Το χριστουγεννιάτικο τραγούδι είναι αρκετά περίεργο. Στίχοι όπως “Άγιος Βασίλης έρχεται και δε μας καταδέχεται από την Καισαρεία συ σ’ αρχόντισσα κυρία” προφανώς και δεν δένουν μεταξύ τους.
Για να το κατανοήσουμε θα πρέπει να ταξιδέψουμε στην μυθική παράδοση του τόπου μας, όπου σύμφωνα μ’ αυτή, οι άνθρωποι των χαμηλών στρωμάτων δεν είχαν δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες. Οι μόνες μέρες που δικαιούνταν ήταν στις γιορτές.
Ο ήρωας του τραγουδιού βρήκε την ευκαιρία στην γιορτή των Χριστουγέννων να σμίξει 2 τραγούδια σε ένα και να μεταφέρει το μήνυμα που ήθελε στην αγαπημένη του. Ένα στίχο για την γιορτή και ένα για την κοπέλα.
Την αποκαλεί ψηλή δενδρολιβανιά, ζαχαροκάντυο ζυμωτή, την παρομοιάζει με τον θόλο της εκκλησίας ενώ διερωτάται γιατί δεν τον καταδέχεται και γιατί δεν γυρνάει τον δει.
Το τραγούδι παραλλάχθηκε αμέτρητες φορές με αποτέλεσμα σήμερα στα σχολεία να τραγουδούν “Άγιος Βασίλης έρχεται και όλους μας καταδέχεται”, αγνοώντας παντελώς την όμορφη ιστορία αγάπης.
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά ()
Κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ’ άγιο θόλο ()
Άγιος Βασίλης έρχεται
και δε μας καταδέχεται ()
από την Καισαρεία
συ σ’ αρχόντισσα κυρία ()
Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή ()
Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες και με το παλληκάρι ()
Pingback