Tag: Ποιήση
Jean de la Fontaine – Η γυναίκα που νίκησε τον διάβολο – Μικρό ιστορικό
To 1665, ο Γάλλος συγγραφέας Jean de la Fontaine δημοσίευσε την συλλογή Contes et nouvelles en vers που περιείχε το ποίημα Le Diable de Papefiguière (The Devil Of Pope-Fig Island).
Καταραμένοι ποιητές – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Καταραμένοι ποιητές λέγονται αυτοί που ζούσαν στο περιθώριο της κοινωνίας, κάνοντας ναρκωτικά, εγκλήματα αλλά και πράξεις περίεργες για τα κοινά στερεότυπα της κοινωνίας. Ο όρος προήλθε από το μυθιστόρημά του
Jean Moréas – Les morts m’ écoutent – Oἱ νεκροὶ μ’ ἀκοῦνε
Μέσα στοὺς τάφους κατοικῶ, μόνο οἱ νεκροὶ μ’ ἀκοῦνε, ἐχθρὸς πάντα θανάσιμος θὰ μείνω τοῦ ἑαυτοῦ μου, οἱ ἀνίδεοι καὶ οἱ ἀχάριστοι τὴ δάφνη μου κρατοῦνε, ὀργώνω κι ἄλλοι χαίρονται
Friedrich Nietzsche – Γιὰ τη φτώχια τοῦ ὑπερπλούτου
Δέκα χρόνια πᾶνε —, δὲ μἔφτανε καμιὰ σταλαγματιά, κανένα ἀγέρι ὑγρούτσικο, καμιὰ δροσιὰ ἀπ’ Ἀγάπη —μιὰ ἄβροχη χώρα… Τόρα παρακαλῶ ἐγὼ τὴ σοφία μου νὰ μὴ γένει φιλάργυρη σ’ αὐτὴ τὴν ξερασιά·
Ποίημα του Jack Kerouac για τον Arthur Rimbaud
Αρθούρε! On t’ appela pas Jean! Το 1854 γεννήθηκες βλαστημώντας στη Σαρλβίλ Στρώνοντας έτσι το δρόμο για την αποτρόπαια φονικότητα των Αρδενών. Πώς να μη το σκάσει ο πατέρας σου!
Μαρία Πολυδούρη – Δὲ καρτερῶ τὸ θάνατο
Δὲ καρτερῶ τὸ θάνατο, εἶνε βαριὰ ἡ ψυχή μου. Δέ μου ταιριάζει ἀγέρωχα νὰ σβήσω, ξαφνικά. Μ᾿ ἔδεσε ἡ μνήμη στὸ ἅρμα της καὶ μὲ τὴν ταραχή μου ξυπνοῦν ὅλα
Γεώργιος Δροσίνης – Ὅταν μοῦ λείπῃς
Ὅταν μοῦ λείπῃς, Στὴν πεθαμένη θάλασσα τῆς λύπης Καράβι ἀσάλευτο ἀπομένω Μαρμαρωμένο, Χωρὶς ἀέρα, μὲ ριγμένα τὰ πανιά. Γύρω ἁπλωμένη ἡ γαληνιὰ Τρομακτική, μεγάλη Καὶ πουθενὰ ἀκρογιάλι… Ζωῆς σημάδι δὲν
Κατερίνα Γώγου – Έτσι είναι όπως τα λες
Ναι. Έτσι είναι όπως τα λες. Άμα ψάξεις βαθιά βρίσκεις σπίτια δίπατα πούχουν στο κατώι πύλινα δοχεία λίγη ώρα μακρυά απ’ τη θάλασσα και κοψοχρονιάς. Και στο βουνό είν’ όμορφα
Νίκος Καββαδίας – Οι γάτες των φορτηγών
Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν, που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί, κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι, περήφανη στα πόδια τους θα
T. S. Eliot – Αφιέρωση στην γυναίκα μου
Σ΄αυτήν που οφείλω την πηγαία χαρά Που τις αισθήσεις μου σκιρτά στο ξύπνημά μας Και τον ρυθμό που κυβερνά την ηρεμία του ύπνου μας, Ανάσα ομόηχη Των εραστών εκείνων
Charles Baudelaire – Μεθύστε
Πρέπει νά ῾σαι πάντα μεθυσμένος. Ἐκεῖ εἶναι ὅλη ἡ ἱστορία: εἶναι τὸ μοναδικὸ πρόβλημα. Γιὰ νὰ μὴ νιώθετε τὸ φριχτὸ φορτίο τοῦ Χρόνου ποὺ σπάζει τοὺς ὤμους σας καὶ σᾶς
Ερωτικό γράμμα του Νίκου Καββαδία προς την Θεανώ Σουνά
Προς τα τέλη της ζωής του, ο ποιητής ερωτεύτηκε την Θεανώ Σουνά, μια νεαρή φιλόλογο. Αυτή 25 ετών και αυτός 63. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε καθόλου να της στέλνει
