Μιχάλης Γκανάς – Μικρός Τιτανικός
Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, εγώ το λέω φονικό μην πάει ο νους σου στο κακό με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε Με λίγα λόγια, ένα νεύμα με ένα βλέμμα
Alfred Adler – Η αποτυχία της αγάπης του εαυτού μας
Mόνο οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους έχουν χώρο για μίσος προς στους άλλους. Η μη ικανοποίηση, η δική μας ανομολόγητη αποτυχία να είμαστε αυτό που
Paul Auster – Ερωτευόμαστε ψυχές όχι κορμιά
Τα κορμιά μετράνε, βέβαια – μπορεί να μετρούν περισσότερο από όσο είμαστε διατεθειμένοι να παραδεχτούμε – δεν ερωτευόμαστε όμως κορμιά, ερωτευόμαστε ο ένας τον άλλον και, αν ένα μέρος από
Μαλβίνα Κάραλη – Όταν σε γνώρισα..
Κι όταν γνώρισα εσένα, τότε αισθάνθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου, όχι έρωτες κι αγάπες -κούφια λόγια- αλλά συμπόνια και φιλανθρωπία, αν μπορείς να καταλάβεις. Δεν καταδέχτηκα το παιχνίδι
Bob Dylan – Τα πρώτα βήματα στην δισκογραφία
Ο Robert Allen Zimmerman, όπως είναι και το πραγματικό του όνομα, το 1960 μετακομίζει στη Νέα Υόρκη αφού έχει παρατήσει τις σπουδές του κι αφού έχει ήδη προλάβει να φτιάξει
Ο θάνατος του Μάρκου Δράκου και η άρνηση των Άγγλων να παραδώσουν το κορμί του
Αφήγηση από τον Τεύκρο Ανθία Την 7.30 μ.μ. υπό βροχήν και χάλαζαν, εν μέσω κεραυνών, αστραπών και βροντών, ξεκίνησαν ίνα συναντήσωσιν τον τροφοδότην των εις ορισμένον σημείον, όστις θα παρέδιδεν
Κώστας Καρυωτάκης – Ὕπνος
Θὰ μᾶς δοθεῖ τὸ χάρισμα καὶ ἡ μοῖρα νὰ πᾶμε νὰ πεθάνουμε μία νύχτα στὸ πράσινο ἀκρογιάλι τῆς πατρίδας; Γλυκὰ θὰ κοιμηθοῦμε σὰν παιδάκια γλυκά. Κι ἀπάνωθέ μας θὲ νὰ
Ποιος θα σε πιστέψει εσένα, πουλάκι μου;
Όταν ήμουνα στο ψυχιατρείο, μού συνέβη κάτι που ίσως δεν φαίνεται φοβερό, αλλά που με πλήγωσε όσο λίγα πράγματα στη ζωή μου. Όταν πρωτομπήκα είχα δικαίωμα να βγαίνω στον κήπο
Τόσο πολύ αγαπώ ή μάλλον αγάπησα…
To φωτογραφικό project της Katja Kemnitz, που φέρει τον τίτλο “Too Much Love”, είναι εμπνευσμένο από την κόρη της που αγαπούσε ιδιαίτερα τα λούτρινα ζωάκια. Συνήθιζε να τα παίρνει παντού.
Joseph Roth – Τελικά συνηθίσαμε το ασυνήθιστο
Συνηθίσαμε όλοι το ασυνήθιστο. Βιαστήκαμε να το συνηθίσουμε. Χωρίς να το παίρνουμε είδηση επισπεύδαμε την προσαρμογή μας, τρέχαμε πίσω από πράγματα που μισούσαμε κι απεχθανόμασταν. Φτάσαμε ν’ αγαπούμε ακόμα και
Τι γίνεται την στιγμή που πεθαίνουμε;
Ο άνθρωπος πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τον θάνατο. Είναι το μόνο σίγουρο στην ζωή μας. Το λέει και ο Dylan άλλωστε, ότι γεννιόμαστε πολύ μακριά από τον προορισμό μας
Henry Miller – Η δική μου Ελλάδα
Oι άνθρωποι φαίνονται να εκπλήσσονται και να γοητεύονται όταν μιλάω για την επίδραση που είχε πάνω μου αυτό το ταξίδι μου στην Ελλάδα. Λένε ότι με ζηλεύουν και ότι εύχονται
