Aldo Carotenuto – Η προδοσία στην σχέση
Γιατί η γυναικεία προδοσία κρίνεται βαρύτερη; Διότι το αρσενικό εθίστηκε στη θέση της απόλυτης υπεροχής. […] Παρότι το αρσενικό επιβάλει αδυσώπητους κανόνες εκφοβισμού στο θηλυκό, εξαναγκάζοντάς το σε θυσίες και
Νίκος Καζαντζάκης – Ταξίδι στις Κυκλάδες πριν από 100 χρόνια
– Ποιο πράγμα είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή σας; – Τα όνειρα και τα ταξίδια. Ένα αρχαίος Αιγύπτιος είχε πει «Μακάριος ο άνθρωπος που είδε το πιο πολύ νερό
Jack Kerouac – Δε γεννηθήκαμε ποτέ στην πραγματικότητα, δε θα πεθάνουμε ποτέ πραγματικά
Ο Κέρουακ έστειλε την πιο κάτω επιστολή στην πρώτη του σύζυγο, Έντυ Κέρουακ Πάρκερ, στα τέλη Ιανουαρίου 1957, μια δεκαετία αφότου ο γάμος τους είχε τελειώσει. Έχω πολλά πράγματα να
Κώστας Καρυωτάκης – Θέλω νὰ φύγω πιά…
Θέλω νὰ φύγω πιὰ ἀπὸ δῶ, θέλω νὰ φύγω πέρα, σὲ κάποιο τόπο ἀγνώριστο καὶ νέο, θέλω νὰ γίνω μία χρυσὴ σκόνη μὲς στὸν αἰθέρα, ἁπλὸ στοιχεῖο, ἐλεύθερο, γενναῖο. Σὰν
Baudelaire και Τεχνητοί Παράδεισοι: Η αλήθεια για τα ναρκωτικά μέσα από τη λογοτεχνία
Ο Σαρλ Μπωντλαίρ, ένας από τους πιο ξεχωριστούς ποιητές του 19ου αιώνα, κυκλοφόρησε το 1860 το βιβλίο Les Paradis Artificiels {Τεχνητοί Παράδεισοι} όπου εξέταζε την χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, όπως το
Άι σιχτίρ που δαμέ!
Δεν έχει άνθρωπο, στην Κύπρο τουλάχιστον, που να μην χρησιμοποίησε τουλάχιστον μια φορά στην ζωή του την έκφραση Άι σιχτίρ που δαμέ! Η λέξη προέρχεται από το τούρκικο siktir που
Boris Vian – Αν έβρεχε δάκρυα
Αν έβρεχε δάκρυα Όταν πεθαίνει μιʼ αγάπη Αν έβρεχε δάκρυα Όταν βαραίνουν οι καρδιές Σʼ ολόκληρη τη γη Για ένα σαραντάμερο Δάκρυα πικρά Θα πνίγανε τους πύργους Αν έβρεχε δάκρυα
Μαλβίνα Κάραλη – Η ντροπή τελειώνει οριστικά όταν τελειώνει ο έρωτας
Η ντροπή τελειώνει οριστικά όταν τελειώνει ο έρωτας. Έτσι μου φαίνεται. Το έχω ξαναδεί το έργο. Θα μου πεις, φίλε, οι ντροπές είναι πολλών ειδών. Μου αρέσει που ταξιδεύουμε με
Ηλίας Βενέζης – Η πικρία στον άνθρωπο
Η πικρία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των ζωντανών οργανισμών. Γιατί αυτοί ζητούν πολλά απ’ τη ζωή, και η ζωή τις περισσότερες φορές δίνει λίγα. Με τα λίγα μπορούν να ευτυχούν
Νίκος Σιδέλικ – Στεφάνι από φυλλωσιά
Αν τα σεντόνια, το στρώμα κι οι τάβλες ΑΝΑΣΑΙΝΑΝ –κύκλωναν το κορμί μου– ίσως να ένιωθα λίγο καλύτερα. Η μη συντροφιά, η μη αγκαλιά, το μη κουράγιο. Σκατά, πώς να
Ναπολέων Λαπαθιώτης – Κούραση
Εἶμαι τόσο κουρασμένος ἀπ᾿ τὰ λόγια τὰ ῾πωμένα κι ἀπ᾿ τὰ λόγια ποὺ θὰ ποῦμε κι ἀπ᾿ τοὺς ἄλλους κι ἀπὸ μένα κι ἀπ᾿ τὸ κάλεσμα τοῦ στίχου, μὲ τὸ
Λεύκιος Ζαφειρίου – 15.7.1974
Οι νεκροί βρομούσαν από ʼνα μίλι μακριά, ήταν ανελέητο το τελευταίο καλοκαίρι – τρυπούσε τους ίσκιους των δέντρων τις στέγες των σπιτιών. Φριχτό καλοκαίρι για τους ανθρώπους μπάσαν τους νεκρούς
