Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Pier Paolo Pasolini – Χωρίς εσένα

Χωρίς εσένα επέστρεφα, σαν μεθυσμένος,
δεν μπορώ πλέον να είμαι μόνος το βράδυ
όταν τα κουρασμένα σύννεφα εξαφανίζονται
στο αβέβαιο σκοτάδι.
Χίλιες φορές ήμουν τόσο μόνος
σε όλη μου τη ζωή, και χίλιες όμοιες βραδιές
το γρασίδι και τα βουνά κρύβουν απ’ τα μάτια μου
την εξοχή, τα σύννεφα.
Μόνος ολημερίς, κι ύστερα μέσα στη σιωπή
της μοιραίας βραδιάς. Και τώρα, μεθυσμένος,

επιστρέφω χωρίς εσένα και στο πλευρό μου
υπάρχει μόνο ο ίσκιος μου.
Και θα μου λείψεις χιλιάδες φορές,
και μετά για πάντα. Δεν μπορώ να φρενάρω
αυτή την αγωνία που ανεβαίνει στο στήθος.
Να είμαι μόνος.
Μετάφραση: Σωτήρης Παστάκας

Άμα γουστάρεις, ακολούθησε το Περιθώριο στο Google News

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.