Περιθώριο

Γιατί, βλέπεις, είναι τόσο λίγο αυτό που περνάει από το χέρι μας. Γεννιόμαστε και προσπαθούμε και δεν ξέρουμε γιατί, μόνο συνεχίζουμε να προσπαθούμε και γεννιόμαστε ταυτόχρονα μ’ ένα σωρό άλλους,

Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου ο,τι μου λείπει με προστατεύει από κείνο που θα χάσω όλες οι ικανότητές μου που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο χωράφι της ζωής με προφυλάσσουν από κινήσεις στο

Τ’ ορατό σώμα που έδωκε ο Δάντης στ’ όραμά του, είναι σώμα μαθηματικά αρχιτεκτονημένο, όπου η φαντασία είναι σκληρά υποταγμένη στον αυστηρό νου του δημιουργού. Η επανάληψη του ιερού αριθμού

Να γελάς πολύ και συχνά. Να αξίζεις τον σεβασμό των ευφυών ανθρώπων και την αγάπη των παιδιών. Να κερδίζεις την επιδοκιμασία των τίμιων κριτών και να υπομένεις την προδοσία των

Μην αφήσετε να σας κυριέψει στη μοναξιά σας ανησυχία και ταραχή, επειδή νιώθετε μέσα σας έναν αόριστο πόθο να ξεφύγετε απ’ τη μόνωσή σας. Ίσα-ίσα, αυτός ο πόθος — αν

O ερωτισμός, από τη φύση του, είναι επιθυμία για υπέρβαση. Ο ερωτισμός είναι πριν και πάνω απ’ όλα η διψασμένη επιθυμία για τον άλλο. Η ελευθεριότητα ως έκφραση του πόθου

Ὕστερα εἴδαμε πὼς δὲν ἤτανε πρόσωπα μὰ οἱ σιωπηλὲς χειρονομίες τοῦ ἡλιοβασιλέματος… σὰν ἕνας θεὸς ποὺ τὸν ξέχασαν κι ἀπὸ τὸ βάθος τοῦ χρόνου καλοῦσε βοήθεια. Ὁ οὐρανὸς ἀμίλητος καὶ

Ο Μποντλέρ είναι ένα από τα φλογερά εκείνα πνεύματα στο χώρο της ποίησης που δεν χωράνε μέσα σε ρεύματα και ιστορικές κατηγοριοποιήσεις. Το έργο του αποτελεί ένα χωνευτήρι των πιο

Δεν θα ‘πρεπε να υπάρχει ένας δορυφόρος, τηλεοπτικός δορυφόρος, που να μεταδίδει κάθε μέρα σ’ όλες τις τηλεοράσεις του κόσμου τι συμβαίνει, πώς εξελίσσονται τα πράγματα στην Αιθιοπία; Δεν υπάρχει.

Σαν ο Δαμιανός τελείωσε τη τρίτη του ελληνικού, ο γερο-Φραντζής είπε πως αρκετά γράμματα είχε μάθει και ήτανε καιρός να πιάσει δουλειά. Ο μικρός θα ήτανε δεκατριώ ή δεκατεσσάρω χρονώ.

Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω Μη φοβηθείς Και θα με βρείς είτε σαν άστρο Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα Είτε στο βλέμμα ενός

Ένα δικό μου δωμάτιο σ’ ένα ξενοδοχείο –τι λέτε, ωραίο δεν ακούγεται; Πιστέψτε όμως, δε μας πήγαν εκεί από ανθρωπιά· απλώς είχαν σκεφτεί για μας τους «επίσημους» μια πιο εκλεπτυσμένη