Tag: Πεζογραφία
Jack Kerouac – Οι λογοτέχνες γίνονται ή γεννιούνται;
Οι λογοτέχνες γίνονται, γιατί καθένας που δεν είναι αγράμματος μπορεί να γράψει: όμως οι ιδιοφυίες της τέχνης του λόγου όπως ο Μέλβιλ, ο Ουίτμαν ή ο Θορό γεννιούνται. Ας εξετάσουμε
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Τῆς κοκόνας τὸ σπίτι
Δὲν ἦτον δρόμος πλέον περαστικὸς εἰς ὅλον τὸ χωρίον. Ἀδύνατον νὰ μὴν ἐπερνοῦσε κανεὶς ἀπ᾽ ἐκεῖ ὅστις θὰ ἀνέβαινεν εἰς τὴν ἐπάνω ἐνορίαν ἢ ὅστις θὰ κατέβαινεν εἰς τὴν κάτω.
Μαλβίνα Κάραλη – Ούτε και σήμερα ξύπνησα έξυπνη
Σάββατο πρωί με Καρλ Φίλιπ Εμανουέλ Μπαχ στο Β&Ο. Οι Ισραηλίτες στην έρημο. Μουσική εργασίας, λέει. Γράφω και ονειρεύομαι μια όαση. Στο Τελ Αράντ. Στο Ατβάντ με τους κέδρους. Αίθουσα
Milan Kundera – Για την φιλία
Η φιλία είναι απαραίτητη στον άνθρωπο για την καλή λειτουργία της μνήμης του. Το να θυμόμαστε το παρελθόν μας, το να το κουβαλάμε πάντοτε μαζί μας, είναι ίσως ο αναγκαίος
Στρατής Τσίρκας – Η λέσχη
Από τη μέρα που έπαψα τις σχέσεις με τι κομμένες κεφαλές (τις ακούω μόνο μέσα στον ξυπνό εφιάλτη μου) είμαι σαν πελαγωμένος. Ομολογώ πως δεν το περίμενα. Πασχίζω από κάπου
Ηλίας Βενέζης – Το νούμερο 31328 – Το βιβλίο της σκλαβιάς
Είμαστε ένα τάγμα εργατικό. «Αμελέ ταμπουρού.» Τα τάγματα των στρατιωτικών αιχμαλώτων είναι χώρια από μας. Αυτοί περνούν καλύτερα. Εμείς είμαστε ένα καθαρό τάγμα σκλάβων. […] Η πιο σκληρή δουλειά είναι
Ἀντώνης Σαμαράκης – Ζητεῖται Ἐλπίς
Ὅταν μπῆκε στὸ καφενεῖο, κεῖνο τὸ ἀπόγεμα, ἤτανε νωρὶς ἀκόμα. Κάθισε σ᾿ ἕνα τραπέζι, πίσω ἀπὸ τὸ μεγάλο τζάμι ποὺ ἔβλεπε στὴ λεωφόρο. Παράγγειλε καφέ. Σὲ ἄλλα τραπέζια, παίζανε χαρτιὰ
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Η Φόνισσα
Αφού είχε γεμίσει το καλάθι της, και ο ήλιος έκλινε πολύ χαμηλά, καθώς εξήλθε του ερήμου ναΐσκου, η γραία Χαδούλα εκίνησε να επιστρέψη εις την πολίχνην. Κατήλθε πάλι το ρέμα
Carlo M. Cipolla – Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας
Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς η κοινωνική, πολιτική και θεσμική ισχύς μεγεθύνει το καταστρεπτικό δυναμικό ενός ηλίθιου ανθρώπου. Αλλά πρέπει και να εξηγήσουμε και να αντιληφθούμε τι ακριβώς είναι
Jean Cocteau – Η ψεύτρα
Θα ήθελα να λέω πάντα αλήθεια. Αγαπώ την αλήθεια. Μα εκείνη, δε μ’ αγαπά. Αυτή είναι η καθαρή, η αληθινή αλήθεια: η αλήθεια δε μ’ αγαπά. Μόλις την ξεστομίσω, αλλάζει
Κώστας Καρυωτάκης – Κάθαρσις
Βέβαια. Έπρεπε να σκύψω μπροστά στον ενα και, χαίδεύοντας ηδονικά το μαύρο σεβιότ – παφ, παφ, παφ, παφ -, «έχετε λίγη σκόνη» να είπω «κύριε Aλφα». Ύστερα έπρεπε να περιμένω
Charles Bukowski – Ανθρώπινες σχέσεις
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι για τα πανηγύρια, ούτως η αλλιώς. Μονάχα οι πρώτες δύο βδομάδες έχουν κάποια ένταση και ζωντάνια, και μετά τα δύο μέρη χάνουν το ενδιαφέρον τους. Πέφτουν
