Περιθώριο | Page 3 of 26 | Για όλα εκείνα που δεν έτυχε να διαβάσεις

Πίσσα και πούπουλα για σένανε μπαμπέσα

Σήμερα θα δανειστώ τον στίχο των Magic de Spell, “πίσσα και πούπουλα για σένανε μπαμπέσα”, γιατί θα αναφερθώ σ’ αυτήν την μέθοδο βασανισμού όπου οι άνθρωποι τιμωρούσαν και εξευτέλιζαν τους παραβάτες.

Το πίσσωμα με τα πούπουλα ήταν πολύ διάσημος τρόπος τιμωρίας και εξευτελισμού, για πάρα πολλά χρόνια, για πολλούς και διάφορους λόγους. Το πιο σημαντικό ήταν το θύμα ότι δεν σκοτωνόταν, τις περισσότερες φορές, αλλά το βασάνιζε αφόρητα για πάρα πολύ καιρό. Επιπλέον, τα υλικά για το βασανισμό του θύματος ήταν πολύ εύκολο να βρεθούν έτσι εν η λόγω τιμωρία ήταν η εύκολη λύση.

Καμπαρέ – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Τα καμπαρέ ήταν νυκτερινά κέντρα που προσέφεραν ένα ξεχωριστό είδος διασκέδασης, από τα κοινά νυχτερινά κέντρα ή μπυραρίες της εποχής, παρουσιάζοντας θεατρικές παραστάσεις που συνδυάζονταν με μουσική, χορό και τραγούδι.

Τα πρώτα καμπαρέ εμφανίστηκαν στον Παρίσι κατά τον 16^ον αιώνα. Πολλοί τα θεωρούν ως πρόγονοι των εστιατορίων και όχι άδικα, διότι ήταν σε αντίθεση με τις κοινές ταβέρνες, σερβίριζαν κρασί, όχι μονάχο του, αλλά συνοδευόμενο πάντα με γεύμα το όποιο τοποθετούσα σε τραπέζι που ήταν πάντοτε στολισμένο με τραπεζομάντιλο. Πέραν αυτών, η λέξη cabaret, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1655, προέρχεται μάλλον από την ολλανδική λέξη cambered (μικρό δωμάτιο) που έχει την σημασία της ταβέρνας.

Η εκπαίδευση στην κοινότητα των Λατίνων της Κύπρου

Οι δεσμοί μεταξύ των Λατίνων και των Κυπριών είναι βαθιά ριζωμένοι στην ιστορία του νησιού μας αφού χρονολογούνται από το 1126, όταν έμποροί από την Βενετία και την Γένοβα εγκαταστάθηκαν στο νησί.

Η ιστορία της λατινικής κοινότητας στο νησί ξεκίνησε ουσιαστικά 66 χρόνια αργότερα, το 1192, όταν ο τιτουλάριος Φράγκος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, Γκυ ντε Λουζινιάν, αγόρασε το νησί από το σταυροφόρο βασιλιά της Αγγλίας, Ριχάρδο Α’ το Λεοντόκαρδο, που το είχε καταλάβει το 1191. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων για την Κύπρο είχε ως αποτέλεσμα την μαζική μετανάστευση ρωμαιοκαθολικών Χριστιανών και άλλων λαών, όπου τους δόθηκαν φέουδα και άλλα προνόμια.

Η αθωότητα των παιδιών

Περίμεναν πως και πώς να σχολάσουν από τις δουλείες τους για να πάνε σπίτι να δουν τα μικρά τους. Ήταν πολύ σημαντική μέρα για τα τρίδυμα του Σάββα και της Ελισάβετ γιατί τα παιδιά τους θα πήγαιναν για πρώτη μέρα σχολείο!

Όταν ήρθαν σπίτι, τα παιδάκια ήταν κατενθουσιασμένα!!

– Πως σας φάνηκε το σχολείο;

Keshia Thomas: Υπεράνω ρατσισμού

Μαζεύτηκαν όλοι στον χώρο που συμφώνησαν. Μετά από οδηγίες του αρχηγού άρχισαν να φοράνε τις περίεργες στολές τους. Κάτασπροι τήβεννοι με ψηλά καπέλα σε σχήμα κώνου. Μετέπειτα άρχισαν να μιλάνε μεταξύ τους για τιμή, θάρρος, υποχρέωση και άλλα τέτοια. Έβριζαν κιόλας για να “ντοπαριστούν” περισσότερο με μίσος. Βγήκαν στον δρόμο και κινήθηκαν προς το μέρος της διαδήλωσης.

Edward Sheriff Curtis: Ο φωτογράφος των ιθαγενών λαών της Αμερικής – Φωτογραφικό άλμπουμ

Ο Edward Sheriff Curtis (1868 – 1952) ήταν ένας αμερικανός φωτογράφος και εθνολόγος, από το Whitewater του Wisconsin, ο οποίος αφιέρωσε την ζωή του μελετώντας τους ιθαγενείς λαούς της Αμερικής.

Έχει εκδώσει και παρουσιάσει πάρα πολλά έργα με σημαντικότερο το “The North American Indian”, όπου εκδόθηκε σε 20 τόμους μεταξύ του 1907 και 1930. Περιέχει μια τεράστια εθνογραφική μελέτη, με πάνω από 2000 χιλιάδες φωτογραφίες, από δεκάδες φυλές.

Έτσι

Άμαν εν’νάρτει ώρα μου,

τα μμάθκια να βαώσω.

Πον’ νάρτ’ ο χάρος για ψυσιή,

να του την παραδώσω.

τζιαί πεί μου ή ξηάννεις την;

ή την ζωή σου χάννης την,

παλ’ έν θα σε προδώσω.

* Ποίημα του Δημήτρη Ηλιάκκου

James “Iron Head” Baker – Black Betty

Το “Black Betty” είναι ένα διάσημο αφρικοαμερικάνικο παραδοσιακό “work song” (τραγούδι της δουλειάς) που εμφανίστηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα. Το τραγούδι πιστώνεται, συχνά, λανθασμένα στον Huddie William Ledbetter γνωστό ως “LeadBelly” (1939), μιας και η πρώτη καταγραφή του τραγουδιού εικάζεται πως έγινε από τον James “Iron Head” Baker το 1933.

Το τραγούδι κατηγοριοποιείται ως “work song” (τραγούδι της δουλειάς), όπως πολλά άλλα αφρικανικά παραδοσιακά τραγούδια, διότι τραγουδιόταν είτε κατά την διάρκεια μιας δουλειάς είτε γιατί συνδεόταν με μια συγκεκριμένη εργασία (παράδειγμα μάζεμα βαμβακιού). Υπάρχει όμως και η περίπτωση να ήταν τραγούδι διαμαρτυρίας.

Anaya Ellick: Δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο

Το σημερινό μας κείμενο αφορά την Anaya Ellick, ένα μικρό κορίτσι από την Αμερική, η οποία κατάφερε να κερδίσει τον διαγωνισμό καλλιγραφίας “Nicholas Maxim Award” για τα έτη 2016 και 2018.

Για να μπορείς να έχεις δικαίωμα στον συγκεκριμένο διαγωνισμό, που γίνεται κάθε χρόνο στην Virginia της Αμερικής, θα πρέπει να είσαι μαθητής δημοτικού και να έχεις κάποια μορφή αναπηρίας.

Γιάννης Μεντώνης: Ο διάσημος Φιρφιρής – Μικρό βιογραφικό

Ο Γιάννης Μεντώνης, γνωστός σε όλους μας ως “Φιρφιρής”, καταγόταν από την Αμμόχωστο έχοντας ρίζες και από τη Χίο λόγω του πατέρα του. Από μικρός αγάπησε ιδιαίτερα το θέατρο λαμβάνοντας μέρος σε πολλές σχολικές εορτές, όπου μιμείτο κυρίως τον καραγκιόζη.

Το 1960 θα αφήσει το νησί μας για να πάει στην Αγγλία προκειμένου να σπουδάσει στο Royal Academy of Dramatic Art του Λονδίνου. Καθώς σπουδάζει θα του δοθεί η ευκαιρία να συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Γιώργου Ευγενίου στο “Θέατρο Παράγκα”.