Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Ποίηση

Julio Cortázar – Μπολερό

Τι ματαιότητα να φαντάζομαι Πως μπορώ να στα δώσω όλα, τον έρωτα και την μαγεία, Διαδρομές μουσική, παιχνίδια. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι έτσι: Όλα τα δικά μου στα

O Βασίλης Μιχαηλίδης και ο έρωτας με την Ευγενία Μπαρτζίλη – Μικρό ιστορικό

Ο Βασίλης Μιχαηλίδης έζησε στην Λάρνακα για 9 χρόνια περίπου, από 1868 ως το 1877. Εκεί γνώρισε ένα από τους πρώτους του έρωτες, την Ευγενία Μπαρτζίλη, γόνο καθολικής οικογένειας από

Ποίηση και ιδεολογία – H περίπτωση του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Ο αναγνώστης της ποίησης και των θεωρητικών για την ποίηση κειμένων του Μπρεχτ καταλαβαίνει αμέσως πως πρόκειται για ένα δημιουργό με γνήσια φιλοκαλία, με κριτήρια αξιολόγησης της ομορφιάς, με ακριβή

Θάνος Ανεστόπουλος – Αρχίζω με το σ’ αγαπώ

Αρχίζω με το ”σ’ αγαπώ” και με αυτό σκοπεύω να τελειώσω. Που λες περάσαμε πολλά. Πολλές φορές αυτή η φλόγα της καρδιάς λύγισε απ’την ορμή των γεγονότων που έφερναν οι

Νίκος Καββαδίας – Ἕνα μαχαίρι

Ἀπάνω μου ἔχω πάντοτε στὴ ζώνη μου σφιγμένο ἕνα μικρὸ ἀφρικανικὸν ἀτσάλινο μαχαίρι -ὅπως αὐτὰ ποὺ συνηθοῦν καὶ παίζουν οἱ Ἀραπάδες- ποὺ ἀπὸ ἕναν γέρο ἔμπορο τ᾿ ἀγόρασα στ᾿ Ἀλγέρι.

Νικηφόρος Βρεττάκος – Ο λαβύρινθος

Διαδέχονται οι μέρες μου γρήγορα η μια τους την άλλη, σα να ’ναι πουλιά που κυνηγιούνται στο σούρουπο μιας ερήμου, μπερδεύονται, πέφτουνε το ένα τους πάνω στο άλλο, χτυπιούνται ―σωριάζονται,

Charles Bukowski – Καίγομαι στο νερό, πνίγομαι στη φωτιά

καίγομαι στο νερό, πνίγομαι στη φωτιά καρμπόν άνθρωποι διαλέγουν ρούχα και παπούτσια και αντικείμενα καρμπόν άνθρωποι μπαινοβγαίνουν σε κτήρια βλέπουν τον ίδιο ήλιο το ίδιο φεγγάρι, διαβάζουν την ίδια εφημερίδα

Jean Moréas – Les morts m’ écoutent – Oἱ νεκροὶ μ’ ἀκοῦνε

Μέσα στοὺς τάφους κατοικῶ, μόνο οἱ νεκροὶ μ’ ἀκοῦνε, ἐχθρὸς πάντα θανάσιμος θὰ μείνω τοῦ ἑαυτοῦ μου, οἱ ἀνίδεοι καὶ οἱ ἀχάριστοι τὴ δάφνη μου κρατοῦνε, ὀργώνω κι ἄλλοι χαίρονται

Edgar Allan Poe – Όνειρο μέσα σε όνειρο

Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπο σου! Και τώρα που χωρίζουμε, Άφησε με να σου πω– Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ’ όνειρο Είναι αλήθεια, όπως το ’λεγες Αν

Μαρία Πολυδούρη – Ποιὸς ξέρει

Καμμιὰν ἀπὸ τὶς πίκρες μου δὲ γνώρισες τὶς πίκρες μου τὶς ἄσωστες τὶς μαῦρες. Καὶ στῶν ματιῶν μου μέσ᾿ στὸ φεγγοβόλημα τὰ δάκριά μου στεγνωμένα τὰ ᾿βρες. Ἐσὺ μονάχα τὸ

William Blake – Σπασμένη αγάπη

1 «O Δαίμονάς μου μέρα νύχτα να με γυρνοβολάει Σαν ένα άγριο θεριό που το δρόμο μου φυλάει. Στα σκοτάδια η ψυχή βαθιά μέσα μου κρυμμένη Ακατάπαυστα θρηνεί μια αμαρτία

Για την αυτοκτονία του Κώστα Καρυωτάκη

Κύκλος Ε΄ Επίμετρον Ο Καρυωτάκης, την ημέρα της αυτοκτονίας του, κι ενώ κατ’ αρχάς προσπάθησε να ανοιχτεί στη θάλασσα και να πεθάνει έτσι, όταν στο τέλος ξαναγύρισε στην ξηρά, πριν