Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Περί ανέμων γράφω

Τόσο πολύ αγαπώ ή μάλλον αγάπησα…

To φωτογραφικό project της Katja Kemnitz, που φέρει τον τίτλο “Too Much Love”, είναι εμπνευσμένο από την κόρη της που αγαπούσε ιδιαίτερα τα λούτρινα ζωάκια. Συνήθιζε να τα παίρνει παντού.

Τι γίνεται την στιγμή που πεθαίνουμε;

Ο άνθρωπος πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τον θάνατο. Είναι το μόνο σίγουρο στην ζωή μας. Το λέει και ο Dylan άλλωστε, ότι γεννιόμαστε πολύ μακριά από τον προορισμό μας

Τι είναι η Τέχνη τελικά;

Ακολουθεί συζήτηση με ένα παιδάκι, έξι ετών. – Είναι λίγο δύσκολο να σου εξηγήσω τι είναι η Τέχνη ακριβώς. Ας πούμε είναι η ζωγραφική που πας, το μπαλέτο που κάνει

Χάνοντας το μυαλό σου

Δεν υπάρχει πλάσμα που να μην ένιωσε το μυαλό του να θολώνει, που να μην ένιωσε ότι βγήκε έξω από το περίγραμμα του ίδιου του εαυτού του. Σίγουρα θα πέρασες

Η παιδεία, ο Νίτσε και ο Καβάφης

Η λέξη παιδεία μας έρχεται από το ρήμα παιδεύω που μας δίνει την λέξη παις, παιδί. Αρχικά σήμαινε ανατρέφω, μορφώνω αλλά επειδή η εκπαίδευση συνοδευόταν από τιμωρίες και ξύλο, ήδη

Άνθρωπος είσαι

Φτάνεις σε ένα σημείο που δεν ξέρεις τι γίνεται. Δεν μπορείς να προσδιορίζεις το συναίσθημα λύπη; θυμός; απογοήτευση; Τι σκατά γίνεται; Κάνεις συνεχώς λάθη. Λάθη πάνω στα λάθη. Πέφτεις σε

Ας είμαστε ειλικρινείς

Ας είμαστε ειλικρινείς, ποτέ δεν θα είμαστε μαζί. Όσο και αν το θέλει η ψυχή μας οι δρόμοι μας χαράχτηκαν. Θα πρέπει να αρκεστούμε στις αγκαλιές καλωσορίσματος στην ομιλία των

Θα έκανες το ταξίδι;

Σκέψου να μπορούσες να στρέψεις πίσω το ρολόι τα λάθη σου να διορθώσεις τους ανθρώπους που πλήγωσες με πράξεις να δείξεις πως μετανιώνεις την αγάπη που έχασες και ψάχνεις να

Της εξήγησα

Της εξήγησα, όσο απλά μπορούσα. Δεν είναι κάτι ερωτικό είναι πιο βαθύ. Έχει τις ρίζες του στα έγκατα της ψυχής μου. Δεν μπορώ να το αποτυπώσω με λέξεις γιατί ακόμα

Πως να ‘ναι άραγε;

Ψες, μπήκα για χιλιοστή φορά να ακούσω μουσική που άκουγα μικρός ή καλύτερα μουσική που δεν ακούω ιδιαίτερα πλέον. Αυτό για μένα είναι ένα πνευματικό ταξίδι στο παρελθόν. Θυμάμαι πρόσωπα,

Το ξέρω

Το ξέρω ότι ξέρεις το ξέρω… νιώθω τι νιώθεις να το ξέρεις. Μια αύρα ένας ρίγος μια κάψα όλα μα όλα τα νιώθω. Όσο και αν πιστεύεις πως διαφέρουμε τόσο

Μου’ πε

Μου’ πε μην φοβάσαι όλα θα παν’ καλά και από τότε όλα πηγαίνουν κατά διαόλου. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός μα όσο περνούσε ο χρόνος τόσο μου γαμούσε την