Καθόμουν σε ετούτο
το δωμάτιο για ώρες
δακτυλογραφώντας, και πίνοντας
κόκκινο κρασί.
Πίστευα πως ήμουν
μόνος εκεί.
Η πόρτα είναι κλειστή
και το παράθυρο.
Τώρα μια μεγάλη παχιά μύγα
άσχημη και μαύρη
κάθεται στο χείλος του ποτηριού
με το κρασί μου.
Από πού ήρθε;
Τόσο αθόρυβη
και ακίνητη.
Κάπως έτσι
θα πρέπει να ’ρχεται
και ο θάνατος.
Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς
Φωτογραφία: Gottfried Helnwein
Τα παιδιά δεν είναι δικά σας παιδιά. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της. Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας αλλά δεν προέρχονται
Ο Θεός είναι άκτιστος Είναι το Α και το Ω Βρίσκεται παντού κάθε στιγμή ταυτόχρονα Και πληροί τα πάντα Υπήρχε πριν την κτίση του κόσμου Και θα υπάρχει και μετά
Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί. Μη ρωτάς γιατί περιμένει κείνος Που δέν έχει τί να περιμένει Και όμως περιμένει. Γιατί σαν πάψει να περιμένει Είναι σα να παύει να βλέπει
