Charles Bukowski – Μόνος με όλους
η σάρκα καλύπτει το οστό και βάζουν ένα μυαλό εκεί μέσα και κάποιες φορές μια ψυχή, κι οι γυναίκες σπάνε βάζα στους τοίχους κι οι άνδρες πίνουν υπερβολικά πολύ και
Βασίλης Μιχαηλίδης – Ο Αμολόητος και ο μύθος του Μενήνιου Αγρίππα
Ο Βασίλης Μιχαηλίδης είναι ο εθνικός ποιητής του νησιού μου και ένας από τους πιο αξιόλογους ποιητές του ελληνικού έθνους. Στα νιάτα του έγραψε αρκετά μυλλωμένα τα οποία κυκλοφορούσαν χειρόγραφα
Sándor Márai – Έτσι πεθαίνουμε
Τον αριθμό του τηλεφώνου της δεν τον θυμάμαι πια. Το μόνο που ξέρω ακόμα είναι ότι φορούσε μαύρο καπέλο μ’ ένα καφετί φτερό. Κι ότι ήθελα να ζήσω μαζί της,
Τέλλος Άγρας – Στοχασμοί για την τέχνη
«Ἡ Ποίησις — εἶπε ὁ Πόε — δὲν εἶναι τὸ Ἔργο μου: εἶναι τὸ πάθος μου». Λακωνικώτερος καὶ ἀκριβέστερος χαρακτηρισμὸς δὲν ἠμποροῦσε νὰ δοθεῖ. Γιὰ τὴ λογική, ὑπάρχει στὴν Κριτικὴ
Έχεις ερωτευτεί ποτέ;
Έχεις ερωτευτεί ποτέ; Φρικτό δεν είναι; Σε κάνει τόσο ευάλωτο. Ανοίγει το στήθος σου και ανοίγει την καρδιά σου και σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να μπει μέσα σου και να
Κωνσταντίνος Καβάφης – Μισή ώρα
Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο. Είναι, δεν λέγω, λύπη. Aλλά εμείς της Τέχνης κάποτε μ’
Άνθρωπος είσαι
Φτάνεις σε ένα σημείο που δεν ξέρεις τι γίνεται. Δεν μπορείς να προσδιορίζεις το συναίσθημα λύπη; θυμός; απογοήτευση; Τι σκατά γίνεται; Κάνεις συνεχώς λάθη. Λάθη πάνω στα λάθη. Πέφτεις σε
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μεταθανάτια λόγια
Ἕνας συγγραφεύς, ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης— ἀπέθανε καὶ ἀπέθανε εἰς τὸ νησί του, εἰς τὸ ἴδιον ἐρημικὸ νησὶ, εἰς τὸ ὁποῖον ἐγεννήθη καὶ τὸ ὁποῖον ἐδόξασε. Διότι ὁ Παπαδιαμάντης ἦτο μιὰ
Παύλος Νιρβάνας – Ένας αλχημιστής
Ἕνας φτωχὸς διάβολος ἐνεφανίσθη μίαν ἡμέραν εἰς κἄποιο γραφεῖον κομίζων ὅλα τὰ ρίγη τοῦ χειμῶνος. Ἕνα κουρελιασμένο πουκάμισο ἐξετέλει ἐπὶ τῆς θλιβερᾶς του ὑπάρξεως καθήκοντα γελέκου, σακκακιοῦ καὶ παλτοῦ ταὐτοχρόνως.
Kώστας Βάρναλης – Πώς δεν ήθελα να σπουδάσω
Στα 1898 τέλειωσα το σκολειό ― την έβδομη τάξη. Όσο έφτανε η άνοιξη και το καλοκαίρι, τόσο η ανυπομονησία μου μεγάλωνε πότε θα φτάσει η βλογημένη εκείνη ώρα που θ’
Vasili Pukirev – Ο Άνισος γάμος – Μικρά σχόλια για τον πίνακα
Ο “Άνισος γάμος” [The Unequal Mariage] του Vasili Pukirev (1862), απεικονίζει μια σκηνή γάμου μέσα σε μια ρωσική ορθόδοξη εκκλησία. Ο πίνακας χρησιμεύει ως μια ισχυρή κριτική για την ρωσική
Γιώργος Κακουλίδης – Πως με έσωσε ο γάτος μου από τον Νίκο Καρούζο
Μεσάνυχτα, και ο ποιητής Νίκος Καρούζος μου χτύπησε την πόρτα. Ήμουν μαζί μ΄ έναν φίλο, γνωστό με το παρατσούκλι Ευνούχος. Ο Καρούζος, χωρίς να χαιρετήσει, είπε: «Πάω στοίχημα ότι εσείς
