Tag: Ποιήση
Ναπολέων Λαπαθιώτης – Ἐρωτικό
Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό, ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ μιὰ μέρα τοῦ θανάτου… Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό, ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό, – τί μοῦ
Jayne Cortez – Βιασμός
Τι υποτίθεται πως θα έπρεπε να κάνει δηλαδή η Ινές Γκαρσία του άντρα που κήρυξε πόλεμο στο σώμα της του άντρα που χάραξε μια πολεμική ζώνη ανάμεσα στα στήθη της;
Καταραμένοι ποιητές – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Καταραμένοι ποιητές λέγονται αυτοί που ζούσαν στο περιθώριο της κοινωνίας, κάνοντας ναρκωτικά, εγκλήματα αλλά και πράξεις περίεργες για τα κοινά στερεότυπα της κοινωνίας. Ο όρος προήλθε από το μυθιστόρημά του
Friedrich Nietzsche – Γιὰ τη φτώχια τοῦ ὑπερπλούτου
Δέκα χρόνια πᾶνε —, δὲ μἔφτανε καμιὰ σταλαγματιά, κανένα ἀγέρι ὑγρούτσικο, καμιὰ δροσιὰ ἀπ’ Ἀγάπη —μιὰ ἄβροχη χώρα… Τόρα παρακαλῶ ἐγὼ τὴ σοφία μου νὰ μὴ γένει φιλάργυρη σ’ αὐτὴ τὴν ξερασιά·
Ποίημα του Jack Kerouac για τον Arthur Rimbaud
Αρθούρε! On t’ appela pas Jean! Το 1854 γεννήθηκες βλαστημώντας στη Σαρλβίλ Στρώνοντας έτσι το δρόμο για την αποτρόπαια φονικότητα των Αρδενών. Πώς να μη το σκάσει ο πατέρας σου!
Γεώργιος Δροσίνης – Ὅταν μοῦ λείπῃς
Ὅταν μοῦ λείπῃς, Στὴν πεθαμένη θάλασσα τῆς λύπης Καράβι ἀσάλευτο ἀπομένω Μαρμαρωμένο, Χωρὶς ἀέρα, μὲ ριγμένα τὰ πανιά. Γύρω ἁπλωμένη ἡ γαληνιὰ Τρομακτική, μεγάλη Καὶ πουθενὰ ἀκρογιάλι… Ζωῆς σημάδι δὲν
Νίκος Καββαδίας – Οι γάτες των φορτηγών
Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν, που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί, κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι, περήφανη στα πόδια τους θα
T. S. Eliot – Αφιέρωση στην γυναίκα μου
Σ΄αυτήν που οφείλω την πηγαία χαρά Που τις αισθήσεις μου σκιρτά στο ξύπνημά μας Και τον ρυθμό που κυβερνά την ηρεμία του ύπνου μας, Ανάσα ομόηχη Των εραστών εκείνων
Charles Baudelaire – Μεθύστε
Πρέπει νά ῾σαι πάντα μεθυσμένος. Ἐκεῖ εἶναι ὅλη ἡ ἱστορία: εἶναι τὸ μοναδικὸ πρόβλημα. Γιὰ νὰ μὴ νιώθετε τὸ φριχτὸ φορτίο τοῦ Χρόνου ποὺ σπάζει τοὺς ὤμους σας καὶ σᾶς
Ερωτικό γράμμα του Νίκου Καββαδία προς την Θεανώ Σουνά
Προς τα τέλη της ζωής του, ο ποιητής ερωτεύτηκε την Θεανώ Σουνά, μια νεαρή φιλόλογο. Αυτή 25 ετών και αυτός 63. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε καθόλου να της στέλνει
Patricia Beer: Ένα άγνωστο ποίημα για τον απελευθερωτικό αγώνα του 55′ – 59′
Η Patricia Beer (1919 – 1999), υπήρξε μια Αγγλίδα ποιήτρια που στην πρώτη της ποιητική συλλογή, το 1959, με τίτλο Loss of the Magyar and other poems, συμπεριέλαβε ένα ποίημα,
