Tag: Ποιήση
Μενέλαος Λουντέμης – Ερωτικό
Ήρθε. Και φώτισε την καταπακτή μου. Κι’ έγινε φως. Ήταν ο ουρανός; Δεν ξέρω. Ένα μόνο ξέρω Πως έχασα τη γη. Ήρθε. Και ξοπίσω της έτρεχαν ξυπόλυτες Ένα κοπάδι ξέπλεκες
μιχάλης μαυροθέρης – Ε, και;
Κάθομαι χαμαί οκλαδόν ώρες ακούω Καρρά και τάχα κάμνω πως γράφω στο κομπιούτερ μα σε σκέφτομαι κι είναι τόσο τρελό, τρελό συναίσθημα που τα πόδια
T.S. Eliot – Οι κούφιοι άνθρωποι
“Κύριο Κουρτς – πέθανε” Μια δεκάρα για τον Γέρο-Γκάη Ι Είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι Είμαστε οι παραγεμισμένοι άνθρωποι Που σκύβουμε μαζί Καύκαλα μ’ άχερα γεμάτα. Αλίμονο! Οι σ τ ε
Νίκος Κυριακίδης – Οι πικροί άνθρωποι
Οι όμορφοι άνθρωποι Έχουν το βλέμμα τους λίγο χαμένο. (Θα το έχετε προσέξει…) Πηγαίνουν να σκλαβωθούν Φορώντας πάντα τα καλά τους. Βγαίνουν το βράδυ με παρέες Και σιωπούν ή φλυαρούν
Αλέξανδρος Χρονίδης – Καταγγελία Θανάτου
Αγαπημένοι μου άνθρωποι, Λέτε πως δε μιλώ πολύ τον τελευταίο καιρό Εγώ σας απαντώ Μπορεί να περάσει μια μέρα που να μη μιλήσουμε για λεφτά; Μπορεί να περάσει μια μέρα
Jorge Luis Borges – Μαθαίνεις
Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή. Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Λευτέρης Χονδρός – Οι νεκροθάφτες
Σκάβουμε ασταμάτητα από το πρωί· μα τι θέλουμε να ξεθάψουμε; Καθένας σκάβει όπως μπορεί, άλλος με το φτυάρι, άλλος με τα χέρια, άλλος δεν έχει ούτε χέρια ούτε φτυάρι και
Jorge Luis Borges – Ποίημα στους φίλους
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου, ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙ όμως μπορώ να σ’ ακούσω και
Χάρης Μεγαλυνός – Κοσμικόν Πάθος
Θα ήθελα ν’ αλλάξω το σώμα μου με το δικό σου, όχι για τίποτα άλλο παρά για να καταλάβω τι είναι αυτό που τέμνει κι ενώνει τις τύχες ενός κόσμου
Lawrence Ferlinghetti – Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να γεννηθείτε αν δεν σας νοιάζει που η ευτυχία δεν είναι πάντα και τόσο διασκεδαστική αν δεν σας νοιάζει μια δόση κόλασης που και
Μαρία Πολυδούρη – Του Καρυωτάκη
«Οἱ νέοι ποὺ φτάσανε μαζὶ στὸ ἔρμο νησί» μὲ σένα κάποια βραδιὰ μετρήθηκαν κ᾿ ηὖραν ἐσὺ νὰ λείπης. Τὰ μάτια τους κοιτάχτηκαν τότε, χωρὶς κανένα ρώτημα, μόνο ἐκίνησαν τὶς κεφαλὲς
Μιχάλης Γκανάς – Μικρός Τιτανικός
Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, εγώ το λέω φονικό μην πάει ο νους σου στο κακό με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε Με λίγα λόγια, ένα νεύμα με ένα βλέμμα
