Θάνος Ανεστόπουλος – Οδός Καλλιδρομίου
Βρέχει Η Οδός Καλλιδρομίου δεν βράχηκε ποτέ Μόνο από δάκρια πνιγόταν χωρισμένων και απολυμένων Και από σφαίρες… γέλια παιδιών… σιωπές εραστών… Καφέδες και τσιγάρα φοιτητών καφάσια με φρούτα και λαχανικά
Henry David Thoreau – Το χρήμα
16 Νοεμβρίου 1857 Οι έμποροι και οι εταίροι περιφρονούσαν ανέκαθεν τον υπερβατισμό, τους υψηλούς νόμους κ.ο.κ., γκρινιάζοντας: «Φτάνει πια με τις ανοησίες σας», σαν να ήταν γαντζωμένοι από κάτι όχι
Αφιέρωμα του Οδυσσέα Ελύτη στον ξένο τύπο
Ο Οδυσσέας Ελύτης, που κατέκτησε το Βραβείο Νόμπελ γιά τή λογοτεχνία, το 1979, δεν είναι πολύγραφος ποιητής. Η συνολική παραγωγή του περιλαμβάνεται σε περιοδικό καί σε μιά δωδεκάδα λιγοσέλιδα βιβλία.
Χαμένος στο λαβύρινθο
Πίστευα ότι κρατούσα κάτι, στα χέρια μου πριν αντιληφθώ ότι χάθηκε, ξαφνικά. Μου έτυχε τρείς φορές. Έψαξα παντού, με όλους τους τρόπους. Τα έβρισκα στο μυαλό μου, πουθενά
Rousseau Jean-Jacques – Πόθος και ερωτισμός
Ποιος θα πίστευε ποτέ ότι ένα αθώο ξύλο που έφαγα οχτώ χρονών από μια κοπέλα τριάντα θα καθόριζε διά βίου τα γούστα μου, τους πόθους μου, τα πάθη μου κι
Ζαχαρίας Παπαντωνίου – Δημόσιος χορός του 1927
Τί εἶνε μόδα; Ἡ ἀδυναμία τοῦ ἀτόμου ἀπέναντι τῆς ὁμάδος. Τὸ ἄτομον δὲν τολμᾶ νὰ φορέσῃ ἐκεῖνο ποὺ τοῦ πηγαίνει… Φορεῖ ὅμως ἐκεῖνο ποὺ τοῦ δίνει ἡ κοινωνία καὶ τὸ
Η λατρεία του Πάνα στην Ελλάδα – Μικρό ιστορικό
Η ελληνική μυθολογία δεν αποτελείται από μια ενιαία σειρά αφηγήσεων, αλλά από μύθους που ενώ κινούνται γύρω από ένα κεντρικό άξονα έχουν δεχτεί επιδράσεις, διαφοροποιήσεις και ιδιομορφίες από τις περιοχές
Φώτης Κόντογλου – Ο καπετάν Ρόγκος
Θυμήθηκα έναν ασυνήθιστο άνθρωπο, από κείνους που λείψανε σήμερα, και που ήτανε ανάριοι και στον καιρό που ζήσανε. Ήτανε απλοί κι αγράμματοι ανθρώποι, ταπεινοί κι απερηφάνευτοι, μα είχανε απάνω τους
Η νεκρόπολης κάτω από το Παρίσι – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
Προς το τέλος του 18ου αιώνα, τα νεκροταφεία στο Παρίσι ήταν υπερπλήρη με αποτέλεσμα να γίνονται εστίες μολύνσεων. Η λύση ήταν να χρησιμοποιήσουν, ως νεκροταφείο, τις κατακόμβες κάτω από τους
Juan Vicente Piqueras Salinas – Εγώ στην θέση σου
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα, θα τηλεφωνούσα, δεν θα έχανα χρόνο, θα μου έλεγα ναι. Δεν θα είχα ενδοιασμούς, θα δραπέτευα. Θα έδινα αυτό που έχεις, αυτό που
Οδυσσέας Ελύτης – Γιατί γράφω
H πρώτη αλήθεια είναι ο θάνατος. Απομένει να μάθουμε ποια είναι η τελευταία. Η αίσθηση του «γυρισμού των πραγμάτων» μου είναι οικεία, ίδια καθώς το κύμα της Ποίησης που έλεγα
Gustave Flaubert – Oι αναμνήσεις ενός τρελού
Αν ένιωσα στιγμές ενθουσιασμού, αυτό το οφείλω στην τέχνη. — Κι όμως τι ματαιοδοξία κι αυτή η τέχνη! Να θέλεις να δώσεις ανθρώπινη μορφή σε έναν πέτρινο όγκο, ή να
