Category: Περί ανέμων γράφω

Συχνά ακούω το μότο, γεννήθηκα έτοιμος και διερωτώμαι,   Πως είναι να είσαι έτοιμος; Πως είναι να νιώθεις σιγουριά; Πως είναι να αναπνέεις νορμάλ και η καρδιά σου να χτυπά

Θέλω να είμαι το σκυλί σου Να μου φωνάζεις και να ‘ρχομαι Να με περιμένεις, με τα λαμπερά σου μάτια και εγώ να τρέχω σαν τρελλός να σε περιμένω και

Αγαπώ τους ιδιαίτερους που γελούν με την ψυχή τους χωρίς λόγο σε ανύποπτο χρόνο   που ζουν την ζωή τους σε ένα κόσμο που δεν έχεις φανταστεί που δεν μπορείς

Συγνώμη που σε πλήγωσα. Αλήθεια. Αλλιώς τα είχα στο νου μου.   Δάνεια, υποχρεώσεις, παιδιά, έξοδα…   Αλήθεια, συγνώμη. Δεν είμαι για τέτοια. Αλλιώς φανταζόμουν τον έρωτα, την οικογένεια.  

Πίστευα ότι κρατούσα κάτι, στα χέρια μου πριν αντιληφθώ ότι χάθηκε, ξαφνικά.   Μου έτυχε τρείς φορές.   Έψαξα παντού, με όλους τους τρόπους. Τα έβρισκα στο μυαλό μου, πουθενά

Υπάρχουν στιγμές που θέλω να κάνω την αλλαγή να γίνω καλύτερος να γίνω άλλος άνθρωπος, αλλά μόλις φτάσει η στιγμή κάνω πίσω. Φοβάμαι την μεγάλη αλλαγή, μ’ αρέσει η ρουτίνα

Βγήκε από το φαρμακείο γρήγορα και κατευθύνθηκε στο περίπτερο. Έπαιρνε βαθιές ανάσες και ψιθύριζε διάφορα. – 50 σεντ, αρχηγέ μου. – Δώσμου τζαι ένα Marlboro, κότσιηνο. – Μα πάλε άλλαξες

Ο γάμος δεν θα σου φέρει ευτυχία αμέσως. Είναι λάθος να το πιστεύεις αυτό. Η ευτυχία δεν είναι κάτι που περιμένεις, είναι κάτι που εσύ φτιάχνεις…   Ταινία: Late Spring

Οι άνθρωποι, γενικά, βλέπουν αυτά που ψάχνουν να δουν και ακούνε αυτά που τους λένε…   Ταινία: To Kill a Mockingbird Χρονολογία: 1962 Άμα γουστάρεις, ακολούθησε το Περιθώριο στο Google

Υπάρχει ακόμα κάτι που θα ήθελα να πω, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι, σαν τα πουλιά και τις μέλισσες. Προτιμούμε να πεθάνουμε στα πόδια μας, παρά να ζούμε γονατιστοί. Φώναξε, είμαι

Αυτή που δεν έχει τίποτα μα στα δίνει όλα, που σε προστατεύει απ’ όλους που σε φυλάει σαν κόρη οφθαλμού που σε κατανοεί πάντα που νοιάζεται για όλα όσα σε

Έχω κουραστεί με τους ανθρώπους που συμπεριφέρονται άσχημα ο ένας στον άλλο. Έχω κουραστεί με τον πόνο που νιώθω και ακούω καθημερινά από τον κόσμο. Υπάρχει μεγάλη κακία. The Green