Category: Πεζογραφία

Αυτό που πολλοί άνθρωποι λένε έρωτα, δεν είναι άλλο απ’ το διαλέγω μια γυναίκα και τη νυμφεύομαι. Τη διαλέγουν, σ’ το ορκίζομαι, τους έχω δει. Λες και μπορείς να διαλέξεις

Κάποτε είχα ένα μαύρο παλτό. Μου το είχε δώσει ένας ποιητής πριν από μερικά χρόνια, στα πεντηκοστά έβδομα γενέθλιά μου. Ήταν το δικό του παλτό- ένα χαχόλικο αφοδράριστο πανωφόρι Comme

Κάθε μέρα γίνομαι μάρτυρας και πρωταγωνιστής ενός θαύματος που ωστόσο δε κατορθώνω να το συνηθίσω: πρόκειται για το θαύμα της ανάγνωσης. Μου δίνουν ένα πακέτο από φύλλα χαρτιού μαυρισμένα με

Κι ένας νέος είπε, -Μίλησε μας για τη φιλία. Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας: -Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας. Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη

Όταν πέθανε ο Νάρκισσος, η λίμνη της ηδονής του μετατράπηκε από μια κοιλότητα με γλυκά νερά σε μια κοιλότητα με αλμυρά δάκρυα, και οι Ορειάδες έφτασαν κλαίγοντας μέσα από τα

Οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες κουβαλούν πολλούς γνωστικούς γρίφους. Κάποιοι είναι σταθεροί στον χρόνο, ενώ κάποιοι άλλοι μεταβάλλονται. Ωστόσο, παρά την ιστορική τους πολυπλοκότητα, οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες μένουν ίδιοι από μία άποψη:

Η πρώτη, όπου οι αναμνήσεις είναι τόσο πρόσφατες, τόσο κοντινές, τόσο τρισδιάστατες που μπορείς να τις αποφύγεις με μερικές καλές ντρίμπλες. Με μια καλή προσποίηση τις αφήνεις πίσω να χτυπιούνται

Η φτώχεια και ο πλούτος είναι δυο σημαδιακές για την ανθρώπινη συμπεριφορά λέξεις. Ποτέ κανείς δεν διάλεξε με τη θέληση του τη φτώχεια (εξαιρούνται οι συνεπείς προς τις ασκητικές ιδέες

Ζούμε σε μιαν άρρωστη πόλη. Σ’ έναν άρρωστο κόσμο. Πάσχει και υποφέρει από τις αναμνήσεις. Έχει ρευματισμούς και ταχυκαρδίες. Είναι φαλακρή, κουφή με ταχυκαρδίες. Είναι φαλακρή, κουφή και ξεδοντιασμένη. Παραπατά,

Ύστερα απ’ αυτό, πήγα να επισκεφτώ τον Καζαντζάκη, διότι επρόκειτο να πάρω τα χειρόγραφα του «Τελευταίου Πειρασμού», του πιο αντίθετου προς την εποχή, και ιδιαίτερα προς την Εκκλησία, έργου. Πήρα

Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, ρώτησε τον κ. Κ. η κορούλα της οικονόμας του, θα φέρονταν τότε πιο καλά στα μικρά ψαράκια; Σίγουρα, αποκρίθηκε εκείνος. Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θά

Κανείς δεν έμαθε ακριβώς πως και από που ξεπήδησε η πρώτη σπίθα. Φαίνεται πως ένα σπίτι είχε πάρει φωτιά εκείνο το πρωί στο Σικίρ Σοκάκ, ένα μισοχαμένο δρομάκι στην περιοχή