Carl Rogers – Το γίγνεσθαι του προσώπου
Στην πραγματικότητα, καθένας μας είναι από μόνος του ένα νησί και μπορεί να χτίσει γέφυρες με άλλα νησιά μόνο εάν, αρχικά, είναι διατεθειμένος να είναι ο εαυτός του και του
Κωστής Παλαμάς – Ἔρθης δὲν ἔρθης
Ἔρθης δὲν ἔρθης, ἐγὼ θὰ σύρω τἀργὰ τὰ πόδια γοργὰ ὡς ἐκεῖ, τὸ κουρασμένο κορμὶ νὰ γείρω στὴν ἔρμη πέτρα τὴ μυστική. Καὶ θὰ προσμένω καὶ θὰ πεθαίνω καὶ θἀνασταίνομαι
Georges Bataille – O ερωτισμός
Βασικά ένας άντρας μπορεί εξίσου να είναι το αντικείμενο επιθυμίας μιας γυναίκας, όπως μία γυναίκα μπορεί να είναι το αντικείμενο επιθυμίας ενός άντρα. Όμως το πρώτο βήμα της σεξουαλικής ζωής
Γιάννης Γουδέλης – Νίκος Καζαντζάκης – Τελευταίος Πειρασμός
Ύστερα απ’ αυτό, πήγα να επισκεφτώ τον Καζαντζάκη, διότι επρόκειτο να πάρω τα χειρόγραφα του «Τελευταίου Πειρασμού», του πιο αντίθετου προς την εποχή, και ιδιαίτερα προς την Εκκλησία, έργου. Πήρα
Bertolt Brecht – Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, ρώτησε τον κ. Κ. η κορούλα της οικονόμας του, θα φέρονταν τότε πιο καλά στα μικρά ψαράκια; Σίγουρα, αποκρίθηκε εκείνος. Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θά
Richard Reinhardt – Οι στάχτες της Σμύρνης
Κανείς δεν έμαθε ακριβώς πως και από που ξεπήδησε η πρώτη σπίθα. Φαίνεται πως ένα σπίτι είχε πάρει φωτιά εκείνο το πρωί στο Σικίρ Σοκάκ, ένα μισοχαμένο δρομάκι στην περιοχή
Μιχάλης Γκανάς – Προσωπικό
Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο. Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη κι ας
Milan Kundera – Για την φιλία
Η φιλία είναι απαραίτητη στον άνθρωπο για την καλή λειτουργία της μνήμης του. Το να θυμόμαστε το παρελθόν μας, το να το κουβαλάμε πάντοτε μαζί μας, είναι ίσως ο αναγκαίος
Paul Éluard – Το αυταπόδεικτο στην ποίηση
Στην κοινωνία σήμερα τα πάντα, στο κάθε βήμα μας, ορθώνονται για να μας ταπεινώσουν, να μας ανακόψουν την πορεία, να μας γυρίσουν πίσω. Όμως εμείς δεν λησμονάμε ούτε στιγμή ότι
Στρατής Τσίρκας – Η λέσχη
Από τη μέρα που έπαψα τις σχέσεις με τι κομμένες κεφαλές (τις ακούω μόνο μέσα στον ξυπνό εφιάλτη μου) είμαι σαν πελαγωμένος. Ομολογώ πως δεν το περίμενα. Πασχίζω από κάπου
Νίκος Καββαδίας – Ἀγαπάω
Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο. Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους, τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα, τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους. Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους
William Falkner – Αβεσαλώμ, Αβεσαλώμ!
Γιατί, βλέπεις, είναι τόσο λίγο αυτό που περνάει από το χέρι μας. Γεννιόμαστε και προσπαθούμε και δεν ξέρουμε γιατί, μόνο συνεχίζουμε να προσπαθούμε και γεννιόμαστε ταυτόχρονα μ’ ένα σωρό άλλους,
