bourdin – Πόσο κοστίζει η γονική αγάπη; – Μικρό ιστορικό

Ο Frédéric Pierre Bourdin γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1974 στο Nanterre της Γαλλίας. Η μητέρα του δήλωσε πως δεν γνώριζε ποιος ήταν ο πατέρας, αν και ήξερε, έτσι προσπάθησε να

Μάνος Χατζιδάκις – Για τους νέους και την αναρχία

Οι εφημερίδες και οι άμυαλοι κι αμόρφωτοι δημοσιογράφοι της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης πέτυχαν κάτι που ομολογουμένως δύσκολα θα κατόρθωνε η κάθε κυβέρνηση από μόνη της χωρίς την πολύτιμη βοήθειά

Virginia Satir – Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή

Όπως η αναπνοή μάς συνδέει με τη ζωή, έτσι και το άγγιγμα είναι το πιο εκφραστικό μέσο για τη μετάδοση συναισθηματικών πληροφοριών ανάμεσα σε δύο άτομα. Η πρώτη συγκεκριμένη εμπειρία,

Αντώνης Σουρούνης – Όλες γυμνές, όλες πανέμορφες

Η πρώτη εικόνα που έχω από τον κόσμο είναι γυμνές γυναίκες. Θα ήμουν δύο ή τριών χρόνων και η μάνα μου με πήρε μαζί της στο χαμάμ, όπου πήγαινε κάθε

Άννα Τακάκη – Είμαι γυναίκα που το θαύμα γεννά

Είμαι γυναίκα που το θαύμα γεννά. Είμαι γυναίκα και είμαι το γάλα. Είμαι το γάλα που θρέφει τη γης, τη θρέφει να γεμίσει ο κόσμος ιδέες, μυαλά, συναισθήματα. Είμαι γυναίκα

Η εκκεντρική τέχνη της Carol Rama – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Η Carol Rama (1918) ήταν Ιταλίδα αυτοδίδαχτη καλλιτέχνης που άφησε το στίγμα της στο χώρο των τεχνών. Πάντα αγαπούσα αντικείμενα και καταστάσεις που απορρίπτονταν. Όταν ήμουν περίπου έξι, συνήθιζα να

Κική Δημουλά – A girl

Άραγε για ποιό «κοριτσάκι του» να μου μιλούσε εκείνος ο ξετρελαμένος από τη λύπη κύριος; Για κείνο που εννοούσε αυτός, για κείνο που εννοούσα εγώ, γι’ αυτό που έχω ξεχάσει

Don Miguel Ruiz – Η προσωπική καταπίεση

Όλοι θυμόμαστε πως ήταν να είμαστε έφηβοι, μπουχτισμένοι από τις ταπεινώσεις της παιδικής ηλικίας. Θέλαμε να ξεφύγουμε από τους γονείς μας, θέλαμε να δραπετεύσουμε από τη φυλακή του σπιτιού και

Σταύρος Κουγιουμτζής – Tα πουλιά

Mια φορά, ένας φίλος μου, ο Aρίστος Παυλίδης, μου λέει: «Xθες άκουσα ένα τραγούδι σου, πολύ ωραίο. Ήταν το “Όταν ανθίζουν πασχαλιές”». «Πώς το κατάλαβες ότι είναι δικό μου;», τον

Jayne Cortez – Βιασμός

Τι υποτίθεται πως θα έπρεπε να κάνει δηλαδή η Ινές Γκαρσία του άντρα που κήρυξε πόλεμο στο σώμα της του άντρα που χάραξε μια πολεμική ζώνη ανάμεσα στα στήθη της;