Εσύ ήσουν, πονηρό, ξεδιάντροπο κορίτσι, που με οδήγησες σε αυτό τον δρόμο. Δεν ήμουν εγώ που σε ακούμπησα, χρόνια πριν, στο Ρίνγκσεντ. Το δικό σου χέρι γλίστρησε μέσα στο παντελόνι μου, τράβηξε στην άκρη το πουκάμισό μου και με ακούμπησε με τα μακριά, γαργαλιστικά δάχτυλά σου. Και όλη την ώρα με κοιτούσες με τα ήρεμα μάτια σου σαν Αγία….
********************************
Ω, να μπορούσα να φωλιάσω στην κοιλιά σου σαν παιδί γεννημένο από τη σάρκα και το αίμα σου, να τραφώ από το αίμα σου, να κοιμηθώ στο ζεστό, μυστικό σκοτάδι του κορμιού σου! Σε βλέπω σε εκατοντάδες στάσεις, αλλόκοτες, αισχρές, παρθενικές, ληθαργικές. Δώσ’ μου τον εαυτό σου, πολυαγαπημένη, δώσ’ μου τον ολόκληρο όταν συναντηθούμε. Όλα όσα είναι ιερά, κρυμμένα από τους άλλους, πρέπει να μου τα δώσεις ανεπιφύλακτα. Θέλω να είμαι ο κύριος της ψυχής και του κορμιού σου
********************************
Ακόμη και αν μάθω πως αμάρτησες, ίσως να αισθανθώ μεγαλύτερο δέσιμο μαζί σου. Όπως και να ’χει, σε αγαπώ. Σου έχω γράψει και πει πράγματα που δεν θα μπορούσα ―από περηφάνια― να ρωτήσω σε άλλη γυναίκα.
Νόρα αγάπη μου, ανυπομονώ να απαντήσεις στα χυδαία μου γράμματα. Σου γράφω με ειλικρίνεια, γιατί τώρα αισθάνομαι πως μπορώ να κρατήσω τον λόγο μου απέναντί σου.
Μην θυμώνεις, αγάπη μου, Νόρα αγάπη μου, μικρό μου αγριολούλουδο στα θάμνα. Είμαι ερωτευμένος με το σώμα σου, λαχταρώ το σώμα σου, το ονειρεύομαι.
Μιλήστε μου, αγαπημένα χείλη που έχω φιλήσει δακρυσμένος. Αν αυτές οι χυδαιότητες που σου έγραψα σε προσβάλλουν, μαστίγωσέ με να συνέλθω, όπως το έχεις ξανακάνει. O Θεός να με ελεήσει!
Σε αγαπώ, Νόρα, και όλα αυτά μάλλον είναι κομμάτι του έρωτά μου. Συγχώρα με! Συγχώρα με!
********************************
Μόλις σήμανε μία. Μπήκα σπίτι στις εντεκάμισι. Από εκείνη την ώρα κάθομαι σε μια πολυθρόνα σαν χαζός. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν ακούω παρά τη φωνή σου. Σαν χαζός σ’ ακούω να με φωνάζεις “αγαπημένε”. Πρόσβαλα δύο ανθρώπους σήμερα, τους άφησα στα κρύα του λουτρού. Ήθελα ν’ ακούω τη δική σου φωνή, όχι τη δική τους.
Όταν είμαι κοντά σου αφήνω κατά μέρος τη καταφρονητική, καχύποπτη φύση μου. Μακάρι να ένιωθα τώρα το κεφάλι σου στον ώμο μου. Νομίζω πως θα πάω για ύπνο. Θα μου γράψεις κάτι; Ελπίζω ναι. Πώς να υπογράψω; Δεν θα υπογράψω καν, γιατί δεν ξέρω πώς να ορίσω τον εαυτό μου.
