Περιθώριο | Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Jack Kerouac – On the Road

Αλλά τότε πήγαιναν χορεύοντας μέσα στους δρόμους σαν τρελοί, και σερνόμουν από πίσω τους όπως κάνω σ’ όλη μου τη ζωή για ανθρώπους που μ’ ενδιαφέρουν, γιατί οι μόνοι άνθρωποι που υπάρχουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που είναι τρελοί για ζωή, τρελοί για κουβέντα, τρελοί να σωθούν, που θέλουν να τα χαρούν όλα μέσα σε μια και μόνη στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται, ή λένε ένα κοινότοπο πράμα, αλλά που καίγονται, καίγονται, όμοιοι με τις κίτρινες μυθικές φωτιές των ρωμαϊκών πυρσών, εκπυρσοκροτώντας σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στ’ άστρα και, στη μέση, βλέπουμε το μπλε φως του πυρήνα τους να σκάει κι ο καθένας κάνει: «Άααα!»Continue Reading

Εμμανουήλ Ροΐδης – Αιτία της γεννήσεως των κομμάτων

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης, νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως κόμμα ήθελεν είναι ο ακόλουθος:

Μποέμ – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Μποέμ λεγόταν αυτός που καταγόταν από το βασίλειο της Βοημίας. Γεωγραφικά, βρισκόταν στην σημερινή δημοκρατίας της Τσεχίας και ένα μικρό μέρος στην Γερμανία.

Στις αρχές του 15^ου αιώνα, υπήρξε έλευση προσφύγων της Βοημίας στην Γαλλία. Την ίδια εποχή, μετακόμισαν και πολλοί τσιγγάνοι στην χώρα έτσι η ερμηνεία άρχισε να ολισθαίνει.

Χαρακτήριζαν μποέμ αυτούς που ζούσαν νομαδικά, όπως τους τσιγγάνους, ελεύθερα, ανέμελα.

Η συνάντηση των Beatles με τον Muhammad Ali

Μία συνάντηση που εκείνη τη περίοδο δεν έκανε τόση αίσθηση.

Κανείς δεν είχε ιδέα πόσο σπουδαία θα θεωρούνταν σήμερα.

Ήταν 18 Φεβρουαρίου του 1964 όταν τα σκαθάρια συνάντησαν τον Cassius Clay που την ίδια χρονιά, έγινε Muhammad Ali λόγω του ασπασμού του στον ισλαμισμό, αλλά, κυρίως, όπως πολύ σωστά έθεσε για το Cassius Clay:

George Orwell – 1984 (Big Brother)

Έλαμψε αμέσως μόλις έγινε λόγος για τη Νέα Ομιλία. Έσπρωξε από μπροστά του τη γαβάθα, πήρε το ψωμί στο ένα ντελικάτο χέρι και το τυρί στο άλλο, κι έσκυψε πάνω στο τραπέζι για να μπορεί να μιλάει χωρίς να φωνάζει.

«Η Ενδεκάτη Έκδοση είναι η οριστική» είπε. Δίνουμε στη γλώσσα την τελική της μορφή, τη μορφή που θα έχει όταν κανείς δε θα μιλάει άλλη γλώσσα. Όταν τελειώσουμε, άνθρωποι σαν κι σένα θα πρέπει να την μάθουν απ΄αρχής. Πιστεύεις, θα έλεγα, ότι η κύρια δουλειά μας είναι να εφεύρουμε νέες λέξεις. Αλλά δε συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο. Καταστρέφουμε λέξεις – δεκάδες, εκατοντάδες λέξεις κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκκαλο. Η Ενδεκάτη Έκδοση δεν θα περιέχει ούτε μια λέξη που να μπορεί να θεωρηθεί απαρχαιωμένη πριν από το 2050».

Αδελφοί Ζαγκάκη: Οι άγνωστοι φωτογράφοι της Αιγύπτου – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Η ιστορία τους διαδραματίζεται στην Αίγυπτο, τις δεκαετίες του 1860 με 1890.

Οι αναφορές για την χρονολογία και τον τόπο γέννησης του είναι ελλιπείς. Πιστεύετε ότι ήταν Έλληνες από την Μήλο και τα ονόματα τους ήταν Κωνσταντίνος και Γιώργος. Υπάρχει όμως και η θεωρία πως μπορεί να ήταν Κύπριοι ή ακόμη και Τούρκοι.

The Beatles – Αντίο με νόημα

Το Abbey Road (1969) ήταν το τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησαν όλα τα μέλη μαζί. Στο φινάλε του (εξαιρείται το Majesty που είναι 26” ) συναντάμε το κύκνειο άσμα του συγκροτήματος, το τραγούδι ”The End”.

Μετά από ένα μικρό σόλο από το κάθε μέλος, ο Paul McCartney εμπνευσμένος από τον Shakespeare έγραψε τον πιο κάτω στίχο που ουσιαστικά αποτέλεσε τον επίλογο της καριέρας τους και μια σύνοψη της φιλοσοφίας και των μηνυμάτων περί αγάπης που διαχρονικά τους χαρακτήριζε. Έδεσε και όμορφα με ένα άλλο τραγούδι/μήνυμα το ”Αll You Need Is Love”.

Ghetto – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Η ιστορία της λέξης ξεκινάει απ’ την Βενετία, τον 16^ον αιώνα. Τότε, οι Βενετοί υποχρέωσαν τους Εβραίους να διαμένουν σε μια περιοχή που ονομαζόταν ghèto (χυτήριο), κοντά στην συνοικία Cannaregio.

Η περιοχή ήταν περιτοιχισμένη και τις νύκτες έκλειναν τις πόρτες ώστε κανείς να μην βγαίνει έξω. Από τότε η λέξη υποδηλώνει τις απομονωμένες κοινωνικές ομάδες, τον διαχωρισμό μιας κοινότητας από μια ομοιογενή φυλή, εθνικότητα ή οτιδήποτε άλλο.

Το National Geographic στην Κύπρο – 1928 – Φωτογραφικό άλμπουμ

Το 1928 κατέφθασε στην Κύπρο ο ολλανδός φωτογράφος Willem Jan Willemsen, για χάρη του περιοδικού National Geographic.

Με τον φακό του αποκάλυψε τις δυσκολίες των κατοίκων, την βιοπάλη για ένα καλύτερο αύριο, τα ιστορικά μνημεία και την φυσική ομορφιά του νησιού.

Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν στο τεύχος Ιουλίου (1928) με τον τίτλο “Unspoiled Cyprus”.

Το τεύχος έκανε ιδιαίτερη αίσθηση διότι πολλοί έβλεπαν και μάθαιναν για πρώτη φορά οτιδήποτε για το νησί.

Ο Μάρκος Βαμβακάρης μιλά για τον Γιώργο Μπάτη

“Ο Γιώργος ο Μπάτης, Θεός σχωρέστον, έχει πεθάνει τώρα έχει πέντε έξι χρόνια. Μ’ αυτόν επέρασα αρκετό καιρό πάρα πολύ καλά. Αυτός ήτανε ο άνθρωπος που μας έδινε λεφτά και όταν δουλεύαμε του τα δίναμε. Τον παίρναμε μαζί μας, τον είχαμε μαζί μας, κι όπου πηγαίναμε τι του χρώσταγα, τι του χρώσταγε ο Στράτος, τι του χρώσταγε ο άλλος, τον πληρώναμε, του τα δίναμε. Αυτός δεν ξέρω πού τα ‘βρισκε, πάντως είχε λεφτά. Ήταν ο Μπάτης με τ’ όνομα. Επούλαγε στα παλιατζίδικα του Πειραιώς διάφορα παλιά πράματα, μπουζούκια, κιθάρες, πράματα, κομπολόγια, δαχτυλίδια, το ‘να τ’ άλλο, τα οποία είχε. Είχε κει παλιατζίδικο, εκεί στου Καραϊσκάκη, και αγόραζε τέτοια και τα πούλαγε. Αμανάτια δηλαδή, όχι μεγάλα πράματα. Αυτός είχε διάφορα μπουζούκια και τα ονόμαζε με διάφορα ονόματα. Είδα ένα μπαγλαμά που το ‘λεγε Μάγκα, άλλον μπαγλαμά που τον έλεγε Ντερβίση, άλλο μπουζούκι που το ‘λεγε Μάρκο, άλλο μπουζούκι που το ‘λεγε Τσίφτης. Ήταν μη συζητάς.