Τον Ιούνιο του 1947, ο πυγμάχος Jimmy Doyle (1924 – 1947) προκάλεσε τον Sugar Ray Robinson (1921-1989) για τον παγκόσμιο τίτλο του Welterweight.
Την προηγούμενη του αγώνα, ο Sugar Ray Robinson είδε όνειρο πως θα σκότωνε τον αντίπαλο του στο ρινγκ έτσι αποφάσισε να μην αγωνιστεί. Αυτό δεν βρήκε σύμφωνους τον προπονητή και τους σπόνσορες του, έτσι δεχόμενος πιέσεις από παντού, θέλησε να συμβουλευτεί τον ιερέα του όπου τον καθησύχασε λέγοντας του πως ήταν απλά ένα κακό όνειρο.
Στον αγώνα που έγινε μεταξύ τους, ο Sugar Ray Robinson είχε το πάνω χέρι σε όλους τους γύρους μέχρι που ο διαιτητής σταμάτησε τον αγώνα, στον 8ον γύρο, βλέποντας τον αντίπαλο του να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια του.
Άμεσα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο St. Vincent’s Charity, για προληπτικούς λόγους, όπου δυστυχώς ξεψύχησε κάποιες ώρες αργότερα λόγω σοβαρών τραυμάτων στο κεφάλι. Όπως αποκαλύφθηκε, είχε υποστεί σοβαρό τραυματισμό σε προηγούμενο αγώνα, με τον Artie Levine και δεν έπρεπε να αγωνιστεί ξανά σε τόσο κοντινό διάστημα.
Ο θάνατος του έφερε τεράστιες αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής των αγώνων. Από τότε, ο κάθε πυγμάχος θα έπρεπε να πάρει το “πράσινο φως” από γιατρό, αποδεικνύοντας πως είναι σε θέση να αγωνιστεί.
Κλείνοντας να αναφέρω πως όταν έμαθε πως ο Jimmy Doyle πίεζε τον εαυτό του να αγωνιστεί, ώστε να μαζέψει λεφτά για να πάρει σπίτι στην μητέρα του, αυτός δώρισε τα χρήματα που κέρδισε από 4 επόμενους αγώνες, στην μητέρα του, ώστε να πάρει το σπίτι που ήθελε να της αγοράσει ο αδικοχαμένος γιος της.
Και οι δυο ηταν κυριοι. Δεν ξεχασε ο ενας την οικογενεια του. Ο αλλος σεβαστηκε την οικογενεια του αλλου.
Πολύ σωστα τα είπες cortlinux! και οι 2 ήταν κύριοι μέχρι τέλους..
δεν γνώριζα τούτη την ιστορία
τελικά είχε δίκαιο ο ιερέας ήταν ένα κακό όνειρο
δε προκάλεσε αυτός το θάνατο του