Category: Πεζογραφία
Oscar Wilde – Νάρκισσος
Όταν πέθανε ο Νάρκισσος, η λίμνη της ηδονής του μετατράπηκε από μια κοιλότητα με γλυκά νερά σε μια κοιλότητα με αλμυρά δάκρυα, και οι Ορειάδες έφτασαν κλαίγοντας μέσα από τα
Vermeule Blakey – Γιατί ενδιαφερόμαστε για τους μυθοπλαστικούς χαρακτήρες;
Οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες κουβαλούν πολλούς γνωστικούς γρίφους. Κάποιοι είναι σταθεροί στον χρόνο, ενώ κάποιοι άλλοι μεταβάλλονται. Ωστόσο, παρά την ιστορική τους πολυπλοκότητα, οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες μένουν ίδιοι από μία άποψη:
Paco Ignacio Taibo II – Νοσταλγία
Η πρώτη, όπου οι αναμνήσεις είναι τόσο πρόσφατες, τόσο κοντινές, τόσο τρισδιάστατες που μπορείς να τις αποφύγεις με μερικές καλές ντρίμπλες. Με μια καλή προσποίηση τις αφήνεις πίσω να χτυπιούνται
Βασίλης Ραφαηλίδης – Ο πλούτος
Η φτώχεια και ο πλούτος είναι δυο σημαδιακές για την ανθρώπινη συμπεριφορά λέξεις. Ποτέ κανείς δεν διάλεξε με τη θέληση του τη φτώχεια (εξαιρούνται οι συνεπείς προς τις ασκητικές ιδέες
Μάνος Ελευθερίου – Ο κόσμος μας
Ζούμε σε μιαν άρρωστη πόλη. Σ’ έναν άρρωστο κόσμο. Πάσχει και υποφέρει από τις αναμνήσεις. Έχει ρευματισμούς και ταχυκαρδίες. Είναι φαλακρή, κουφή με ταχυκαρδίες. Είναι φαλακρή, κουφή και ξεδοντιασμένη. Παραπατά,
Γιάννης Γουδέλης – Νίκος Καζαντζάκης – Τελευταίος Πειρασμός
Ύστερα απ’ αυτό, πήγα να επισκεφτώ τον Καζαντζάκη, διότι επρόκειτο να πάρω τα χειρόγραφα του «Τελευταίου Πειρασμού», του πιο αντίθετου προς την εποχή, και ιδιαίτερα προς την Εκκλησία, έργου. Πήρα
Bertolt Brecht – Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, ρώτησε τον κ. Κ. η κορούλα της οικονόμας του, θα φέρονταν τότε πιο καλά στα μικρά ψαράκια; Σίγουρα, αποκρίθηκε εκείνος. Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θά
Richard Reinhardt – Οι στάχτες της Σμύρνης
Κανείς δεν έμαθε ακριβώς πως και από που ξεπήδησε η πρώτη σπίθα. Φαίνεται πως ένα σπίτι είχε πάρει φωτιά εκείνο το πρωί στο Σικίρ Σοκάκ, ένα μισοχαμένο δρομάκι στην περιοχή
Milan Kundera – Για την φιλία
Η φιλία είναι απαραίτητη στον άνθρωπο για την καλή λειτουργία της μνήμης του. Το να θυμόμαστε το παρελθόν μας, το να το κουβαλάμε πάντοτε μαζί μας, είναι ίσως ο αναγκαίος
Paul Éluard – Το αυταπόδεικτο στην ποίηση
Στην κοινωνία σήμερα τα πάντα, στο κάθε βήμα μας, ορθώνονται για να μας ταπεινώσουν, να μας ανακόψουν την πορεία, να μας γυρίσουν πίσω. Όμως εμείς δεν λησμονάμε ούτε στιγμή ότι
Στρατής Τσίρκας – Η λέσχη
Από τη μέρα που έπαψα τις σχέσεις με τι κομμένες κεφαλές (τις ακούω μόνο μέσα στον ξυπνό εφιάλτη μου) είμαι σαν πελαγωμένος. Ομολογώ πως δεν το περίμενα. Πασχίζω από κάπου
William Falkner – Αβεσαλώμ, Αβεσαλώμ!
Γιατί, βλέπεις, είναι τόσο λίγο αυτό που περνάει από το χέρι μας. Γεννιόμαστε και προσπαθούμε και δεν ξέρουμε γιατί, μόνο συνεχίζουμε να προσπαθούμε και γεννιόμαστε ταυτόχρονα μ’ ένα σωρό άλλους,
