Tag: Πεζογραφία
Μαλβίνα Κάραλη – Κολλημένοι σε λάθος ανθρώπους
«Επιλέγεις λάθος άνθρωπο, δηλαδή, για να το σκάσεις πιο εύκολα; Και τότε πώς εξηγείται το γεγονός πως καμιά φορά κολλάς στο λάθος πρόσωπο εκατό χρόνια;», ρωτάει η μεταμεσονύκτια φίλη. «Κατά
Πόσο χρειάζεσαι ένα άνθρωπο στην ζωή σου;
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να έχουν μια ερωτική σχέση. Θέλουν να υπάρχει στη ζωή τους αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται και θέλουν να έχουν φίλους. Οι περισσότεροι
Paul Auster – Ερωτευόμαστε ψυχές όχι κορμιά
Τα κορμιά μετράνε, βέβαια – μπορεί να μετρούν περισσότερο από όσο είμαστε διατεθειμένοι να παραδεχτούμε – δεν ερωτευόμαστε όμως κορμιά, ερωτευόμαστε ο ένας τον άλλον και, αν ένα μέρος από
Μαλβίνα Κάραλη – Όταν σε γνώρισα..
Κι όταν γνώρισα εσένα, τότε αισθάνθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου, όχι έρωτες κι αγάπες -κούφια λόγια- αλλά συμπόνια και φιλανθρωπία, αν μπορείς να καταλάβεις. Δεν καταδέχτηκα το παιχνίδι
Ποιος θα σε πιστέψει εσένα, πουλάκι μου;
Όταν ήμουνα στο ψυχιατρείο, μού συνέβη κάτι που ίσως δεν φαίνεται φοβερό, αλλά που με πλήγωσε όσο λίγα πράγματα στη ζωή μου. Όταν πρωτομπήκα είχα δικαίωμα να βγαίνω στον κήπο
Joseph Roth – Τελικά συνηθίσαμε το ασυνήθιστο
Συνηθίσαμε όλοι το ασυνήθιστο. Βιαστήκαμε να το συνηθίσουμε. Χωρίς να το παίρνουμε είδηση επισπεύδαμε την προσαρμογή μας, τρέχαμε πίσω από πράγματα που μισούσαμε κι απεχθανόμασταν. Φτάσαμε ν’ αγαπούμε ακόμα και
Αργύρης Χιόνης – Έχων Σώας Τὰς Φρένας
«Ἡ λ. τράπεζα (<τρα-πεδ-jα) εἶναι σύνθ.τ., τοῦ ὁποίου τὸ α´ συνθετικὸ τρα- προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀριθμητικὸ τέσσαρες, ἐνῶ τὸ β΄ συνθετικὸ ἀνάγεται στὴν ἀπαθὴ βαθμίδα τῆς ρίζας πεδ- τῆς λ.
Αργύρης Χιόνης – Η πολιτεία των κωφαλάλων
Σε μια απ᾽ τις άπειρες περιπλανήσεις μου, για να γνωρίσω τα θαυμαστά και τα περίεργα αυτού του κόσμου, ο δρόμος μου μ᾽ έφερε και μ᾽ άφησε για λίγο σε μια
Luis Buñuel – Και όμως, αγαπήσαμε
Όσο κι αν μερικοί δυσκολεύονται να το πιστέψουν, αγαπήσαμε … Όταν ήμαστε νέοι ο έρωτας μας φαινόταν ένα αίσθημα παντοδύναμο, ικανό να μεταμορφώσει μια ζωή. Ο σεξουαλικός πόθος ήταν αναπόσπαστο
Μαλβίνα Κάραλη – Του έρωτα μέγα κακό
Άκου φίλη, δύσκολα χωρίς αυτόν. Αλλά ούτε με αυτόν. Τον διεκδίκησα όσο κανέναν. Μου τα άργησε τα χατίρια μου. Πολύ. Άκου φίλη, εγώ χωρίς αυτόν πεθαίνω, πνίγομαι. Και δεν με
Περικλής Κοροβέσης – Ξεχασμένα ευχαριστώ
Μερικές φορές, βαθιά τη νύχτα, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, έρχονται κάποιες στιγμές που η ψυχή μου γεμίζει ουράνια τόξα. Όχι σημαντικά πράγματα. Μικρές στιγμές που τους χρωστάω ένα
Κική Δημουλά – Ακούγοντας τον θάνατο απ’ το παράθυρο
Αυτούς που κάνουν ό,τι κάνω εγώ τώρα τους λένε ωτακουστές. Κι είναι μομφή αυτό. Δικαίως. Από πού και ως πού θέλεις ν’ ακούσεις πράματα που ο άλλος δε θέλει να
