Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Ποίηση

Θέκλα Γεωργίου – Έχετε υπάρξει έντομο;

Βαδίσαμε μπροστά με προτεταμένες κεραίες σέρνοντας χρόνο, σέρνοντας χρόνο, παρατηρώντας τον να γέρνει οπίσω μας, αρνούμενος την κλεφτή ματιά του ώμου, την επανάσταση της πρώτης όρασης. Τσαλακωμένοι, πατημένοι, θρυμματισμένοι από

Alda Merini — Δεν έχω ανάγκη από χρήματα

Δεν έχω ανάγκη από χρήματα. Έχω ανάγκη από αισθήματα, από λέξεις, από λέξεις σοφά διαλεγμένες, από λουλούδια που τα λένε σκέψεις, από ρόδα που τα λένε παρουσίες, από όνειρα που

Angel Gonzalez – Έτσι μου αρκεί

Αν ήμουν Θεός και είχα το μυστικό θα έφτιαχνα ένα ον ίδιο με σένα. Θα το δοκίμαζα (με τον τρόπο του φούρναρη, δηλαδή, με το στόμα), κι αν αυτή η

Τάσος Λειβαδίτης – Μικρή Πραγματεία

Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα κι ας ήσουν ένας ήλιος στο δρόμο μου. Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδι μου κι ας τραγουδούσα μόνο για

Κωστής Παλαμάς – Ποτέ άνθρωπος δεν θ’ αγάπησε

Ποτέ άνθρωπος δεν θ’ αγάπησε τόσο στη ζωή του σαν εμένα, και ποτέ άνθρωπος δεν θ’ απόλαψε τόσο λίγο τον έρωτα σαν εμένα. Ποτέ άνθρωπος δεν λαχτάρησε τόσο σαν εμένα

Λεία Χατζοπούλου – Καραβία – Σ’ έχω δε σ’ έχω

Σ’ έχω δε σ’ έχω σε κρατώ δε σε κρατώ ελπίζω δεν ελπίζω σε ονειρεύομαι σε πρύμνες καραβιών που μόλις ξεμακραίνουν να μου απλώνεις τα χέρια είσαι δεν είσαι αυτός

Charles Bukowski – Η ιδιοφυία του πλήθους

Υπάρχει αρκετή πανουργία, μίσος, βία και παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο που αρκεί για να προμηθεύσει οποιονδήποτε στρατό μια οποιαδήποτε μέρα, και οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον

Οδυσσέας Ελύτης – Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία

Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά.. Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών. Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές. Μου φτάνει που

Patti Smith – Ο Ρεμπώ νεκρός

Είναι τριάντα επτά. Του έκοψαν το πόδι. Η σύφιλη στάζει. Ένας κρεμώδης ιός. Ένας μυστηριώδης πύραυλος M-5 στον κώλο. Το θύμα υποφέρει από ψυχικό ολοκαύτωμα. Το πρόσωπό του βλακώδες και

Νίκος Καββαδίας – Κι αὐτὸς χαμογελάει…

Γνωρίζω κάποιον κύριο ποὺ ἠλίθιο τὸν νομίζουν, γιατὶ, παράξενα μιλεῖ κι ἕνα μονὸκλ φοράει, γιατὶ, συχνάζει μ᾿ ἄσεμνες καὶ θλιβερὲς γυναῖκες καὶ γιατὶ πάντα ὅτι τοῦ πεῖς αὐτὸς χαμογελάει. Ποὺ

Chief Tecumseh – Ζήσε τη ζωή σου

Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε ο φόβος του θανάτου να μην μπορέσει ποτέ να μπει στην καρδιά σου. Μην ενοχλείς κανέναν για τη θρησκεία του· σεβάσου τις απόψεις των

Νίκος Εγγονόπουλος – Σονέττο μάλλον απαισιόδοξο

το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου να διέκρινε άραγε των ροδόδενδρων την αρμονία; όχι – όχι – μιαν απέραντη ηθικολογία δεν θα βοηθήση να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο να ελπίζεις –