Category: Ποίηση
Κώστας Καρυωτάκης – Θέλω νὰ φύγω πιά…
Θέλω νὰ φύγω πιὰ ἀπὸ δῶ, θέλω νὰ φύγω πέρα, σὲ κάποιο τόπο ἀγνώριστο καὶ νέο, θέλω νὰ γίνω μία χρυσὴ σκόνη μὲς στὸν αἰθέρα, ἁπλὸ στοιχεῖο, ἐλεύθερο, γενναῖο. Σὰν
Boris Vian – Αν έβρεχε δάκρυα
Αν έβρεχε δάκρυα Όταν πεθαίνει μιʼ αγάπη Αν έβρεχε δάκρυα Όταν βαραίνουν οι καρδιές Σʼ ολόκληρη τη γη Για ένα σαραντάμερο Δάκρυα πικρά Θα πνίγανε τους πύργους Αν έβρεχε δάκρυα
Μαλβίνα Κάραλη – Η ντροπή τελειώνει οριστικά όταν τελειώνει ο έρωτας
Η ντροπή τελειώνει οριστικά όταν τελειώνει ο έρωτας. Έτσι μου φαίνεται. Το έχω ξαναδεί το έργο. Θα μου πεις, φίλε, οι ντροπές είναι πολλών ειδών. Μου αρέσει που ταξιδεύουμε με
Νίκος Σιδέλικ – Στεφάνι από φυλλωσιά
Αν τα σεντόνια, το στρώμα κι οι τάβλες ΑΝΑΣΑΙΝΑΝ –κύκλωναν το κορμί μου– ίσως να ένιωθα λίγο καλύτερα. Η μη συντροφιά, η μη αγκαλιά, το μη κουράγιο. Σκατά, πώς να
Ναπολέων Λαπαθιώτης – Κούραση
Εἶμαι τόσο κουρασμένος ἀπ᾿ τὰ λόγια τὰ ῾πωμένα κι ἀπ᾿ τὰ λόγια ποὺ θὰ ποῦμε κι ἀπ᾿ τοὺς ἄλλους κι ἀπὸ μένα κι ἀπ᾿ τὸ κάλεσμα τοῦ στίχου, μὲ τὸ
Λεύκιος Ζαφειρίου – 15.7.1974
Οι νεκροί βρομούσαν από ʼνα μίλι μακριά, ήταν ανελέητο το τελευταίο καλοκαίρι – τρυπούσε τους ίσκιους των δέντρων τις στέγες των σπιτιών. Φριχτό καλοκαίρι για τους ανθρώπους μπάσαν τους νεκρούς
Κωνσταντῖνος Καβάφης – Ἰθάκη
Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη, νὰ εὔχεσαι νἆναι μακρὺς ὁ δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας, τὸν θυμωμένο Ποσειδῶνα μὴ φοβᾶσαι, τέτοια στὸν δρόμο
Μενέλαος Λουντέμης – Αν μ’ αγαπούσες δε θα μου το’ λεγες
Αχ, τι βαρύ έγκλημα έκανα να μην πω πως σ’ αγαπούσα πολύ, πολύ, όσο δε λέγεται, όσο δε γράφεται, όσο δεν αντέχεται. Τότε μπορεί και να μην έφευγες. Μα μήπως
Χρόνης Μίσσιος – Όλα τα ωραία πράγματα είναι αγάπη
Όλα τα ωραία πράγματα είναι αγάπη. Η αγάπη για δημιουργία, φαντασία, συναίσθημα, ελευθερία. Είναι όλα αυτά που θυσιάσαμε στην “λόγική”, στην οργάνωση και στην τεχνική. Είχες ποτέ τον καιρό να
Κατερίνα Γώγου – Θα ‘ρθει καιρός
Θα ‘ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράγματα να το θυμάσαι Μαρία θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη Μη βλέπεις εμένα μην κλαις εσύ
Αναστασία Αντωνακάκη – Πάλι
Το παιδί δεν μπορεί να δεχτεί ότι αυτό που του αρέσει τελείωσε. Γι’ αυτό λέει “πάλι”. Πάλι θα ακούσω την ιστορία. Πάλι θα πετάξω την μπάλα κάτω. Πάλι θα φάω
Charles Baudelaire – Η αρχή του τέλους
Η ζωή του Μπωντλαίρ ήταν γεμάτη από προσωπικές, οικονομικές και ψυχικές δυσκολίες τις οποίες αποτύπωνε στο ημερολόγιό του. Όταν έγραψε αυτή την καταχώρηση, η σωματική και ψυχική του υγεία επιδεινωνόταν