Περιθώριο | Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Andrei Tarkovsky – Ο χρόνος

O χρόνος ζωής ενός ανθρώπου του δίνει την ευκαιρία να γνωρίσει ότι είναι ηθικό oν, ταγμένο στην αναζήτηση της αλήθειας· κι όμως, αυτό το δώρο στον άνθρωπο είναι ευχάριστο και μαζί πικρό. Ζωή είναι μόνο μια δεδομένη χρονική περίοδος όπου μπορεί, ή μάλλον πρέπει, να διαμορφώσει το πνεύμα του σύμφωνα με το πως αντιλαμβάνεται το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Όμως, το άκαμπτο πλαίσιο στο οποίο έχει τεθεί η ζωή φανερώνει ακόμα πιο καθαρά την ευθύνη που έχουμε απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους. Η ανθρώπινη συνείδηση, για να υπάρξει, εξαρτάται από το χρόνο.

Ο λιμός στην Ολλανδία και τα παιδιά με τα κουτάλια – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Ο λιμός στην Ολλανδία ξεκίνησε αρχές Νοεμβρίου του 1944, όταν οι Γερμανοί απέκλεισαν τις αποστολές τροφίμων και καυσίμων από τις αγροτικές πόλεις.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να μείνουν χωρίς σίτιση. Ο περισσότερος κόσμος έτρωγε σούπες για να ζήσει αλλά δεν ήταν αρκετό. Μέχρι να έρθει βοήθεια από την Αγγλία, Καναδά και Η.Π.Α., τον Μάιο του 1945, 20 χιλιάδες άνθρωποι είχαν πεθάνει.

William Butler Yeats – Η Δευτέρα Παρουσία

Γυρίζοντας ολοένα σε κύκλους που πλαταίνουν

Το γεράκι δεν μπορεί ν’ ακούσει πια το γερακάρη•

Τα πάντα γίνουνται κομμάτια• το κέντρο δεν αντέχει.

Ωμή αναρχία λύθηκε στην οικουμένη,

Απ΄το αίμα βουρκωμένος λύθηκε ο ποταμός, και παντού

Η τελετή της αθωότητας πνίγεται•

Οι καλύτεροι χωρίς πεποίθηση, ενώ οι χειρότεροι

Είναι γεμάτοι από την ένταση του πάθους.

Σίγουρα κάποια αποκάλυψη θα είναι κοντά•Continue Reading

Μάρκος Βαμβακάρης: Οι τεκέδες και οι χασικλήδες του Πειραιά – Φωτογραφικό άλμπουμ

Ο Πειραιάς τότες ήτανε γεμάτος τεκέδες.

Όλοι οι τεκέδες ήτανε ίδιοι. Ίδιοι και απαράλλαχτοι. Μια κάμαρα ήτανε τεκές. Ένα σπιτάκι ήτανε τεκές. Ένα άλλο παραγκάκι. Δεν υπήρχε δηλαδή να ‘ναι σαλόνι να το κάνουνε τεκέ. Όχι. Μια κάμαρα μεγάλη και καθαρή, αυτό. Ο τεκές του Σάλωνα ήτανε δυο παραγκίτσες ξύλινες εκεί στο Καστράκι που ήτανε οι πρόσφυγες.

H κάνναβη και η Κύπρος – Μικρό ιστορικό

H κάνναβη είναι ελαιοφόρο φυτό που πρωτοχρησιμοποιήθηκε στην κεντρική Ασία και την Ινδία προ Χριστού. Ο Ηρόδοτος γράφει πως ήταν αυτοφυές και το καλλιεργούσαν στην Σκυθία.

Εξαπλώθηκε πολύ γρηγορά σε πολλές χώρες λόγων των ιδιοτήτων του. Απ’ αυτό κατασκεύαζαν σχοινιά, ιστιόπανά, σπάγκους, δίκτυα και άλλα. Επιπλέον ήταν φαρμακευτικό και ναρκωτικό ενώ τα σπέρματα της κάνναβης, το κανναβούρι, χρησιμοποιείτο στα ζυμαρικά και την ζαχαροπλαστική.

Friedrich Nietzsche – Η θεωρία του σκοπού της ζωής

Πάντα βρίσκω όλους τους ανθρώπους, όπως κι αν τους κοιτάζω, με καλοσύνη ή κακία, να φροντίζουν για ένα πράγμα: Πως να εξυπηρετήσουν τη συντήρηση του είδους. Και φροντίζουν γι’ αυτό, όχι από αγάπη για το είδος, αλλά γιατί δεν υπάρχει μέσα τους τίποτα παλιότερο, δυνατότερο, ανέλεκτο και πιο ακατανόητο από αυτό το ένστικτο, γιατί είναι αλήθεια πως το ένστικτο αυτό, είναι στην κυριολεξία η ουσία του είδους μας, η ουσία του κοπαδιού μας.

Mario Vitti – Το νόημα του ονόματος Ελύτης

Το νόημα του ονόματος Ελύτης αποδόθηκε σε στιγμές επισημότερες της ζωής του, στο συνδυασμό της συλλαβής ‘ελ’, αρχικής σε ονόματα σημαδιακά όπως Ελλάδα, Ελπίδα, Ελευθερία, Ελένη, με τη «γενική τοπωνυμική κατάληξη των ελληνικών ονομάτων ανάλογα με το ‘Πολίτης’ (Κ. Φράιερ, σ. 12). Παλαιότερα οι φίλοι του έδιναν μια λιγότερο ελληνοπρεπή και περισσότερο διασκεδαστική ερμηνεία αναφέροντας τρεις αφορμές: το όνομα του Eluard, τη λέξη elite που υπονοεί εκλεκτικότητα και που δηλώνει μιαν αντίθεση στην εύκολη τέχνη, τη λέξη ‘αλήτης’ για την ανταρσία στην αστική συμβατικότητα. Η ουσία είναι ότι ο ποιητής, έτσι κι αλλιώς, ήθελε να περιχαρακώσει με το όνομα που δημιουργούσε ένα χώρο αποκλειστικά δικό του κι ανεξάρτητο πριν απ’ όλα απ’ την οικογένειά του. Αυτό μαρτυρούν και τα λόγια του της Κατοχής: «Με τη σειρά μου κατάλαβα κι εγώ πως θα ’τανε ντροπή να φτιάξω ένα έργο για το οποίο αφιέρωνα όλες μου τις δυνάμεις, όλο το πάθος μου για την αφιλοκέρδεια και να το ταυτίσω ύστερα μ’ ένα όνομα συνυφασμένο με ό,τι εγώ μισώ στη ζωή, το πρακτικό δηλαδή πνεύμα, την εμπορική πίστη, τον άκρατο ωφελιμισμό».

Aziz Nesin – Ο καφές και η δημοκρατία

Δυο πράγματα δεν ευδοκιμούν στη χώρα μας· το ένα είναι το δέντρο του καφέ και το άλλο η Δημοκρατία. Και τα δύο μας έρχονται από το εξωτερικό.

Στα χώματά μας δεν μπορέσαμε ν’ αναπτύξουμε με κανένα τρόπο το δέντρο του καφέ. Το κλίμα της χώρας μας, το νερό, το χώμα, δεν είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη του δέντρου αυτού.

Παναγής Σκουζές – Χρονικό της σκλαβωμένης Αθήνας

Ευθύς έβαλε φύλακας εις τας πόρτας, έριξε δόσιμο τόσα γρόσια, κατά την κατάσταση. Κάθε οικογένεια καλή τόσα ξεστιά λάδι· όσα γρόσια και τόσα ξεστιά. Οι φυλακές εγέμωσαν, ανδρίκεια φυλακή και γυναίκεια φυλακή· δεν έλειπαν από τας δύο φύλακας από εκατόν πενήντα έως διακόσιοι πενήντα άντρες και εις την γυναίκεια από εικοσιπέντε έως ογδόντα γυναίκες.

Kahlil Gibran – Η αγάπη

Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά και απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδόσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει. Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψέ την, μόλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρα σου σαν το βοριά, που ερημώνει τον κήπο.