Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Πεζογραφία

Charles Baudelaire – Ένα ημισφαίριο στα μαλλιά

Άσε με ν’ αναπνεύσω ώρα πολλή, πολλή, το μύρο των μαλλιών σου, να βυθίσω όλο το πρόσωπό μου σαν άνθρωπος λουσμένος στα νερά κάποιας πηγής, αναταράζοντάς τα με τα χέρια

Leo Tolstoy – Ζούμε σε μια παράλογη ζωή

Ζούμε μια ζωή παράλογη, εντελώς παράλογη, εξωφρενική, κι αυτά δεν είναι μόνο λόγια, κάποιο ρητορικό σχήμα, μια υπερβολή, αλλά η απλή διαπίστωση του τι συμβαίνει. Τις προάλλες, είχα την ευκαιρία

George Orwell – Οι κάθε είδους εθνικιστές

Οι «εθνικιστές» κάθε είδους όχι μόνον αποφεύγουν να αποδοκιμάσουν τις θηριωδίες που διαπράττονται από τους «δικούς» τους, αλλά διαθέτουν και την αξιοσημείωτη ικανότητα να μην τις πληροφορούνται καν. Επί περίπου

Κωστής Παπαγιώργης – Περί μέθης

Ἐν πολλοῖς τό μεθύσι ἀκολουθεῖ τήν πορεία τοῦ ὀργασμοῦ. Ὑψώνεται σιγά σιγά καί, μετά ἀπό ἕνα μετέωρο σπαραγμό, καταπέφτει. Οἱ περισσότεροι ἐγκαταλείπουν λίγο ἤ πολύ πρίν ἀπό τήν κορύφωση. Μά

Ανθή Δοξιάδη – Γράμμα στους γονείς

Να παίζουμε μαζί τους πολύ, ώσπου να μπορέσουν να παίζουν μόνοι τους και με τους φίλους τους. Και τότε να παίζουν πολύ. Ίσως αυτό να είναι το πιο σοβαρό σημείο.

Allan Percy – Για τον έρωτα

Ο έρωτας και η τρέλα πάνε μαζί, προπαντός στη νεότητα, όταν η απειρία προστίθεται σε μια εξιδανικευμένη άποψη της έννοιας του ζευγαριού. Συχνά, οι ρομαντικές ταινίες και τα ρομαντικά μυθιστορήματα

Χριστίνα Δραγγανά – Ταξίδι στην Ρωσία

Ήταν σπίτι, ως συνήθως, βυθισμένη κάτω από το πάπλωμά της, παρακολουθούσε την καθιερωμένη σειρά των έξι, όταν ξαφνικά άκουσε τον ήχο του θυροτηλέφωνου. Σηκώθηκε οκνηρά, αν και γνώριζε πως δεν

Nikolai Gumilev – Ο Αναγνώστης

Η ποίηση για τον άνθρωπο είναι ένας από τους τρόπους έκφρασης της προσωπικότητάς του και εκδηλώνεται με την βοήθεια του λόγου, του μοναδικού εργαλείου, που ικανοποιεί τις ανάγκες της. Όλα

Pier Paolo Pasolini – Ψεύτικες ιδέες και ζωή

Δεν είχα κανένα ενδιαφέρον. Δεν ξέρω πώς μπορούσα να ζω μια τόσο άδεια ζωή, αλλά τη ζούσα… Αν υπήρχε κάτι… κάποια ενστικτώδης αγάπη για τη ζωή ξεράθηκε σαν κήπος όπου

Bertolt Brecht – Η εξυπνάδα να αναγνωρίσει κανείς την αλήθεια

Μια κι είναι δύσκολο να γράψει κανείς την αλήθεια, αφού την καταπνίγουν παντού, στους πιο πολλούς φαίνεται ζήτημα πεποιθήσεων μονάχα το αν θα γραφτεί ή όχι. Πιστεύουν πως το μόνο

Αλληλογραφία Κώστα Καρυωτάκη με Μαρία Πολυδούρη

Σάββατο βράδυ Τάκη αγαπημένε μου! Πόσο μου φαίνεται χρόνος κάθε ώρα που περνώ μακριά σου! Επίστευα, πριν φύγω, πως δε θα σε θυμόμουν έτσι πολύ και με τόσο πόνο· υπέθετα

Sándor Márai – Έτσι πεθαίνουμε

Τον αριθμό του τηλεφώνου της δεν τον θυμάμαι πια. Το μόνο που ξέρω ακόμα είναι ότι φορούσε μαύρο καπέλο μ’ ένα καφετί φτερό. Κι ότι ήθελα να ζήσω μαζί της,