Category: Ποίηση
Νίκος Εγγονόπουλος – Δυσκολία
ευτύχησα ―κατά τον ρουν της ζωής μου― να γνωρίσω πλήθος ανθρώπων τέλειων όσο κι αλάνθαστων ίσως τώρα να ήσανε κάπως υπέρ το δέον αυστηροί ίσως ―πώς ναν το πω―
John Berryman – Ονειρικό Τραγούδι 14
Η ζωή, φίλοι, είναι βαρετή. Αυτό δεν πρέπει να το λέμε. στο κάτω κάτω, ο ουρανός λάμπει, η απέραντη θάλασσα επιθυμεί, εμείς οι ίδιοι λάμπουμε κι επιθυμούμε, κι επιπλέον η
Κώστας Καρυωτάκης – Ἰδανικοὶ αὐτόχειρες
Γυρίζουν τὸ κλειδὶ στὴν πόρτα, παίρνουν τὰ παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους, διαβάζουν ἥσυχα, κι ἔπειτα σέρνουν γιὰ τελευταία φορὰ τὰ βήματά τους. Ἦταν ἡ ζωή τους, λένε, τραγῳδία. Θεέ μου,
Jack Kerouac – Ο ορισμός του ποιητή
Ο ποιητής είναι ένας τύπος που περνά τον χρόνο του σκεπτόμενος τι είναι αυτό που πάει στραβά, και παρότι γνωρίζει δεν γίνεται ποτέ να ανακαλύψει, περί τίνος πρόκειται, συνεχίζει γι’
Κικὴ Δημουλᾶ – Η Περιφραστική Πέτρα
Μίλα. Πὲς κάτι, ὁτιδήποτε. Μόνο μὴ στέκεις σὰν ἀτσάλινη ἀπουσία. Διάλεξε ἔστω κάποια λέξη, ποὺ νὰ σὲ δένει πιὸ σφιχτὰ μὲ τὴν ἀοριστία. Πές: «ἄδικα», «δέντρο», «γυμνό». Πές: «θὰ δοῦμε»,
Μίλτος Σαχτούρης – Ο νεκρός στις γιορτές
Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια σὰν πλησιάζουν τὰ Χριστούγεννα (αὐτός) ὁ νεκρὸς γεννιέται μέσα μου δὲ θέλει δῶρα δὲ θέλει χρήματα πάγο καὶ χρόνια χιόνια καὶ πάγο σκισμένα ροῦχα ἀχνὰ παπούτσια
Αργύρης Χιόνης – Εκδοχές του τέλους
Με ήτα η ζωή τελειώνει· με ήττα, επίσης. I Καβάλα σ’ ένα κουνιστό αλογάκι με χάρτινο καπέλο και ξύλινο σπαθί πήρα και εγώ μέρος στη μάχη στο αίμα, στη
Θωμάς Γκόρπας – Τραγωδία
Κανείς δεν σκέφτηκε να κλείσει φεύγοντας την πόρτα κανείς δεν σκέφτηκε τον άνεμο που θα ʽρχονταν σε λίγο κανείς δεν σκέφτηκε τι άφηνε και τι έπαιρνε κοντά του φύλλα μαχαίρια
Κατερίνα Γώγου – Έτσι είναι όπως τα λες
Ναι. Έτσι είναι όπως τα λες. Άμα ψάξεις βαθιά βρίσκεις σπίτια δίπατα πούχουν στο κατώι πύλινα δοχεία λίγη ώρα μακρυά απ’ τη θάλασσα και κοψοχρονιάς. Και στο βουνό είν’ όμορφα
W. B. Yeats – Ο λαός
«Μ’ όλα όσα πέτυχα λοιπόν, τι κέρδισα», είπα, «μ’ όλους τους κόπους μου και μ’ όλες τις θυσίες; Τη χλεύη κάθε μέρα αυτού του αγροίκου τόπου, όπου την προσφορά τιμούν
Μαρία Πολυδούρη – Μόνο γιατί μ’ ἀγάπησες
Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ’ ἀγάπησες στά περασμένα χρόνια. Καί σέ ἥλιο, σέ καλοκαιριοῦ προμάντεμα καί σέ βροχή, σέ χιόνια, δέν τραγουδῶ παρά γιατί μ’ ἀγάπησες. Μόνο γιατί μέ
Τάσος Λειβαδίτης – Ποιήματα – Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας
V Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη. Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο νὰ τὸ