Δεν είχα κανένα ενδιαφέρον. Δεν ξέρω πώς μπορούσα να ζω μια τόσο άδεια ζωή, αλλά τη ζούσα… Αν υπήρχε κάτι… κάποια ενστικτώδης αγάπη για τη ζωή ξεράθηκε σαν κήπος όπου κανείς δεν πάει Αυτό το κενό γέμισε με ψεύτικες, φτηνές αξίες… με ένα φρικτό φορτίο από ψεύτικες ιδέες. Τώρα συνειδητοποιώ ότι εσύ γέμισες τη ζωή μου με ένα ολοκληρωτικό ενδιαφέρον και έτσι, τώρα που φεύγεις, δεν καταστρέφεις κάτι που είχα και πριν εκτός ίσως από την ενάρετη αστική μου υπόληψη. Πού τι με νοιάζει! Αλλά αυτό που εσύ ο ίδιος μου έδωσες αγάπη στην άδεια μου ζωή αφήνοντάς με το καταστρέφεις εντελώς.
