Search
Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Πάντα αναριωτόμουν

March 18, 2018Περί ανέμων γράφω

Μου είπαν ότι θα γινόταν καλά,
ότι ήμουν η ελπίδα της.
…
Πέθανε η μαμά,
πέθαναν και οι γύρω μας.
Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.
…
Πάντα αναριωτόμουν,
η ελπίδα είναι για όλους;

Άμα γουστάρεις, ακολούθησε το Περιθώριο στο Google News

Comments (4):

  1. F.

    March 18, 2018 at 4:40 pm

    Τα επιτεύγματα του πολιτισμού μας! Και δυστυχώς δεν βλέπω να διορθώνεται αυτό σύντομα. Οργή και θλίψη…

    Reply

    • Chris.Pinturicchio

      March 18, 2018 at 4:41 pm

      Δυστυχώς αυτοί είμαστε και λίγο χειρότεροι…

      Reply

  2. Βεατρίκη Α

    March 19, 2018 at 7:06 pm

    Συγκλονιστικό!! ‘Όχι μόνον γιατί μιλάτε την γλώσσα της αλήθειας αλλά και για τον τρόπο που την εκφέρετε στην γραφή σας. Η εικόνα που συνοδεύει το ποιήμά σας καθηλώνει στην τραγικότητά της.. Τουλάχιστον σε μένα έτσι επέδρασε και σε συνδυασμό με το κείμενο με συγκλόνισε..Αυτός ο μεγάλος ο αβάσταχτος ανθρώπινος πόνος..

    Reply

    • Chris.Pinturicchio

      March 19, 2018 at 7:44 pm

      Σε υπερ-ευχαριστώ για τα λόγια σου Βεατρίκη. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σ’ άγγιξαν τα λόγια του κειμένου μου. Να ‘σαι καλά.

      Reply

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.