Tag: Ποιήση
Γεώργιος Σουρῆς – Ἀρχηγοί
Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι, κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό· ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ. Γιὰ τὰ πρωτεῖα
Κλέανδρος Καρθαίος – Βάλτε να πιούμε
Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα Πεταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητούμε; Βάλτε να πιούμε Τα
Άννα Τακάκη – Είμαι γυναίκα που το θαύμα γεννά
Είμαι γυναίκα που το θαύμα γεννά. Είμαι γυναίκα και είμαι το γάλα. Είμαι το γάλα που θρέφει τη γης, τη θρέφει να γεμίσει ο κόσμος ιδέες, μυαλά, συναισθήματα. Είμαι γυναίκα
Jayne Cortez – Βιασμός
Τι υποτίθεται πως θα έπρεπε να κάνει δηλαδή η Ινές Γκαρσία του άντρα που κήρυξε πόλεμο στο σώμα της του άντρα που χάραξε μια πολεμική ζώνη ανάμεσα στα στήθη της;
Charles Bukowski – Είναι η ζωή σου
Η ζωή σου είναι η δική σου ζωή μην την αφήσεις να τσακιστεί σε μια φτηνή υποταγή. Να παραφυλάς. Υπάρχουν τρόποι να ξεφύγεις. Και κάπου υπάρχει και ένα φως. Μπορεί
Νίκος Φρατζέτης – Ο σκύλος
Ὁ μικρὸς μπάσταρδός μας, ὁ σκύλος τῆς γειτονιᾶς μας, εἶναι βαφτισμένος ἀπὸ τὰ παιδιά. Τὸν φωνάζουμε Βρομιάρη. Τὸν ταΐζουμε τὰ ἀποφάγια μας. Τὸν χαϊδεύουμε, ὅταν ἔχουμε ὄρεξη καὶ χρόνο, στὸ
Charles Baudelaire – Στὸν ἀναγνώστη
Charles Baudelaire – Στὸν ἀναγνώστη Ἡ ἀνοησία, τ᾿ ἁμάρτημα, ἡ ἀπληστία κι ἡ πλάνη κυριεύουνε τὴ σκέψη μας καὶ φθείρουν τὸ κορμί μας, κι εὐχάριστα τὶς τύψεις μας θρέφουμε στὴν
Ναπολέων Λαπαθιώτης – Τὸ παλιό μας τραγούδι
Τὸ παλιό μας τὸ τραγούδι, ποῦ τ᾿ ἀκούγαμε μαζί, τώρα ποὺ χαθῆκαν ὅλα, ποιὸς θὰ τό ῾λεγε νὰ ζεῖ! Ἀπὸ τότε ποὺ ἡ καρδιά μου σ᾿ ἔχασε παντοτινά, δὲ τὸ
Γεώργιος Σουρῆς – Εἰς τὰ θεμέλια τοῦ φρενοκομείου
(Τὸ φρενοκομεῖο χτίστηκε μὲ κληροδότημα τοῦ Χίου φιλάνθρωπου Τζωρτζῆ Δρομοκαΐτη (ποὺ πέθανε τὸ 1880) ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, κοντὰ στὴ Μονὴ Δαφνίου, γι᾿ αὐτὸ πολλοὶ τὸ λένε καὶ Δαφνί. Ὁ
Jean de la Fontaine – Η γυναίκα που νίκησε τον διάβολο – Μικρό ιστορικό
To 1665, ο Γάλλος συγγραφέας Jean de la Fontaine δημοσίευσε την συλλογή Contes et nouvelles en vers που περιείχε το ποίημα Le Diable de Papefiguière (The Devil Of Pope-Fig Island).
Καταραμένοι ποιητές – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Καταραμένοι ποιητές λέγονται αυτοί που ζούσαν στο περιθώριο της κοινωνίας, κάνοντας ναρκωτικά, εγκλήματα αλλά και πράξεις περίεργες για τα κοινά στερεότυπα της κοινωνίας. Ο όρος προήλθε από το μυθιστόρημά του
Lawrence Ferlinghetti – Έλα γείρε μαζί μου και γίνε η Αγάπη μου
Έλα γείρε μαζί μου και γίνε η Αγάπη μου γείρε μαζί μου αγάπη ξάπλωσε μαζί μου κάτω από το κυπαρίσσι στο γλυκό χορτάρι εκεί που γέρνει ο άνεμος εκεί που
