Charles Baudelaire – Παρηγοριά για τον έρωτα
Ο κόσμος, αυτό το απέραντο σύστημα αντιφάσεων έχοντας σε μεγάλη εκτίμηση κάθε τι γερασμένο, γρήγορα, ας σχεδιάσουμε στα πρόσωπά μας ρυτίδες· το συναίσθημα όντας γενικά της μόδας, ας στολίσουμε την
Paul Auster – Η φαντασία του παιδιού
Λέγεται πως αν κάποιος δεν μπορεί να ονειρευτεί τη νύχτα, θα τρελαθεί. Με τον ίδιο τρόπο, αν σε ένα παιδί δεν επιτραπεί να επισκεφτεί τον χώρο της φαντασίας, αυτό το παιδί
Ernesto Sabato – Το Τούνελ
Θα είναι αρκετό να πω πως είμαι ο Χουάν Πάμπλο Καστέλ, ο ζωγράφος που σκότωσε τη Μαρία Ιριμπάρνεο. Υποθέτω πως η δίκη βρίσκεται στη μνήμη όλων και πως δε χρειάζονται
Raoul Vaneigem – Γράμμα στα παιδιά του κόσμου
Είχατε το προνόμιο να γεννηθείτε σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας. Μια εποχή όπου όλα αλλάζουν, όπου τίποτα πλέον δεν θα είναι όπως πριν. Η τύχη είναι εξαιρετική, η περίσταση
Bosko Brkic και Admira Ismic – Ούτε ο θάνατος κατάφερε να τους χωρίσει – Φωτογραφικό άλμπουμ
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη (1992-1995) οι Bosko Brkic και Admira Ismic έμεναν στον Σεράγεβο. Οι γονείς του Bosko αποφάσισαν να φύγουν άμεσα αλλά αυτός δεν ήθελε
O Maxim Gorky για τον θάνατο του Leo Tolstoy
Πέθανε ο Λέων Τολστόι. Πήρα ένα τηλεγράφημα, όπου με τις πιο κοινότοπες λέξεις αναφέρεται ότι πέθανε. Αυτό με χτύπησε κατάκαρδα, ούρλιαξα από τον πόνο και τη θλίψη, και τώρα, σε
Albert Camus – Σημειώσεις για την ζωή
Από το παράθυρο βλέπω μονάχα τους τοίχους του κήπου που βρίσκεται απέναντι. Κι εκείνα τα λιγοστά φυλλώματα όπου κυλάει το φως. Πιο ψηλά, πάλι φυλλώματα. Πιο ψηλά ακόμα, ο ήλιος.
Ρώμος Φιλύρας – Η ζωή μου εις το Δρομοκαΐτειον
Ο μόνος που μας θυμάται συχνά είν’ ο θάνατος. Ακούει τη μυστική μας επίκλησι, στο αργό ατελείωτο μέτρημα των ραθύμων στιγμών της βαρυθυμίας μας, την άφωνη εκ βαθέων ευχή μας,
Robert Burton – Η ανατομία της μελαγχολίας
Ορίζοντας έτσι θολά και πρόχειρα την έννοια, λέμε πως είναι μελαγχολικός καθένας που είναι άκεφος, θλιμμένος, ξινός, κατσούφης, κακοδιάθετος, μοναχικός, που νιώθει ταραχή ή δυσαρέσκεια για κάποιο λόγο. Και δεν
Hugo Gerhard Simberg – Η περίεργη προσωποποίηση του θανάτου – Μικρό βιογραφικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Ο Hugo Gerhard Simberg ήταν Φιλανδός ζωγράφος που γεννήθηκε στην Hamina στις 24 Ιουνίου του 1873. Στην ηλικία των 18 (1891) εγγράφηκε στην σχολή ζωγραφικής Viipuri Friends of Art και
Μενέλαος Λουντέμης – Για την αγάπη
Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει… τρέχει… ασυλλόγιστα στους γκρεμούς, που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά. Δε ρωτά
Arthur Schopenhauer – Η τέχνη του να είσαι ευτυχισμένος
Δύο είναι οι εχθροί της ανθρώπινης ευτυχίας: πόνος και ανία. Οι άνθρωποι χρειάζονται κάποια εξωτερική απασχόληση, επειδή είναι αδρανείς εσωτερικά. Η πράξη είναι η σκληρή λυδία λίθος πάνω στην οποία
