Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Η πίεση του Rock and roll στους κοινωνικούς θεσμούς

Το ροκ εν ρολ ασκούσε αληθινή κριτική στους κοινωνικούς θεσμούς. Μπορεί να σας έχουν πει ότι η «Maybelline» μιλάει για μια γυναίκα που γουστάρει ακριβά αυτοκίνητα και σεξ. Κάντε την αντίθετη ανάγνωση των στίχων. Η Μεϊμπελίν την κοπανάει μ’ έναν σέξι καινούργιο εραστή, μέσα σε μια τεράστια Cadillac, και ο φουκαράς ο Τσακ τους κυνηγάει με το σαραβαλιασμένο, κλασικό αμάξι της εργατικής τάξης, μια Ford V-8. Ναι, αλλά η σακαράκα δεν προλαβαίνει τελικά την αργή Coup de Ville που του έκλεψε το κορίτσι, κι έτσι ο Τσακ πιάνει τη διπρόσωπη Μεϊμπελίν στην κορυφή του λόφου. Ταξική σύγκρουση. Κι ενώ εμείς επεξεργαζόμαστε τη σύγκρουση, το άλλο σπουδαίο τραγούδι του Τσακ Μπέρι για αμάξια, «Jaguar and the Thunderbird» δεν μιλάει τόσο για αγώνες ταχύτητας, όσο για ήρωα που καταφέρνει να ξεφύγει από τον σερίφη , βγαίνοντας από τα όρια της Πολιτείας.

Ή πάρτε τους Coasters, οι οποίοι γκρίνιαζαν στο «Along Came Jones» για τις μελοδραματικές μπούρδες που δείχνουν όλα τα κανάλια της τηλεόρασης και παρωδούσαν την όλη υπόθεση με τον ήρεμο γλυκομίλητο, ψύχραιμο κι άνετο Τζόουνς.

Ή το «Tobacco road» του 1960: θα κάνω άνω κάτω το μέρος, θα βρω δουλειά, θα μαζεύω τα λεφτά σωρό. Και μετά θα πάρω όλο το παραδάκι και θα έρθω εδώ με δυναμίτη και γερανό και θα γκρεμίσω τούτη τη φτωχογειτονιά.

Ή το τριαντάφυλλο του Ισπανικού Χάρλεμ «Spanish Harlem», με τα μαύρα κι εκφραστικά μάτια και την ανεξέλεγκτη φωτιά που καίει μέσα της. Ή τον Δούκα του Ελ («Duke of Earl») μια θλιβερή μετουσίωση των καθημερινών βασάνων σε όνειρα και φιλοδοξίες, παρότι ο τραγουδιστής, στιχουργός, ακροατής και ο κόσμος όλος ξέρει ότι δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ.

****************************

Και, πράγματι, μια απλουστευμένη, ρομαντική εικόνα των φυλακών αναδύεται από το «Jailhouse Rock» κι ένας ανόητος κι αυτάρεσκος συναισθηματισμός βρίσκεται στη βάση του «Hes Rebel» και του «Leader of the Pack», αλλά και τα τρία κατοπτρίζουν την αληθινή συμπάθεια του ροκ εν ρολ για την πλευρά της πόλης, αυτά που ονόμαζαν κακόφημα στέκια.

*Απόσπασμα από το βιβλίο του David Pichaske, Μια γενιά σε κίνηση

 

Άμα γουστάρεις, ακολούθησε το Περιθώριο στο Google News

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.