Category: Πεζογραφία
Stephen King – To τέλος της αθωότητας
Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που
Ηλίας Πετρόπουλος – Ο πελάτης του μπουρδέλου
Οί πελάτες τοϋ οίκου ανοχής είναι τριώ λογιώ: οί μόνιμοι / οΐ πρωτοφανέρωτοι / οί πρωτάρηδες. Ό σταθερός πελάτης τού συγκεκριμένου μπορντέλου έμπαινε, μέ αυτοπεποίθηση, στό σαλόνι· χαιρετούσε εγκάρδια τή
Leopoldo Lugones – Ισούρ
Αγόρασα τη μαϊμού στον πλειστηριασμό ενός τσίρκου που είχε χρεοκοπήσει. Την πρώτη φορά που μου πέρασε από το μυαλό να απολαύσω την εμπειρία στην οποία είναι αφιερωμένες αυτές οι γραμμές,
Διδώ Σωτηρίου – Οι νεκροί περιμένουν
Αρχίσαμε να βαδίζουμε πιασμένοι απ’ το χέρι, κοντά ο ένας στον άλλον, χαμένοι, μουδιασμένοι, δισταχτικοί, σαν νά ‘μαστε τυφλοί και δεν ξέρουμε πού θα μας φέρει το κάθε βήμα που
George Orwell – Η παγίδα του χρήματος
Στα Τάρταρα, στα Τάρταρα! Μέσα στην ασφαλή και τρυφερή μήτρα της γης, εκεί όπου δεν βρίσκονται ούτε χάνονται δουλειές, που δεν υπάρχουν συγγενείς ή φίλοι που να σε ζαλίζουν, ούτε
Φώτης Κόντογλου – Γιάννης ὁ Εὐλογημένος
O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες
Anton Chekhov – Νύχτα στο νεκροταφείο
«Ελάτε, Ιβάν Ιβάνιτς, πείτε μας κάτι τρομαχτικό!» Ο Ιβάν Ιβάνιτς έστριψε το μουστάκι του, ξερόβηξε, πλατάγισε τα χείλη του και φέρνοντας το κάθισμά του κοντά στις κυρίες, άρχισε: «Η ιστορία
Πηνελόπη Δέλτα – Πρωτοχρονιάτικο παραμύθι
Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, χωμένο στη γωνία μιας εξώπορτας, κάθουνταν ένα αγοράκι και κοίταζε το αντικρινό φωτισμένο παράθυρο. Είχε νυχτώσει νωρίς, και το χιόνι σκέπαζε τις πλάκες του δρόμου, τα φανάρια,
Ανδρέας Καρκαβίτσας – Οι ήχοι της καμπάνας
Νταγκ! Νταγκ! Νταγκ! Το χωριό γίνεται ανάστατο μεμιάς. Μέσα απ’ τον αγέρα, που σαλεύει με θόρυβο τα δένδρα και μέσα απ’ τα κεραμίδια, σιγά – σιγά δυναμώνουν και φτάνουν στην
Ένα αλλιώτικο γράμμα στον Santa
Τι κι αν οι γονείς αποφάσισαν μια εφηβική βραδιά να μας ξεστομίσουν πως δεν υπάρχεις. Τι κι αν σοκαρισμένοι, φορώντας τις παιδικές χριστουγεννιάτικες κάλτσες, πιάσαμε στα πράσα την μαμά να
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Τὸ Χριστόψωμο
Μεταξὺ τῶν πολλῶν δημωδῶν τύπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἔχωσι νὰ ἐκμεταλλευθῶσιν οἱ μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπῆ κατέχει θέσιν ἡ κακὴ πενθερά, ὡς καὶ ἡ κακὴ μητρυιά. Περὶ μητρυιᾶς ἄλλοτε θὰ
Anton Chekhov – Τα Χριστούγεννα
“Τι να γράψω;” ρώτησε ο Γίγκορ, βουτώντας την πένα του στο μελάνι. Η Βασιλίνα δεν είχε δει την κόρη της για τέσσερα χρόνια. Η Εφιμία είχε φύγει μακριά, στην Αγία