Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Ποίηση

Charles Bukowski – Οι δεινόσαυροι, εμείς

γεννημένοι έτσινα είμαστε έτσικαθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούνκαθώς ο κ.Θάνατος γελάκαθώς οι ανελκυστήρες κόβονταικαθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονταικαθώς το αγόρι στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίουκαθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις

Μιχάλης Γκανάς – Στα καμένα

Έλα να πάμε στα καμένα, στον Υμηττό και στην Αυλώνα, πουλιά και πεύκα συλλογίσου ενός καμένου παραδείσου, δέντρα που ήτανε φαντάσου και στη σκιά τους ξεκουράσου.   Έλα και πάρε

Νίκος Καββαδίας – Οι γάτες των φορτηγών

Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν, που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί, κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι, περήφανη στα πόδια τους θα

Κ. Π. Καβάφης – Bertolt Brecht – Δύο στιγμές

Ότι ο Bertolt Brecht (1898-1956) εκτιμούσε, διάβαζε και μιμήθηκε τον Καβάφη είναι γνωστό. Σε αυτό το σύντομο σημείωμα θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο στιγμές του διακειμενικού τους διαλόγου, σε

Arthur Rimbaud – Αυγή

Αγκάλιασα την αυγή του καλοκαιριού. Τίποτε δεν σάλευε ακόμα στη μετώπη των ανακτόρων. Το νερό ήταν νεκρό. Οι κάμποι των ίσκιων δεν άφηναν το δρόμο του δάσους. Περπάτησα, ξυπνώντας τις

Βύρων Λεοντάρης – Βίος

Ένας ο βίος κι αγύριστος κι όλα του αμετάκλητα ό,τι είπαμε και πράξαμε δε σβήνει ούτε ξεγίνεται μα η μνήμη βολοδέρνει όλο στο κακό. Γιατί ποιος λογαριάζει το καλό ποιος

Rupi Kaur – Θέλω να απολογηθώ

Θέλω να απολογηθώ στις γυναίκες που αποκάλεσα όμορφες πριν τις αποκαλέσω έξυπνες ή γενναίες λυπάμαι που το έκανα να ακούγεται σαν κάτι τόσο απλό όπως αυτό με το οποίο γεννιέσαι.

Ο Charles Baudelaire για τον Edgar Allan Poe

Η πρόοδος κι ο Πόε Ξαναλέω πως μου ‘χει πια γίνει πεποίθηση ότι ο Έντγκαρ Πόε κι η πατρίδα του δεν έζησαν στην ίδια πνευματική στάθμη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι

Βύρων Λεοντάρης – Αυτές οι εκβολές των ματιών σου

… Αυτές οι εκβολές των ματιών σου πνιγμένες μες σε γαλανά συρματοπλέγματα για να μην έρχονται ποτέ ως εμάς τ’ αγκάθια της λύπης σου μα μόνο ο αχνός της λύπης

Philippe Soupault – H αγαπημένη

Η γυναίκα που αγαπώ δεν ξέρει πλέξιμο ξέρει να ονειρεύεται να ονειρεύεται να ονειρεύεται και τα όνειρά της είναι σύννεφα γεμάτα χνούδια φουσκωμένα με ελπίδα πολύχρωμη μέσα στο σούρουπο που

Μιχάλης Κατσαρός – Ἡ διαθήκη μου – Υστερόγραφο

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στον Δημοκρατικό Τύπο την 1η Οκτωβρίου 1950. Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας φοβούμενοι το νόμο 509 έκοψαν πολλούς στίχους για να μην προκαλέσουν θέματα. Στο ποιητή δεν άρεσε

Mario Vitti – Το νόημα του ονόματος Ελύτης

Το νόημα του ονόματος Ελύτης αποδόθηκε σε στιγμές επισημότερες της ζωής του, στο συνδυασμό της συλλαβής ‘ελ’, αρχικής σε ονόματα σημαδιακά όπως Ελλάδα, Ελπίδα, Ελευθερία, Ελένη, με τη «γενική τοπωνυμική