Category: Πεζογραφία
Fyodor Dostoevsky – Τὸ παιδὶ στὸ ἔλατο τοῦ Χριστοῦ
Χειμώνας, πρωί. Ἕνα μικρὸ ἀγόρι ξυπνᾶ μέσα σ’ ἕνα ὑγρὸ καὶ κρύο ὑπόγειο. Τουρτουρίζει ἀπὸ τὸ κρύο. Γυρίζει καὶ κοιτάζει τὴ μητερούλα του, ποὺ κοιμᾶται δίπλα σκεπασμένη μ’ ἕνα λεπτὸ
Αργύρης Χιόνης – Έχων Σώας Τὰς Φρένας
«Ἡ λ. τράπεζα (<τρα-πεδ-jα) εἶναι σύνθ.τ., τοῦ ὁποίου τὸ α´ συνθετικὸ τρα- προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀριθμητικὸ τέσσαρες, ἐνῶ τὸ β΄ συνθετικὸ ἀνάγεται στὴν ἀπαθὴ βαθμίδα τῆς ρίζας πεδ- τῆς λ.
Ερωτική επιστολή του Νίκου Εγγονόπουλου προς την Λένα
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο. Από τα πολλά, όμως, τα πάρα πολλά που έχω να σου πω, άφησε να σου πω τουλάχιστον πως δεν υπάρχει πιο μεγάλη ευτυχία, στον
Αργύρης Χιόνης – Η πολιτεία των κωφαλάλων
Σε μια απ᾽ τις άπειρες περιπλανήσεις μου, για να γνωρίσω τα θαυμαστά και τα περίεργα αυτού του κόσμου, ο δρόμος μου μ᾽ έφερε και μ᾽ άφησε για λίγο σε μια
Luis Buñuel – Και όμως, αγαπήσαμε
Όσο κι αν μερικοί δυσκολεύονται να το πιστέψουν, αγαπήσαμε … Όταν ήμαστε νέοι ο έρωτας μας φαινόταν ένα αίσθημα παντοδύναμο, ικανό να μεταμορφώσει μια ζωή. Ο σεξουαλικός πόθος ήταν αναπόσπαστο
John Rawlings – Το γυμνό και οι τέχνες – Φωτογραφικό άλμπουμ
Ο καβγάς πιθανότατα συνεχίζεται από τότε που η Εύα έφαγε το μήλο. Πού σταματά το αξιοσέβαστο γυμνό και αρχίζει η απλή επαίσχυντη γύμνια; Από καιρό σε καιρό η συζήτηση γίνεται
Μαλβίνα Κάραλη – Του έρωτα μέγα κακό
Άκου φίλη, δύσκολα χωρίς αυτόν. Αλλά ούτε με αυτόν. Τον διεκδίκησα όσο κανέναν. Μου τα άργησε τα χατίρια μου. Πολύ. Άκου φίλη, εγώ χωρίς αυτόν πεθαίνω, πνίγομαι. Και δεν με
Περικλής Κοροβέσης – Ξεχασμένα ευχαριστώ
Μερικές φορές, βαθιά τη νύχτα, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, έρχονται κάποιες στιγμές που η ψυχή μου γεμίζει ουράνια τόξα. Όχι σημαντικά πράγματα. Μικρές στιγμές που τους χρωστάω ένα
Είσαι ότι δείξεις στον καθρέφτη
Κάποτε, λοιπόν, στη μακρινή Ιαπωνία υπήρχε ένας ναός με χίλιους καθρέφτες. Ένας περαστικός σκύλος βρήκε την πύλη ανοιχτή και δεν δίστασε να μπει. Επειδή οι σκύλοι δεν γνωρίζουν από καθρέφτες,
Beat – Η ευσύνοπτη μπροσούρα μίας γενιάς – Αφιέρωμα – Φωτογραφικό άλμπουμ
Η Μπιτ Γενιά ήταν η γενιά της μακαριότητας, της ευχαρίστησης, της ζωής και της τρυφερότητας. Με αυτό τα λόγια, ειπωμένα το φθινόπωρο του 1968, αποσαφήνισε ο Τζακ Κέρουακ τα χαρακτηριστικά
Jorge Bucay – O εγωκεντρισμός και οι συνέπειες του
Αν εξοργίζομαι επειδή αργείς, μπορεί, το να έρχεσαι στην ώρα σου να μην αρκεί για την επίλυση του προβλήματός μου. Θα έπρεπε να δω τι είναι αυτό που με πειράζει
Κική Δημουλά – Ακούγοντας τον θάνατο απ’ το παράθυρο
Αυτούς που κάνουν ό,τι κάνω εγώ τώρα τους λένε ωτακουστές. Κι είναι μομφή αυτό. Δικαίως. Από πού και ως πού θέλεις ν’ ακούσεις πράματα που ο άλλος δε θέλει να
