Category: Πεζογραφία

Προσωπικά, δεν έχω τίποτα εναντίον των νεκροταφείων, εκεί κάνω περιπάτους πολύ ευχάριστα, πιο ευχάριστα από αλλού, πιστεύω, όταν είμαι υποχρεωμένος να βγω. Η μυρωδιά των πτωμάτων που ξεχωρίζω καθαρά κάτω

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ κ. Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ ΒΟΗΘΕΙΑΝ, ΚΥΡΙΟΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ “Σὰν ποὺ ταιριάζει σε ποὺ ἀξιώθηκες μιὰ κάποια φήμη. Καβάφη, φύγε τὸν κατήφορο” Τὰ πράγματα στὴν Ἀποικία δὲν πᾶνε καλά.

Εν αρχή ην ο δάσκαλος. Μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν, δε θα ήταν όμως οι κοινωνίες. Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δε θα υπήρχε η ιστορία. Και στο

Τέσσερις μέρες αργότερα στεκόμουν στον Yμηττό κοιτώντας κάτω το τεράστιο σύμπλεγμα Αθήνας και Πειραιά, πόλεις και προάστια, σπίτια πεταμένα σαν εκατομμύρια ζάρια πάνω στην αττική πεδιάδα. Στο νότο απλωνόταν το

Δεν μ’ αγαπάς πια. Δέχεσαι να μ’ ακούς εδώ και μία ώρα, επειδή φέρεται κανείς με συγκατάβαση απέναντι σ’ αυτούς που εγκαταλείπει. Με έδεσες και τώρα με λύνεις. Δεν σε

Ἡ δὲ [Πασιφάη] Ἀστέριον ἐγέννησε. ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ, Βιβλιοθήκη, Βιβλιοθήκη Γ΄, 1 Ξέρω πὼς μὲ λένε φαντασμένο, ἴσως καὶ μισάνθρωπο, ἴσως καὶ τρελό. Οἱ κατηγορίες αὐτὲς (ποὺ θὰ τὶς τιμωρήσω ὅταν ἔρθει

Είναι αρκετά αξιοπερίεργο να διαπιστώνει κανείς πως σε μια εποχή τόσο επιρρεπή στο να ερμηνεύει τα πάντα, τόσο πρόθυμη να καταργεί το μυστήριο όσο η δική μας εποχή, που είναι

Σου γράφω γιατί σε ποθώ, όπως και σου τηλεφωνούσα κάποτε από πόθο. Όχι για να σου πω και να μου πεις το ένα και τ’ άλλο αλλά για να σ’

Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Για μένα, η μητέρα μου δεν έχει ιστορία. Ήταν ανέκαθεν εκεί. Όταν μιλάω γι’ αυτήν, η πρώτη μου παρόρμηση είναι να την «παγώσω» σε μια σειρά

EΞ ΟΣΩΝ ηὐτύχησα ἢ ἐδυστύχησα νὰ γνωρίσω εἶμαι, πιστεύω, ὁ μόνος ἄνθρωπος ὅστις, ἂν τὸν ὠνόμαζον ζῷον, δὲν θὰ ἐθεώρει τοῦτο ὡς προσβολήν. Ὅσον συναναστρέφομαι τὰ ζῷα, τόσον μᾶλλον πείθομαι

Ο λόγος που δεν έβλεπα τα πράγματα όπως ήταν, ήταν πως δεν το ‘θελα – επειδή δεν μπορούσα να τα αγαπήσω έτσι όπως ήταν. Όμως, η πρόκληση δεν ήταν να