Τα οικιστικά σχολεία άρχισαν να λειτουργούν τον 19ο αιώνα ως μέρος μιας πολιτικής αφομοίωσης ανθρώπων από διάφορες αυτόχθονες κοινότητες.
Οι μαθητές απομακρύνονταν από τα σπίτια τους, συχνά με τη βία, και τους απαγόρευαν να επικοινωνούν στη γλώσσα τους.
Τους έκοβαν τα μαλλιά αναγκάζοντας τους να φορούν στολές, αντί τα παραδοσιακά τους ρούχα. Επίσης, δεν τους άφηναν να χρησιμοποιούν τα ονόματα τους, δίνοντας τους χριστιανικά.
Για τα ιδρύματα υπήρξαν πολλές καταγγελίες αλλά τίποτα δεν έγινε ποτέ.
Μέχρι το 1996, όταν έκλεισε και το τελευταίο, πάνω από 150 χιλιάδες παιδιά είχαν μεγαλώσει εκεί.
Το 2009, συστάθηκε μια επιτροπή προκειμένου να ερευνήσει το θέμα όπου κατέληξε πως περισσότερο από 4000 μαθητές πέθαναν στα σχολεία ως αποτέλεσμα κακομεταχειρίσεις, παραμέλησης, ασθένειας ή ατυχήματος.
Μετά από προφορικές μαρτυρίες, για το σχολείο Kamloops, που λειτουργούσε από το 1880 μέχρι το 1978, ανακάλυψαν 215 τάφους ανηλίκων.
Η κοινότητα, ως ελάχιστο φόρο τιμής, κρέμασε στους τάφους ένα κόκκινο φόρεμα για την βία που αντιμετώπισαν οι αυτόχθονες γυναίκες και πορτοκαλί πουκάμισα για τον πόνο που προκάλεσαν τα συγκεκριμένα σχολεία στα παιδιά.
Το 2022 η Amber Bracken φωτογράφισε το νεκροταφείο κερδίζοντας το βραβείο World Press Photo.
Ήταν η πρώτη φορά στον θεσμό που κέρδισε φωτογραφία χωρίς ανθρώπους.
