Καταραμένοι ποιητές – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Καταραμένοι ποιητές λέγονται αυτοί που ζούσαν στο περιθώριο της κοινωνίας, κάνοντας ναρκωτικά, εγκλήματα αλλά και πράξεις περίεργες για τα κοινά στερεότυπα της κοινωνίας. Ο όρος προήλθε από το μυθιστόρημά του
Jorge Bucay – Ανάμεσα στην ευτυχία και την δυστυχία
Ένας ηλικιωμένος ιερέας είχε φτάσει λίγο πάνω από τα εκατό και ζούσε σ’ ένα χωριουδάκι, στην ενδοχώρα της Αργεντινής. Έπασχε σχεδόν από όλες τις ασθένειες, από τις χρόνιες ως τις
Annie Ernaux – Η δική μου μάνα
Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Για μένα, η μητέρα μου δεν έχει ιστορία. Ήταν ανέκαθεν εκεί. Όταν μιλάω γι’ αυτήν, η πρώτη μου παρόρμηση είναι να την «παγώσω» σε μια σειρά
Soloup – Μικρά για τα ελληνικά comics
Τα κόμικς (…) είναι παιδιά του 19ου αιώνα και μιας πολιτισμικής επανάστασης (συνεπαγόμενης της βιομηχανικής) που ακούει, κατά τον Daniel Boorstin, στο όνομα της «Γραφιστικής Επανάστασης» (Graphic Revolution) […]. Μια
Νίκος Καββαδίας – Ήθελα
Ήθελα πάντα να ’µενα µικρό κι’ αγνό παιδί που απ’ το ψυχρό δωµάτιο του ποτέ δε βγαίνει και που, σκυφτό, παράξενα βιβλία φυλλοµετρεί κι απέναντί του το κοιτούν παλιάτσοι αραδιασµένοι
Alex Majoli – Αναμνήσεις από το φρενοκομείο της Λέρου – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Το πρώτο μου βιβλίο λεγόταν Λέρος. Σημαίνει βρώμικο. Ήταν μια σειρά φωτογραφιών για το κλείσιμο ενός φρενοκομείου στο ελληνικό νησί. Οι τρόφιμοι ήρθαν σε αυτό το νησί από όλη την
Leo Buscaglia – Δεν υπάρχει σχολείο της ζωής
Εκτός μερικών μάλλον ασαφών, γενικών και δυσδιάκριτων οδηγιών, κανένας από μας δεν έχει ποτέ διδαχθεί πώς να ζει. Δεν μας έχουν εξηγήσει την αξία της ζωής, ούτε τι σημαίνει να
Εμμανουήλ Ροΐδης – Ἱστορία ὀρνιθῶνος
EΞ ΟΣΩΝ ηὐτύχησα ἢ ἐδυστύχησα νὰ γνωρίσω εἶμαι, πιστεύω, ὁ μόνος ἄνθρωπος ὅστις, ἂν τὸν ὠνόμαζον ζῷον, δὲν θὰ ἐθεώρει τοῦτο ὡς προσβολήν. Ὅσον συναναστρέφομαι τὰ ζῷα, τόσον μᾶλλον πείθομαι
Gioconda Belli – Μάστιγες του 21ου αιώνα
Ιράκ. Η βόμβα εκρήγνυται καταμεσής του δρόμου. Κορμιά τινάζονται στον αέρα. Ο βομβιστής αυτοκτονίας φωνάζει τη στιγμή της έκρηξης: Μέγας ο Αλλάχ. Ο Βορειοαμερικάνος στρατιώτης. Ο ροδαλός, ξανθός νεαρός αφήνει
Ποτέ οι άνθρωποι δεν ήταν ίσοι
Ποτέ οι άνθρωποι δεν ήταν ίσοι, ποτέ. Γεννιόμαστε ίσοι, αλλά μόνο για μια στιγμή. Αμέσως, η χώρα, η γειτονιά, το θρήσκευμα, ο βίος των γονέων σου, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό
Saul Bellow – Η αναζήτηση του φανταστικού στην ζωή
Ο λόγος που δεν έβλεπα τα πράγματα όπως ήταν, ήταν πως δεν το ‘θελα – επειδή δεν μπορούσα να τα αγαπήσω έτσι όπως ήταν. Όμως, η πρόκληση δεν ήταν να
Μάνος Χατζιδάκις – Πως εμπνεύστηκα τον Κεμάλ
Στη Νέα Υόρκη το χειμώνα του ΄68, συνάντησα ένα νέο παιδί είκοσι χρονών που το λέγανε Κεμάλ. Μου τον γνωρίσανε. Τί μεγάλο και φορτισμένο από μνήμες όνομα για ένα τόσο
