Tag: Πεζογραφία
Baudelaire και Τεχνητοί Παράδεισοι: Η αλήθεια για τα ναρκωτικά μέσα από τη λογοτεχνία
Ο Σαρλ Μπωντλαίρ, ένας από τους πιο ξεχωριστούς ποιητές του 19ου αιώνα, κυκλοφόρησε το 1860 το βιβλίο Les Paradis Artificiels {Τεχνητοί Παράδεισοι} όπου εξέταζε την χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, όπως το
Μαλβίνα Κάραλη – Η ντροπή τελειώνει οριστικά όταν τελειώνει ο έρωτας
Η ντροπή τελειώνει οριστικά όταν τελειώνει ο έρωτας. Έτσι μου φαίνεται. Το έχω ξαναδεί το έργο. Θα μου πεις, φίλε, οι ντροπές είναι πολλών ειδών. Μου αρέσει που ταξιδεύουμε με
Ηλίας Βενέζης – Η πικρία στον άνθρωπο
Η πικρία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των ζωντανών οργανισμών. Γιατί αυτοί ζητούν πολλά απ’ τη ζωή, και η ζωή τις περισσότερες φορές δίνει λίγα. Με τα λίγα μπορούν να ευτυχούν
Τέλλος Φίλης – Οι φίλοι μου
Οι φίλοι μου είναι οι λέξεις που δε λέμε, οι αγκαλιές που δεν κάνουμε, τα φιλιά που δεν δίνουμε. Οι φίλοι μου είναι τα τηλέφωνα που ξεχνάμε να πάρουμε. Τα
Leo Buscaglia – Να έχεις ένα άνθρωπο που σ’ αγαπά
Αν ο καθένας μας είχε έστω και ένα πρόσωπο στη ζωή του που να του έλεγε, «Θα σε αγαπάω οτιδήποτε κι αν γίνει. Θα σ’ αγαπάω ακόμη κι αν είσαι
Μαλβίνα Κάραλη – Αγάπη και βία
Αγάπη «αυταρχική αφέντρα», οπλίζει το φονικό τους χέρι. Υπέρμετρη αγάπη και τους κάνει έρμαια. Ερωτευμένοι της παραλογοτεχνίας και της παραμεθορίου. Χιμπατζήδες. Αν της άνοιξε το κεφάλι το έκανε από έρωτα.
Οδυσσέας Ιωάννου – Σχεδόν ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία φορά
Τις ζούμε ή τις ξοδεύουμε σαν να είναι άπειρες. Δεν ξέρω τι διαφορετικό θα κάναμε αν το γνωρίζαμε. Μπορεί τίποτα. Μπορεί να μη θέλουμε να ξέρουμε πως είναι η τελευταία
Giacomo Leopardi – Οι άνθρωποι γίνονται γελοίοι
Οι άνθρωποι γίνονται γελοίοι μόνον όταν θέλουν να παραστήσουν κάτι που δεν είναι. Όσο αρκούνται στο να είναι ο εαυτός τους και δεν ξεπερνούν τα όρια που τους θέτει η
Alan Sillitoe – Ή να είσαι επαναστάστης ή να μην είσαι
Ή να είσαι επαναστάστης ή να μην είσαι. Κι όταν είσαι, δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Κι ύστερα, καλύτερα να ‘σαι επαναστάτης. Έτσι δείχνεις στους άλλους πως δεν θα σε
Anne Carson – Έρως ο γλυκόπικρος
Πρώτη η Σαπφώ αποκάλεσε τον έρωτα γλυκόπικρο. Κι όποιος έχει ερωτευτεί, δε θα διαφωνήσει μαζί της. Ο έρωτας είναι ένα παράδοξο. Κρύβει μια υπόσχεση απόλυτης ηδονής. Όμως βιώνεται σαν πόνος.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Χωρίς στεφάνι
Τάχα δεν ήτον οικοκυρά κι αυτή στό σπίτι της και στην αυλήν της; Τάχα δεν ήτο κι αυτή, έναν καιρόν, νέα με ανατροφήν; Είχε μάθει γράμματα εις τα σχολεία. Είχε
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Παιδικὴ Πασχαλιά
Τὸν υἱόν της τὸν καπετὰν Κομνιανὸν τὸν ἐπαντρολογοῦσεν ἤδη ἡ γριὰ Κομνιανάκαινα, ἂν (καί) δὲν εἶχε χρονίσει ἀκόμη ἡ νύμφη της, ἡ μακαρῖτις. Τὰ δυὸ ὀρφανά, μία κόρη ὀκταέτις καὶ
