Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Πεζογραφία

Octavio Paz – Για την ύπαρξη

Όλοι μας, σὲ κάποια στιγμὴ τῆς ζωῆς μας, ἀνακαλύπτουμε ὅτι ἡ ὕπαρξή μας ἀποτελεῖ κάτι τὸ ἰδιαίτερο, τὸ ἀμεταβίβαστο, τὸ πολύτιμο. Σχεδόν πάντα ή ἀποκάλυψη αυτή πραγματοποιείται στην εφηβεία. Η

Συζήτηση Καραγκιόζη και Χατζαϊβάτη για τους βουλευτές

Καραγκιόζης Ἀδελφὲ Χατζαϊβάτη, ξέρεις τίποτε καινούρια; Χατζαϊβάτης Ἔφυγαν οἱ βουλευτάδες… Καραγκιόζης Νὰ χαθοῦνε τὰ γαϊδούρια. Χατζαϊβάτης Φεύγει καὶ ὁ Καλλιγᾶς μας καὶ πηγαίνει ’στὸ Παρίσι. Καραγκιόζης Ἂν μᾶς φέρῃ κι’

Κώστας Καρυωτάκης – Ονειροπόλος

Ι Δὲν ἤξερε ἂν ἦταν μικρόβιο ἢ ἀόρατος κακοποιός, ἢ ἀκόμη τίποτε ἄλλο. Ἐπίστευε ὅμως ὅτι ὁ Χρόνος ὑπῆρχε στὸ διάστημα. Εἶχε ἀρκετὲς ἀποδείξεις. Κάποτε, σ᾿ ἕνα μακρινὸ ταξίδι του,

Δημήτρης Μιχελουδάκης – Κειμενουργείο

Μαζεύτηκαν πολλοί γύρω από την πληγή της. Με τη φροντίδα τους την κρατούσαν ανοιχτή – έπαιρναν κι έπαιρναν με το νύχι τους για χέρι και φορούσαν τα σπλάχνα της. Από

Παραμύθι για τα’ ανθρώπινα συναισθήματα

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα. Μια

Henry David Thoreau – Γιατί πήγα να ζήσω σε μια καλύβα στο δάσος

Πήγα στο δάσος επειδή επιθυμούσα να ζήσω συνειδητά, να αντιμετωπίσω μονάχα τα ουσιώδη της ζωής και να δω αν θα μπορούσα να μάθω όσα είχε να μου διδάξει, έτσι ώστε,

Stephen King – To τέλος της αθωότητας

Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που

Ηλίας Πετρόπουλος – Ο πελάτης του μπουρδέλου

Οί πελάτες τοϋ οίκου ανοχής είναι τριώ λογιώ: οί μόνιμοι / οΐ πρωτοφανέρωτοι / οί πρωτάρηδες. Ό σταθερός πελάτης τού συγκεκριμένου μπορντέλου έμπαινε, μέ αυτοπεποίθηση, στό σαλόνι· χαιρετούσε εγκάρδια τή

Leopoldo Lugones – Ισούρ

Αγόρασα τη μαϊμού στον πλειστηριασμό ενός τσίρκου που είχε χρεοκοπήσει. Την πρώτη φορά που μου πέρασε από το μυαλό να απολαύσω την εμπειρία στην οποία είναι αφιερωμένες αυτές οι γραμμές,

Διδώ Σωτηρίου – Οι νεκροί περιμένουν

Αρχίσαμε να βαδίζουμε πιασμένοι απ’ το χέρι, κοντά ο ένας στον άλλον, χαμένοι, μουδιασμένοι, δισταχτικοί, σαν νά ‘μαστε τυφλοί και δεν ξέρουμε πού θα μας φέρει το κάθε βήμα που

George Orwell – Η παγίδα του χρήματος

Στα Τάρταρα, στα Τάρταρα! Μέσα στην ασφαλή και τρυφερή μήτρα της γης, εκεί όπου δεν βρίσκονται ούτε χάνονται δουλειές, που δεν υπάρχουν συγγενείς ή φίλοι που να σε ζαλίζουν, ούτε

Φώτης Κόντογλου – Γιάννης ὁ Εὐλογημένος

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες