Category: Πεζογραφία
Françoise Héritier – Το αλάτι της ζωής
Ας πούμε ότι ζούμε κατά μέσον όρο 85 χρόνια, δηλαδή 31.025 μέρες, από τις οποίες κάθε μέρα αφιερώνουμε 8 ώρες στον ύπνο, 3 ώρες και 30 λεπτά στα ψώνια, στην
Iain Reid – Οι ανθρώπινες σχέσεις
Νομίζω ότι αυτό που θέλω είναι να με μάθει κάποιος. Να με γνωρίσει πραγματικά. Να με μάθει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, ίσως και από μένα. Αυτός δεν είναι ο λόγος
William Blake – Μια αξιομνημόνευτη φαντασίωση
Καθώς περπατούσα ανάμεσα στις φλόγες της κόλασης, γοητευμένος από τις απολαύσεις του Πνεύματος, που οι Άγγελοι θεωρούν μαρτύριο και παραφροσύνη, συνέλεξα μερικές από τις Παροιμίες τους· με τη σκέψη ότι
Pierre Drieu La Rochelle – Για την αυτοκτονία
Η αυτοκτονία είναι η καταφυγή των ανθρώπων που το ελατήριό τους φαγώθηκε απ’ την σκουριά, την σκουριά της καθημερινότητας. Έχουν γεννηθεί για την δράση, έχουν όμως καθυστερήσει την δράση τότε
Κωστής Μοσκώφ – Στα όρια του έρωτα και της ιστορίας
Δεν ξέρω αν είναι μελαγχολικοί οι έρωτες. Χαρμόλυποι θα ‘λεγα. Και το ένα και το άλλο. Δηλαδή άγρια χαρά και άγρια λύπη. Χαρά γιατί καίγεται ο εαυτός σου, κινητοποιείται ο
Μαρία Στούπα – Η Αγαπημένη σου
Το επιστολικό διήγημα της Άννας Εμμανουήλ γράφτηκε ως απάντηση στο ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη, Αγαπημένη μου που γράφτηκε για την Μαρία Στούπα. Αγαπημένε μου Ναι, θα σου δώσω τα χέρια
Samuel Beckett – Πρώτος έρωτας
Προσωπικά, δεν έχω τίποτα εναντίον των νεκροταφείων, εκεί κάνω περιπάτους πολύ ευχάριστα, πιο ευχάριστα από αλλού, πιστεύω, όταν είμαι υποχρεωμένος να βγω. Η μυρωδιά των πτωμάτων που ξεχωρίζω καθαρά κάτω
Pascal Bruckner – Για τον έρωτα
Βραχύβιοι ή διαρκείας, οι έρωτές μας δεν μας διδάσκουν τίποτα: καμιά αισθηματική αγωγή δεν συνοδεύει τη συγκεχυμένη τους διαδοχή. Το μόνο που θέλουμε είναι να ξαναζήσουμε – ακόμα μια φορά
Γιώργος Κιτρόπουλος – Μανιφέστο υπέρ του κ. Κ. Π. Καβάφη
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ κ. Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ ΒΟΗΘΕΙΑΝ, ΚΥΡΙΟΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ “Σὰν ποὺ ταιριάζει σε ποὺ ἀξιώθηκες μιὰ κάποια φήμη. Καβάφη, φύγε τὸν κατήφορο” Τὰ πράγματα στὴν Ἀποικία δὲν πᾶνε καλά.
Δημήτρης Λιαντίνης – Εν αρχή ην ο δάσκαλος
Εν αρχή ην ο δάσκαλος. Μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν, δε θα ήταν όμως οι κοινωνίες. Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δε θα υπήρχε η ιστορία. Και στο
John Fowles – Η Αθήνα
Τέσσερις μέρες αργότερα στεκόμουν στον Yμηττό κοιτώντας κάτω το τεράστιο σύμπλεγμα Αθήνας και Πειραιά, πόλεις και προάστια, σπίτια πεταμένα σαν εκατομμύρια ζάρια πάνω στην αττική πεδιάδα. Στο νότο απλωνόταν το
Marguerite Yourcenar – Ο χρόνος στην ζωή μας
Δεν μ’ αγαπάς πια. Δέχεσαι να μ’ ακούς εδώ και μία ώρα, επειδή φέρεται κανείς με συγκατάβαση απέναντι σ’ αυτούς που εγκαταλείπει. Με έδεσες και τώρα με λύνεις. Δεν σε
