Category: Ποίηση
Θωμάς Γκόρπας – Τραγωδία
Κανείς δεν σκέφτηκε να κλείσει φεύγοντας την πόρτα κανείς δεν σκέφτηκε τον άνεμο που θα ʽρχονταν σε λίγο κανείς δεν σκέφτηκε τι άφηνε και τι έπαιρνε κοντά του φύλλα μαχαίρια
Κατερίνα Γώγου – Έτσι είναι όπως τα λες
Ναι. Έτσι είναι όπως τα λες. Άμα ψάξεις βαθιά βρίσκεις σπίτια δίπατα πούχουν στο κατώι πύλινα δοχεία λίγη ώρα μακρυά απ’ τη θάλασσα και κοψοχρονιάς. Και στο βουνό είν’ όμορφα
W. B. Yeats – Ο λαός
«Μ’ όλα όσα πέτυχα λοιπόν, τι κέρδισα», είπα, «μ’ όλους τους κόπους μου και μ’ όλες τις θυσίες; Τη χλεύη κάθε μέρα αυτού του αγροίκου τόπου, όπου την προσφορά τιμούν
Μαρία Πολυδούρη – Μόνο γιατί μ’ ἀγάπησες
Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ’ ἀγάπησες στά περασμένα χρόνια. Καί σέ ἥλιο, σέ καλοκαιριοῦ προμάντεμα καί σέ βροχή, σέ χιόνια, δέν τραγουδῶ παρά γιατί μ’ ἀγάπησες. Μόνο γιατί μέ
Τάσος Λειβαδίτης – Ποιήματα – Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας
V Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη. Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο νὰ τὸ
E. E. Cummings – Μου αρέσει το σώμα μου όταν είναι με το σώμα σου
Mου αρέσει το σώμα μου όταν είναι με το σώμα σου. Τόσο που είναι φρέσκο αυτό το πράγμα. Μύες καλύτεροι, νευρώνες περισσότεροι. μου αρέσει το σώμα σου. μου αρέσει αυτό
Oscar Wilde – Νάρκισσος
Όταν πέθανε ο Νάρκισσος, η λίμνη της ηδονής του μετατράπηκε από μια κοιλότητα με γλυκά νερά σε μια κοιλότητα με αλμυρά δάκρυα, και οι Ορειάδες έφτασαν κλαίγοντας μέσα από τα
Τάσος Λειβαδίτης – Μια γυναίκα
Ένα πλατύ, δροσερό χαμόγελο έτρεχε πάνω στο γυμνό κορμί σου Σαν ένα κλωνάρι πασχαλιάς, πρωί, την άνοιξη Έσταζες όλη από ηδονή, οι ερωτικές κραυγές μας Τινάζονταν μέσα στον ουρανό σα
Νίκος Φρατζέτης – Το χαμόγελο
Εἶναι τὸ χαμόγελό σου ποὺ δίνει φῶς στὰ μάτια σου. Τὰ χρυσά σου βραχιόλια ποὺ ἀντανακλοῦν τὶς ἀχτίδες τοῦ ἥλιου. Τὰ σκουλαρίκια ποὺ κουβαλοῦν ὅλο τὸ μυστήριο τῆς ᾽Ανατολῆς στὸ
Κωστής Παλαμάς – Ἔρθης δὲν ἔρθης
Ἔρθης δὲν ἔρθης, ἐγὼ θὰ σύρω τἀργὰ τὰ πόδια γοργὰ ὡς ἐκεῖ, τὸ κουρασμένο κορμὶ νὰ γείρω στὴν ἔρμη πέτρα τὴ μυστική. Καὶ θὰ προσμένω καὶ θὰ πεθαίνω καὶ θἀνασταίνομαι
Μιχάλης Γκανάς – Προσωπικό
Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο. Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη κι ας
Νίκος Καββαδίας – Ἀγαπάω
Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο. Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους, τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα, τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους. Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους
