Category: Πεζογραφία

Όσο για την άνοιξη, ούτε καν οι στενοί και βρόμικοι δρόμοι γύρω από την Τράπεζα της Αγγλίας δεν είναι ικανοί να την αποκλείσουν. Διαχέεται παντού, σαν εκείνα τα καινούργια δηλητηριώδη

Όλοι τους έχουν, όπως εγώ, μια καρδιά ενθουσιώδη και λυπημένη. Τους γνωρίζω καλά. Κάποιοι είναι παιδιά για θελήματα, άλλοι υπάλληλοι γραφείου, άλλοι μικρέμποροι, άλλοι πάλι οι νικητές των καφενείων και

Ἡ κούνια μου ἀκουμποῦσε στὴ βιβλιοθήκη … ὅπου μυθιστόρημα, ἐπιστήμη, μυθολογία, τὰ πάντα, ἡ λατινικὴ τέφρα καὶ ἡ ἑλληνικὴ σκόνη, ἀνακατευόσαντε. Δὲν ἤμουν μεγαλύτερος ἀπὸ ἕνα βιβλίο. Δυὸ φωνὲς μοῦ

Ευλογημένη να ‘ναι η αμφιβολία! Σας συμβουλεύω να τιμάτε χαρούμενα και προσεχτικά εκείνον που το λόγο σας εξετάζει σαν κάλπικη μονέδα! Άμποτε να ‘σαστε συνετοί και να μη δίνετε το

Ήρθες και ξάπλωσες στα πόδια μου το τελευταίο εκείνο μεσημέρι, ήσυχα, αδιαμαρτύρητα, τρυφερά. Μου είπες χωρίς φωνή το τελευταίο αντίο. Μ’ αποχαιρέτησες, με το σώμα σου. Μόνο που εγώ δεν

Ήταν η ώρα του σούρουπου. Ένα αντρόγυνο κατέβαινε τη λεωφόρο πιασμένο μπράτσο, καθώς πορεύονταν τα ζευγάρια κάποιον άλλο καιρό. Το βάδισμά του ήταν κανονικό και λιγάκι βαρύ, ανάλογο με την

Καραγκιόζης Ἀδελφὲ Χατζαϊβάτη, ξέρεις τίποτε καινούρια; Χατζαϊβάτης Ἔφυγαν οἱ βουλευτάδες… Καραγκιόζης Νὰ χαθοῦνε τὰ γαϊδούρια. Χατζαϊβάτης Φεύγει καὶ ὁ Καλλιγᾶς μας καὶ πηγαίνει ’στὸ Παρίσι. Καραγκιόζης Ἂν μᾶς φέρῃ κι’

Μαζεύτηκαν πολλοί γύρω από την πληγή της. Με τη φροντίδα τους την κρατούσαν ανοιχτή – έπαιρναν κι έπαιρναν με το νύχι τους για χέρι και φορούσαν τα σπλάχνα της. Από

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα. Μια