Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντας τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση.
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη έτσι δεν είναι;
Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω στο χάρτη ενός θησαυρού που οι εχθροί σου θα ‘ θελαν να βάλουν στο χέρι. Κι έρχονται πολλές φορές που κάνεις εκμυστηρεύσεις που σου κοστίζουν πολύ, μόνο και μόνο, για να δεις τους άλλους να σε κοιτούν παράξενα, μην καταλαβαίνοντας τίποτα απ’ όσα τους είπες ή το λόγο για τον όποιο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε σχεδόν δάκρυσες την ώρα που τα έλεγες. Αυτό είναι το χειρότερο πράγματα πιστεύω.
Όταν το μυστικό μένει βαθιά κρυμμένο, όχι επειδή δεν θέλεις να το πεις, αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιος που θα σε καταλάβει.
Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και τα πιο δύσκολο να ειπωθούν, γιατί οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους. Δύσκολο πράγμα να κάνεις τους άλλους να ενδιαφερθούν για αυτά που σου ομόρφυναν την ζωή.
***************************************************
Τα λόγια καταστρέφουν τους δρόμους της αγάπης…
Αν μιλήσεις σε ένα ελάφι για να του πεις ότι δεν έχεις σκοπό να το βλάψεις, εκείνο σου φεύγει και χάνεται με ένα απλό τίναγμα της ουράς.
Οι λέξεις κάνουν κακό. Η αγάπη δεν είναι αυτό που μερικοί μαλάκες ποιητές σαν τον Μακ Κουεν θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις ότι είναι.
Η αγάπη έχει δόντια. Και δαγκώνει. Και τα σημάδια από τις πληγές δεν σβήνουν ποτέ.
Καμιά λέξη, κανένας συνδυασμός λέξεων δεν μπορεί να τις κλείσει.
Και το αντίστροφο – εδώ είναι η πλάκα. Όταν πάψουν να αιμορραγούν οι πληγές, οι λέξεις πεθαίνουν κ αυτές.
