Category: Πρόσωπα
Ἡ εἰρωνία στὸν Καβάφη
Ἡ ἀγαπητή μου Ἀλεξανδρινὴ Τέχνη θὰ μοῦ ἐπιτρέψει, πιστεύω, λίγα λόγια, — ἃς ποῦμε λίγα σχόλια — πάνω στὴν ὁμιλία τοῦ κ. Φώτου Γιοφύλλη μὲ θέμα τὸ χιοῦμορ τοῦ Καβάφη,
Η ποιητική τέχνη Jorge Luis Borges
Από όλο του το έργο που προσποιείται πως το κοιτάζει ακατάδεχτα, ο Μπόρχες αγαπά κυρίως την ποίησή του. Γιατί μπορεί να την απαγγέλλει στον εαυτό του· είναι κάτι που δεν
Δημήτρης Λιαντίνης – Πιστεύεις στον θεό;
Πιστεύεις στον θεό; Glaubst du an Gott? Αυτή είναι η ξακουστή Ερώτηση της Μαργαρίτας. Το βάρος και την αξία της, που την έκαμαν οδηγητική για τη μέθοδο έρευνας του προβλήματος του θεού από
Ο Τίτος Πατρίκιος γράφει για τον Μάνο Χατζιδάκι
Θα ’ταν γύρω στα ’45 με ’46, τα χρόνια εκείνα που η ζωή πήγαινε να γίνει ειρηνική, χωρίς τελικά να το καταφέρει. Ο πόλεμος είχε τελειώσει κι όμως τον νιώθαμε
Η ποιητική του Γιώργου Σεφέρη
Δεν έχει χρεία η μνήμη του Γιώργου Σεφέρη τις αναφορές που υπακούουν στα γυρίσματα του ημερολογίου. Και προπαντός δεν έχει ανάγκη από θυμιάματα∙ έστω από άλλα θυμιάματα. Ετούτες οι γραμμές,
Bosko Brkic και Admira Ismic – Ούτε ο θάνατος κατάφερε να τους χωρίσει – Φωτογραφικό άλμπουμ
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη (1992-1995) οι Bosko Brkic και Admira Ismic έμεναν στον Σεράγεβο. Οι γονείς του Bosko αποφάσισαν να φύγουν άμεσα αλλά αυτός δεν ήθελε
O Maxim Gorky για τον θάνατο του Leo Tolstoy
Πέθανε ο Λέων Τολστόι. Πήρα ένα τηλεγράφημα, όπου με τις πιο κοινότοπες λέξεις αναφέρεται ότι πέθανε. Αυτό με χτύπησε κατάκαρδα, ούρλιαξα από τον πόνο και τη θλίψη, και τώρα, σε
Albert Camus – Σημειώσεις για την ζωή
Από το παράθυρο βλέπω μονάχα τους τοίχους του κήπου που βρίσκεται απέναντι. Κι εκείνα τα λιγοστά φυλλώματα όπου κυλάει το φως. Πιο ψηλά, πάλι φυλλώματα. Πιο ψηλά ακόμα, ο ήλιος.
Ρώμος Φιλύρας – Η ζωή μου εις το Δρομοκαΐτειον
Ο μόνος που μας θυμάται συχνά είν’ ο θάνατος. Ακούει τη μυστική μας επίκλησι, στο αργό ατελείωτο μέτρημα των ραθύμων στιγμών της βαρυθυμίας μας, την άφωνη εκ βαθέων ευχή μας,
Robert Burton – Η ανατομία της μελαγχολίας
Ορίζοντας έτσι θολά και πρόχειρα την έννοια, λέμε πως είναι μελαγχολικός καθένας που είναι άκεφος, θλιμμένος, ξινός, κατσούφης, κακοδιάθετος, μοναχικός, που νιώθει ταραχή ή δυσαρέσκεια για κάποιο λόγο. Και δεν
Hugo Gerhard Simberg – Η περίεργη προσωποποίηση του θανάτου – Μικρό βιογραφικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Ο Hugo Gerhard Simberg ήταν Φιλανδός ζωγράφος που γεννήθηκε στην Hamina στις 24 Ιουνίου του 1873. Στην ηλικία των 18 (1891) εγγράφηκε στην σχολή ζωγραφικής Viipuri Friends of Art και
Robert Musil – Περί βλακείας
Δεν έχω ανακαλύψει καμία θεωρία για τη βλακεία, με τη βοήθεια της οποίας θα μπορούσα να επιχειρήσω να λυτρώσω τον κόσμο. Ακόμα και μέσα στα όρια της επιστημονικής επιφυλακτικότητας, δε