Η λέξη Πάσχα δεν είναι ελληνική αλλά αραμαϊκή αφού προέρχεται από την λέξη pasha που προέρχεται από το εβραϊκό pesah που σημαίνει εκείνος που προσπέρασε.
Η λέξη μας παραπέμπει στην Έξοδο, που είναι το δεύτερο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, όπου στην δέκατη πληγή του Φαραώ, Άγγελος Κυρίου θανάτωσε τους πρωτότοκους γιους των Αιγυπτίων σπέρνοντας τον τρόμο και τον όλεθρο, αφού πρώτα όμως ενημέρωσε τους Εβραίους να σφάξουν ένα αρνάκι και με το αίμα του να βάψουν την πόρτα του σπιτιού τους ούτως ώστε να τους προσπεράσει και να μην πάθουν τίποτα. Στο εδάφιο από την Έξοδο αναφέρει:
καὶ παρελεύσεται Κύριος πατάξαι τοὺς Αἰγυπτίους καὶ ὄψεται τὸ αἷμα ἐπὶ τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν, καὶ παρελεύσεται Κύριος τὴν θύραν καὶ οὐκ ἀφήσει τὸν ὀλοθρεύοντα εἰσελθεῖν εἰς τὰς οἰκίας ὑμῶν πατάξαι.
Βάσει αυτού του εδαφίου, όπως αναγράφει και το πιο κάτω εδάφιο της Εξόδου, πήραμε την συνήθεια να βάφουμε με την φλόγα του κεριού σταυρό στις πόρτες.
Επειτα θέλετε λάβει δέσμην υσσώπου και θέλετε εμβάψει αυτήν εις το αίμα, το οποίον θέλει είσθαι εις λεκάνην· και από του αίματος του εν τη λεκάνη θέλετε κτυπήσει το ανώφλιον και τους δύο παραστάτας των θυρών· και ουδείς από σας θέλει εξέλθει εκ της θύρας της οικίας αυτού έως το πρωΐ· διότι ο Κύριος θέλει περάσει διά να πατάξη τους Αιγυπτίους· και όταν ίδη το αίμα επί το ανώφλιον και επί τους δύο παραστάτας, ο Κύριος θέλει παρατρέξει την θύραν, και δεν θέλει αφήσει τον εξολοθρευτήν να εισέλθη εις τας οικίας σας, διά να πατάξη
Από τα πιο πάνω εδάφια, βλέπουμε και τον λόγο που σφάζουμε αρνί, με μια διαφορετική προσέγγιση από τους εβραίους, λόγω της Ανάστασης του Ιησού.
Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου
Ὁ τὴν Ἀνάστασιν διδούς, τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη, ἔφριξαν τοῦτον οἱ ἄρχοντες τοῦ ᾍδου, καὶ ἐπήρθησαν πύλαι ὀδυνηραί· εἰσελήλυθε γὰρ ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης, Χριστός, λέγων τοῖς ἐν δεσμοῖς· Ἐξέλθετε, καὶ τοῖς ἐν τῷ σκότει, ἀνακαλύπτεσθε.
Εκτός από την ονομασία Πάσχα, η γιορτή λέγεται και Λαμπρή αφού είναι η μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού. Παρόμοιους χαρακτηρισμούς έχουν και άλλοι λαοί, για παράδειγμα οι Βούλγαροι που την λένε μεγάλη μέρα.
Η λέξη Πάσχα πέρασε και σε άλλους λαούς έτσι οι Ιταλοί το λένε Pasqua και οι Γάλλοι Pâques, σε αντίθεση με τους Άγγλους που το ονομάζουν Easter. Ο λόγος που η λέξη διαφέρει είναι γιατί πάρθηκε από μια παγανιστική εορτή, μιας γερμανικής θεότητας, που ονομαζόταν Ēostre και συσχετιζόταν με την άνοιξη, την ανατολή του ήλιου (east = ανατολή στα αγγλικά), την αναγέννηση και τη γονιμότητα.
