Tag: Πεζογραφία
Μαλβίνα Κάραλη – Αγάπη και βία
Αγάπη «αυταρχική αφέντρα», οπλίζει το φονικό τους χέρι. Υπέρμετρη αγάπη και τους κάνει έρμαια. Ερωτευμένοι της παραλογοτεχνίας και της παραμεθορίου. Χιμπατζήδες. Αν της άνοιξε το κεφάλι το έκανε από έρωτα.
Οδυσσέας Ιωάννου – Σχεδόν ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία φορά
Τις ζούμε ή τις ξοδεύουμε σαν να είναι άπειρες. Δεν ξέρω τι διαφορετικό θα κάναμε αν το γνωρίζαμε. Μπορεί τίποτα. Μπορεί να μη θέλουμε να ξέρουμε πως είναι η τελευταία
Giacomo Leopardi – Οι άνθρωποι γίνονται γελοίοι
Οι άνθρωποι γίνονται γελοίοι μόνον όταν θέλουν να παραστήσουν κάτι που δεν είναι. Όσο αρκούνται στο να είναι ο εαυτός τους και δεν ξεπερνούν τα όρια που τους θέτει η
Alan Sillitoe – Ή να είσαι επαναστάστης ή να μην είσαι
Ή να είσαι επαναστάστης ή να μην είσαι. Κι όταν είσαι, δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Κι ύστερα, καλύτερα να ‘σαι επαναστάτης. Έτσι δείχνεις στους άλλους πως δεν θα σε
Anne Carson – Έρως ο γλυκόπικρος
Πρώτη η Σαπφώ αποκάλεσε τον έρωτα γλυκόπικρο. Κι όποιος έχει ερωτευτεί, δε θα διαφωνήσει μαζί της. Ο έρωτας είναι ένα παράδοξο. Κρύβει μια υπόσχεση απόλυτης ηδονής. Όμως βιώνεται σαν πόνος.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Χωρίς στεφάνι
Τάχα δεν ήτον οικοκυρά κι αυτή στό σπίτι της και στην αυλήν της; Τάχα δεν ήτο κι αυτή, έναν καιρόν, νέα με ανατροφήν; Είχε μάθει γράμματα εις τα σχολεία. Είχε
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Παιδικὴ Πασχαλιά
Τὸν υἱόν της τὸν καπετὰν Κομνιανὸν τὸν ἐπαντρολογοῦσεν ἤδη ἡ γριὰ Κομνιανάκαινα, ἂν (καί) δὲν εἶχε χρονίσει ἀκόμη ἡ νύμφη της, ἡ μακαρῖτις. Τὰ δυὸ ὀρφανά, μία κόρη ὀκταέτις καὶ
Μ. Καραγάτσης – Το χαμένο νησί
Και τότε είδα, και τότε ένιωσα-καθώς ο ήλιος του απομεσήμερου έγυρε κουρασμένος στο δρόμο της νυχτός-πως κύλησαν ανόητα τα χρόνια τα τριανταοχτώ , πως σπαταλήθηκαν δίχως λογισμό και κρίση, δίχως
Το ψέμα είναι ευκολότερο από την αλήθεια
Πιστεύεις ότι έχω όρεξη να παραδεχθώ αυτά που ήδη διαισθάνομαι; Ξέρεις τι συνέπειες θα είχε για εμένα να παραδεχθώ ότι το ταίρι μου έχει εραστή/ερωμένη; Άσ’ τα, άνθρωπέ μου, άσ’
Olga Tocarczuk – H τρυφερότητα στον άνθρωπο
Η τρυφερότητα είναι η πιο σεμνή μορφή αγάπης. Είναι το είδος της αγάπης που δεν εμφανίζεται στις γραφές ή στα Ευαγγέλια, αυτή η αγάπη στην οποία δεν ομνύει κανείς, τα
Oriana Fallaci – Γράμμα σ’ ένα παιδί που δε γεννήθηκε ποτέ
Εδώ έξω, αντίθετα θα έχεις χίλια αφεντικά. Κι εγώ θα είμαι το πρώτο αφεντικό σου, μια και θα σου επιβάλω, άθελά μου και δίχως καν να το συνειδητοποιώ, εκείνα που
Tom Robbins – Κρατήστε την ζωντάνια σας
Το παντζάρι είναι το πιο μελαγχολικό ζαρζαβατικό, το πιο πρόθυμο να υποφέρει. Δεν μπορείς να βγάλεις αίμα στίβοντας ένα γογγύλι… Το παντζάρι είναι ο φονιάς που επιστρέφει στον τόπο του
