Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Tag: Ποιήση

Αγγελική Ελευθερίου – Θα ‘ρθεις μια μέρα…

Θα ‘ρθεις μια μέρα που δεν θα σε περιμένω η καρδιά μου θα χτυπάει κανονικά και το κρεβάτι θα ‘ναι άστρωτο η φούστα μου και τα μαλλιά μου θα ‘ναι

Καρυωτακισμός: Ένα φαινόμενο μέσα και έξω από τη λογοτεχνία – Φωτογραφικό άλμπουμ

Έχει κάνει την τύχη του ο όρος «καρυωτακισμός» που συνοδεύει τον Καρυωτάκη, αφού 62 χρόνια μετά το 1935, επιμένει να λέγεται, και θα δούμε τώρα πόσο και σήμερα δοκιμάζεται. Τον

Ναπολέων Λαπαθιώτης – Ἐρωτικό

Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό, ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ μιὰ μέρα τοῦ θανάτου… Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό, ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό, – τί μοῦ

Ντῖνος Χριστιανόπουλος – Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν

Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιὸ πολύ, ὅμως ἡ δική σου τρυφερότητα πόσο καιρὸ ἀκόμα θὰ βαστάξει; Ὅ,τι μᾶς γλύκανε, τὸ ξέπλυνε ὁ χρόνος κι ἡ συναλλαγή, ἐκεῖνοι

Τάσος Λειβαδίτης – Tὰ πιὸ ὡραῖα ποιήματα δὲ θὰ γραφτοῦν ποτέ

Κάποτε μιὰ νύχτα θ’ ἀνοίξω τὰ μεγάλα κλειδιὰ τῶν τρένων γιὰ νὰ περάσουν οἱ παλιὲς μέρες οἱ κλειδοῦχοι θὰ ‘χουν πεθάνει, στὶς ράγιες θὰ φυτρώνουν μαργαρίτες ἀπ’ τὰ παιδικά μας

Κώστας Καρυωτάκης – Ὑποθῆκαι

Ὅταν οἱ ἄνθρωποι θέλουν νὰ πονῆς μποροῦνε μὲ χίλιους τρόπους. Ρίξε τὸ ὅπλο καὶ σωριάσου πρηνής, ὅταν ἀκούσης ἀνθρώπους. Ὅταν ἀκούσης ποδοβολητὰ λύκων, ὁ Θεὸς μαζί σου! Ξαπλώσου χάμου μὲ

Γιάννης Ρίτσος – Σάρκινος λόγος (ΙV)

Τα ποιήματα που έζησα στο σώμα σου σωπαίνοντας, θα μου ζητήσουν, κάποτε, όταν φύγεις, τη φωνή τους. Όμως εγώ δε θα ’χω πια φωνή να τα μιλήσω. Γιατί εσύ συνήθιζες

Charles Bukowski – Κάνε το ως το τέλος

Αν θέλεις να δοκιμάσεις, κάνε το ως το τέλος• αλλιώς μην το αρχίσεις καν. Αν θέλεις να δοκιμάσεις, κάνε το ως το τέλος• αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χάσεις γκόμενες,

Γεώργιος Σουρῆς – Ἀρχηγοί

Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι, κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό· ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ. Γιὰ τὰ πρωτεῖα

Κλέανδρος Καρθαίος – Βάλτε να πιούμε

Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα Πεταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητούμε; Βάλτε να πιούμε Τα

Άννα Τακάκη – Είμαι γυναίκα που το θαύμα γεννά

Είμαι γυναίκα που το θαύμα γεννά. Είμαι γυναίκα και είμαι το γάλα. Είμαι το γάλα που θρέφει τη γης, τη θρέφει να γεμίσει ο κόσμος ιδέες, μυαλά, συναισθήματα. Είμαι γυναίκα

Jayne Cortez – Βιασμός

Τι υποτίθεται πως θα έπρεπε να κάνει δηλαδή η Ινές Γκαρσία του άντρα που κήρυξε πόλεμο στο σώμα της του άντρα που χάραξε μια πολεμική ζώνη ανάμεσα στα στήθη της;