Το παιδί
δεν μπορεί να δεχτεί ότι αυτό που του αρέσει τελείωσε.
Γι’ αυτό λέει “πάλι”.
Πάλι
θα ακούσω την ιστορία.
Πάλι
θα πετάξω την μπάλα κάτω.
Πάλι
θα φάω τα ψίχουλα του ψωμιού.
Πάλι
θα δω την ταινία.
Πάλι
θα σου κρυφτώ.
Πάλι
Πάλι
Πάλι.
Το παιδί δεν μπορεί να δεχτεί αυτό που περνά
φεύγει και χάνεται.
Το παιδί δεν μπορεί να δεχτεί τον χρόνο.
Το παιδί μεγαλώνει.
Μεγάλωσε.
Και δεν μπορεί να δεχτεί ότι αυτό που του αρέσει, τελειώνει.
Δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο έρωτας
φεύγει και χάνεται.
Ότι το σώμα φεύγει και χάνεται.
Δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο έρωτας έχει χρόνο.
Γι’ αυτό ζητάει κι άλλο.
Κι άλλο.
Ξανά.
Πιο δυνατά.
Πάλι
Πάλι
Πάλι.
Όταν λες “πάλι”
όλα κρατάνε περισσότερο.
Φωτογραφία: Antonio Palmerini
Η Αναστασία είναι συγγραφέας/σκηνοθέτης
