Κώστας Βάρναλης – Περί σκότους – Δοκίμιο
Με δυσφορία ανακατεύομαι (κι αυτό μονάχ’ από δημοσιογραφικήν υποχρέωση) στην τελευταία συζήτηση περί σαφηνείας ή ασαφείας. Πρώτα – πρώτα γιατί μήτε ο καιρός μήτε ο τόπος είναι κατάλληλος για φιλολογικές
Tom Waits – Ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ
Ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ Γιατί όποτε ερωτεύομαι με πνίγει ο μαύρος πόνος Ξεχύνεται η μουσική κι εσύ μπροστά στα μάτια μου Γυμνώνεις την καρδιά σου Τελείωσα την μπύρα
Arthur Schopenhauer – Για την κριτική σκέψη
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σαν θέσφατο μια κοινή προκατάληψη, διότι οι περισσότεροι άνθρωποι συντάσσονται με τη θέση του Αριστοτέλη ότι μπορούμε να ισχυριστούμε ως σωστό αυτό που πιστεύουν οι πολλοί.
Julio Cortázar – Για τον έρωτα
Αγγίζω το στόμα σου, με το δάχτυλό μου αγγίζω το περίγραμμα του σώματός σου, το σχεδιάζω σαν να το δημιουργεί το χέρι μου, σαν το στόμα σου να μισανοίγει για
Guillaume Duchenne de Boulogne – Οι εκφράσεις είναι ο καθρέφτης της ψυχής – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Επηρεασμένος από τις πεποιθήσεις της φυσιογνωμίας του 19ου αιώνα, ο Guillaume Duchenne de Boulogne θέλησε να αποδείξει πώς οι μύες στο ανθρώπινο πρόσωπο παράγουν εκφράσεις και συνδέονται άμεσα με την
Μάρω Βαμβουνάκη – Πρόσεχε τον εαυτό σου
Της θύμιζε κατά τις συνεδρίες τους εκείνο το ωραίο του Νίτσε: «Μ’ αρέσει εκείνος που η ψυχή του είναι πιο βαθιά απ’ την πληγή του». Να δουλέψουμε με τις πληγές
Jean-Jacques Rousseau – Ο εαυτός μου
Συνυπάρχουν σ’ εμένα δύο σχεδόν ασυμβίβαστα πράγματα, χωρίς να μπορώ να καταλάβω πώς: μια πολύ θερμή ιδιοσυγκρασία, με αισθήματα δυνατά, ασυγκράτητα, και μια σκέψη αργή, συγκεχυμένη, με ιδέες που μου
Κώστας Καρυωτάκης – Το εγκώμιο της θαλάσσης
Ι Ἡ θάλασσα εἶναι ἡ μόνη μου ἀγάπη. Γιατί ἔχει τὴν ὄψη τοῦ ἰδανικοῦ. Καὶ τ᾿ ὄνομά της εἶναι ἕνα θαυμαστικό. Δὲ θυμᾶμαι τὸ πρῶτο ἀντίκρισμά της. Χωρὶς ἄλλο θὰ
Νικηφόρος Βρεττάκος – Οἱ μικροὶ γαλαξίες
Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους. Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Ὅμως, ἐσύ,
Αντρέας Τιμοθέου – Το αγόρι με τις μπύρες
Καθόμουν στα σκαλιά της πλατείας. Ήταν το τελευταίο βράδυ, έπειτα από ένα υπέροχο ταξίδι σε μια πόλη που συγγένευε με την ψυχή μου. Μέσα στα ερείπιά της, συνάντησα τους κόσμους
Marguerite Yourcenar – Η αγάπη στην ζωή μας
Ερωτάς είναι η βαθιά συνείδηση, να καταλάβεις δηλαδή ότι με τον έρωτα μπορείς μόνο να εξελιχθείς. Όταν αγαπάς, όταν είσαι ερωτευμένος, όλα γίνονται από μόνα τους. Δεν χρειάζονται θυμοί, φόβοι,
Δημήτρης Μιχελουδάκης – Με το σφυγμό για μετρονόμο
Όλα τα θαυμαστικά στον κάλαθο — πού να τα στερεώσω; αφού παντού έψαξα πουθενά δεν βρήκα τον μπελά μου ή μια έστω ανατριχίλα να ανοίγει όλες τις πόρτες και ιδίως
