Μικρά που έμειναν στο Περιθώριο

Category: Ποίηση

Η μοναδικότητα του Καβάφη

Ο Καβάφης αποτελεί μοναδικό παράδειγμα ισόβιας αφοσίωσης στην ποιητική τέχνη. Γνωρίζει ή μαθαίνει με τον καιρό τις αδυναμίες του· δεν τις αποφεύγει ούτε προσπαθεί να τις καλύψει κάτω από φραστικά

W. H. Auden – Προσφυγικό μπλουζ

῎Εστω πὼς ἡ πόλη αὐτὴ ἔχει δέκα ἑκατομμύρια ψυχές, Κάποιοι ζοῦν σὲ μέγαρα, κάποιοι σὲ καταπακτές: Μὰ δὲν ὑπάρχει τόπος γιὰ μᾶς, ἀγάπη, μὰ δὲν ὑπάρχει τόπος γιὰ μᾶς. Κάποτε

Sarah Kane – Λαχταρώ

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου. Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου, Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι

Jacques Prévert – Αυτός ο έρωτας

Αυτός ο έρωτας Τόσο ορμητικός Τόσο εύθραυστος Τόσο απαλός Τόσο απεγνωσμένος Αυτός ο έρωτας Όμορφος σαν τη μέρα Κι άθλιος σαν τον καιρό όταν ο καιρός είναι κακός Αυτός ο

Κώστας Μόντης – Στιγμές της Εισβολής

Κοίτα που γελάμε σ’ αυτή τη φωτογραφία! Και δεν είν’, ξέρεις, πολύ παλιά. Είναι δύσκολο να πιστέψω πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνιας, είναι δύσκολο να πιστέψω πως

Gabriela Mistral – Μια λέξη

Έχω μια λέξη στο λαιμό που με φλογίζει και δεν τη λέω, δεν απελευθερώνομαι από εκείνη παρ’ όλο που με σπρώχνει το αιμάτινό της σπρώξιμο. Αν την απελευθέρωνα θα έκαιγε

Arthur Rimbaud – Δημοκρατία

Η σημαία προχωρεί στο αποκρουστικό τοπίο, και η χωριάτικη ομιλία μας πνίγει το ταμπούρλο.   Στα κέντρα θα τροφοδοτήσουμε την πιο πυκνή πορνεία. Θα πνίξουμε στο αίμα τις λογικές επαναστάσεις.

Charles Baudelaire – Μελαγχολία – Spleen

Είμαι σαν κάποιο βασιλιά σε μια σκοτεινή χώρα, πλούσιον, αλλά χωρίς ισχύ, νέον, αλλά από τώρα γέρο, που τους παιδαγωγούς φεύγει, περιφρονεί, και την ανία του να διώξει ματαιοπονεί  

Λαπαθιώτης Ναπολέων – Η χαρά

La gioia e sempre sull’altra riva                                     Gabriele D’Annunzio Πάντα κάτι με κρατεί και με φέρνει πίσω, στο καιρό που κάθε τι μου ‘λεγε να ζήσω,   που όλα –

John Donne – Ο Βρυκόλακας

Όταν απ’ τα χτυπήματα της περιφρόνησής σου, κακούργα, θα παραδώσω την  ψυχή, Συ θα πιστέψεις πως μ’ έχεις πια για καλά ξεφορτωθεί, Και μένα και τα πείσματά μου. Όμως τότε

Ο Σεφέρης για τον Καζαντζάκη

Κυριακή, 21 Μάρτη 1965 Χτες είδαμε το Ζορμπά, το φιλμ του Κακογιάννη – Καζαντζάκη. Με δηλητηρίασε όλη νύχτα και σήμερα πρωί. ‘Οχι από συναίσθημα εθνικής προσβολής, που ύστερα από βροντερές

Θάνος Ανεστόπουλος – Οδός Καλλιδρομίου

Βρέχει Η Οδός Καλλιδρομίου δεν βράχηκε ποτέ Μόνο από δάκρια πνιγόταν χωρισμένων και απολυμένων Και από σφαίρες… γέλια παιδιών… σιωπές εραστών… Καφέδες και τσιγάρα φοιτητών καφάσια με φρούτα και λαχανικά