Category: Περί ανέμων γράφω
Μπορεί ένα σώμα να βρει ποτέ τη γαλήνη σε χρυσό;
Μια συνεχιζόμενη φωτογραφική εξερεύνηση από τον David Leventi μας παρασύρει στην πλούσια οικειότητα της αριστοκρατίας. Αποκαλύπτει το μεγαλείο των επιλεγμένων κρεβατοκάμαρων από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα. Αν και
Βοήθησε τους να φτάσουν στο σπίτι τους
Ο κόσμος είναι κακός, όλοι το ξέρουμε. Υπάρχει όμως μια κατηγορία ανθρώπων που είναι χειρότερη απ’ τις άλλες. Είναι οι σκατάδες… Ναι, καλά διάβασες. Έτσι λέγονται. Μπορεί να είναι φίλοι
Τι μου έμαθε ο Jackson Pollock
Όταν πρωτοείδα πίνακες του Jackson Pollock, πριν αρκετά χρόνια, τα έχασα… Δεν ήξερα τι ήταν ακριβώς. Δεν μπορούσα να το προσδιορίσω. Βέβαια, μέσα στην ψυχή μου έχω πάντα ριζωμένο τον
Τόσο πολύ αγαπώ ή μάλλον αγάπησα…
To φωτογραφικό project της Katja Kemnitz, που φέρει τον τίτλο “Too Much Love”, είναι εμπνευσμένο από την κόρη της που αγαπούσε ιδιαίτερα τα λούτρινα ζωάκια. Συνήθιζε να τα παίρνει παντού.
Τι γίνεται την στιγμή που πεθαίνουμε;
Ο άνθρωπος πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τον θάνατο. Είναι το μόνο σίγουρο στην ζωή μας. Το λέει και ο Dylan άλλωστε, ότι γεννιόμαστε πολύ μακριά από τον προορισμό μας
Τι είναι η Τέχνη τελικά;
Ακολουθεί συζήτηση με ένα παιδάκι, έξι ετών. – Είναι λίγο δύσκολο να σου εξηγήσω τι είναι η Τέχνη ακριβώς. Ας πούμε είναι η ζωγραφική που πας, το μπαλέτο που κάνει
Χάνοντας το μυαλό σου
Δεν υπάρχει πλάσμα που να μην ένιωσε το μυαλό του να θολώνει, που να μην ένιωσε ότι βγήκε έξω από το περίγραμμα του ίδιου του εαυτού του. Σίγουρα θα πέρασες
Η παιδεία, ο Νίτσε και ο Καβάφης
Η λέξη παιδεία μας έρχεται από το ρήμα παιδεύω που μας δίνει την λέξη παις, παιδί. Αρχικά σήμαινε ανατρέφω, μορφώνω αλλά επειδή η εκπαίδευση συνοδευόταν από τιμωρίες και ξύλο, ήδη
Άνθρωπος είσαι
Φτάνεις σε ένα σημείο που δεν ξέρεις τι γίνεται. Δεν μπορείς να προσδιορίζεις το συναίσθημα λύπη; θυμός; απογοήτευση; Τι σκατά γίνεται; Κάνεις συνεχώς λάθη. Λάθη πάνω στα λάθη. Πέφτεις σε
Ας είμαστε ειλικρινείς
Ας είμαστε ειλικρινείς, ποτέ δεν θα είμαστε μαζί. Όσο και αν το θέλει η ψυχή μας οι δρόμοι μας χαράχτηκαν. Θα πρέπει να αρκεστούμε στις αγκαλιές καλωσορίσματος στην ομιλία των
Θα έκανες το ταξίδι;
Σκέψου να μπορούσες να στρέψεις πίσω το ρολόι τα λάθη σου να διορθώσεις τους ανθρώπους που πλήγωσες με πράξεις να δείξεις πως μετανιώνεις την αγάπη που έχασες και ψάχνεις να
Της εξήγησα
Της εξήγησα, όσο απλά μπορούσα. Δεν είναι κάτι ερωτικό είναι πιο βαθύ. Έχει τις ρίζες του στα έγκατα της ψυχής μου. Δεν μπορώ να το αποτυπώσω με λέξεις γιατί ακόμα
