Μία συνάντηση που εκείνη τη περίοδο δεν έκανε τόση αίσθηση.
Κανείς δεν είχε ιδέα πόσο σπουδαία θα θεωρούνταν σήμερα.
Ήταν 18 Φεβρουαρίου του 1964 όταν τα σκαθάρια συνάντησαν τον Cassius Clay που την ίδια χρονιά, έγινε Muhammad Ali λόγω του ασπασμού του στον ισλαμισμό, αλλά, κυρίως, όπως πολύ σωστά έθεσε για το Cassius Clay:
“Ο Γιώργος ο Μπάτης, Θεός σχωρέστον, έχει πεθάνει τώρα έχει πέντε έξι χρόνια. Μ’ αυτόν επέρασα αρκετό καιρό πάρα πολύ καλά. Αυτός ήτανε ο άνθρωπος που μας έδινε λεφτά και όταν δουλεύαμε του τα δίναμε. Τον παίρναμε μαζί μας, τον είχαμε μαζί μας, κι όπου πηγαίναμε τι του χρώσταγα, τι του χρώσταγε ο Στράτος, τι του χρώσταγε ο άλλος, τον πληρώναμε, του τα δίναμε. Αυτός δεν ξέρω πού τα ‘βρισκε, πάντως είχε λεφτά. Ήταν ο Μπάτης με τ’ όνομα. Επούλαγε στα παλιατζίδικα του Πειραιώς διάφορα παλιά πράματα, μπουζούκια, κιθάρες, πράματα, κομπολόγια, δαχτυλίδια, το ‘να τ’ άλλο, τα οποία είχε. Είχε κει παλιατζίδικο, εκεί στου Καραϊσκάκη, και αγόραζε τέτοια και τα πούλαγε. Αμανάτια δηλαδή, όχι μεγάλα πράματα. Αυτός είχε διάφορα μπουζούκια και τα ονόμαζε με διάφορα ονόματα. Είδα ένα μπαγλαμά που το ‘λεγε Μάγκα, άλλον μπαγλαμά που τον έλεγε Ντερβίση, άλλο μπουζούκι που το ‘λεγε Μάρκο, άλλο μπουζούκι που το ‘λεγε Τσίφτης. Ήταν μη συζητάς.
O William Blake (1757 – 1827) ισχυριζόταν ότι έβλεπε οράματα. Στην ηλικία των τεσσάρων είδε Τον Θεό ενώ στα οκτώ είδε ένα δέντρο με αγγέλους που έλαμπαν.
Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Alexander Gilchrist (1828-1861), τις πρώτες φορές που ανέφερε στους γονείς του τα οράματα, ο πατέρας του ήθελε να το δείρει γιατί πίστευε πως έλεγε ψέματα. Μετέπειτα, ήταν πολύ υποστηρικτικοί μαζί του.
Η Sarah Breedlove, γνωστή και Madam C. J. Walker, γεννήθηκε στο Delta της Louisiana τον Δεκέμβριο του 1867. Ήταν η τυχερότερη από τα αδέρφια της διότι γεννήθηκε 3 χρόνια μετά την διακήρυξη της χειραφέτησης. Οι άλλοι γεννήθηκαν σκλάβοι. Ορφάνεψε στην ηλικία των 7.
Στην ηλικία των 14 παντρεύτηκε ώστε να αποφύγει την κακοποίηση που δεχόταν στο σπίτι από τον κουνιάδο της. Μετά από 3 χρόνια γάμου έκανε το μοναδικό της παιδί, την A’Lelia. Από τότε ήθελε να μαζέψει χρήματα για να την στείλει σε σχολείο. Το επίθετο Walker το πήρε από τον τρίτο της γάμο.
Ο Maximilian Maria Kolbe (1894 – 1941) ήταν πολωνός ιερέας που προσφέρθηκε να θυσιαστεί, για να σωθεί άλλος, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Auschwitz.
Μικρός οραματίστηκε Την Παρθένο Μαρία και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. Σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία ενώ το 1918 χειροτονήθηκε ιερέας. Ξεκίνησε ιεραποστολικό έργο, σε διάφορες χώρες του κόσμου, διδάσκοντας τον Χριστιανισμό. Μετέπειτά, επέστρεψε στην Πολωνία, στο μοναστήρι Niepokalanów κοντά στην Βαρσοβία.
Ο Bob Wieland γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 1946, στο Greenfield του Wisconsin. Έχασε και τα 2 του πόδια σε ναρκοπέδιο στο Βιετνάμ, τον Ιούνιο του 69’.
Βρισκόμενος στο νοσοκομείο, μετά τον τραυματισμό του, έστειλε το παρακάτω γράμμα.
“Αγαπητοί γονείς,
Είμαι στο νοσοκομείο και όλα είναι μια χαρά. Οι άνθρωποι εδώ με φροντίζουν πολύ καλά.
Ο Nobuo Fujita (1911 – 1997) ήταν Γιαπωνέζος στρατιωτικός που υπηρέτησε την πατρίδα του κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Ήταν στο σώμα της αεροπορίας και έλαβε μέρος στις αερομαχίες ενάντια στους Αμερικάνους. Ήταν ο μόνος που έριξε βόμβες, στην κεντρική επικράτεια της Αμερικής, αφού όλες οι μάχες ενάντια στους Αμερικάνους είχαν γίνει στο νησί της Hawaii, στο Pearl Harbor.
Ο Hans Wilhelm Münch (1911 – 2001) ήταν ένας από τους πολλούς ιατρούς που δούλεψαν υπό την εποπτεία των Ναζί στα διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπήρξε μέλος του Hygiene Institut der Waffen-SS όπου έκαναν διάφορα πειράματα σε ανθρώπους, κυρίως στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Auschwitz, κατά τα έτη 1943 μέχρι 1945.
Ο συγκεκριμένος ιατρός είχε το προσωνύμιο “ο καλός άνθρωπος του Auschwitz”, αφού αρνιόταν να βοηθά στις μαζικές δολοφονίες αλλά και σε οποιοδήποτε άλλη προσπάθεια έκαναν οι άλλοι γιατροί ώστε να σκοτώνουν τους κρατουμένους. Προσπαθούσε με διάφορα τεχνάσματα να κρατά τους κρατούμενους ζωντανούς, ενώ τους συμπεριφερόταν ανθρώπινα σε σχέση με τους άλλους.
Στοιχηματίζω αριστερά μέσα στο στήθος
σου πως έχεις μια
καρδιά. Θυμάσαι;
Τάσος Λειβαδίτης
Τοποθεσία: Σταθμός μεταναστών στο Balukali, Bangladesh
Φωτογράφος: Kevin Frayer
Χρονολογία: 20 Σεπτεμβρίου 2017
Παρακαλώντας για ένα κομμάτι ψωμί ή ένα φάρμακο για τους πόνους που νιώθει. Ότιδηποτε. Φτάνει να νιώσει πως κάποιος νοιάζεται για ‘κείνον, να μην νιώθει τόσο μόνος, τόσο κενός.
Η μαμά κι ο μπαμπάς ήταν ακόμα παιδιά όταν παντρευτήκανε. Αυτός ήταν δεκαοχτώ χρονών, εκείνη δεκαέξι κι εγώ τριών.
Η μαμά έκανε την υπηρέτρια σε μια οικογένεια λευκών. Όταν μάθανε ότι είχε μείνει έγκυος, την πετάξανε με τις κλωτσιές. Στην οικογένεια του μπαμπά κόντεψε να τους έρθει κόλπος όταν τα’ άκουσαν. Ήτανε απ’ την καλή κοινωνία και δεν τους είχε περάσει ποτέ από το νου ότι τέτοια πράγματα συνέβαιναν στην περιοχή τους, την Ανατολική Βαλτιμόρη.