καθώς ο άνεμος ορμάει από τη θάλασσα ξανά
και η στεριά αμαυρώνεται με έκτροπα και ταραχή
να προσέχεις με το ξίφος της επιλογής,
θυμήσου
πως ό,τι ίσως μεγαλοπρεπές
5 αιώνες
ή ακόμα 20 χρόνια πριν
τώρα
περισσότερο από ποτέ
άχρηστη ενέργεια
η ζωή σού δίνεται μονάχα μία φορά,
η ιστορία παρέχει ευκαιρίες συνεχείς
για να αποδείξει την ηλιθιότητα των ανθρώπων.
πρόσεξε, ύστερα, θα έλεγα,
οτιδήποτε φαντάζει μεγαλοπρεπές
νεκρό
ιδανικό
ή ενέργεια,
ζήσε για τη χώρα ή τον έρωτα ή την Τέχνη,
μην παρασύρεσαι από την εγγύτητα του λεπτού
την ομορφιά ή την πολιτική
που θα μαραθούν σάμπως λουλούδι κομμένο˙
αγάπησε, ναι, αλλά όχι από υποχρέωση να παντρευτείς,
και πρόσεξε το κακό φαγητό και την υπερβολική εργασία˙
ζήσε σε μία χώρα, πρέπει,
όμως η αγάπη όχι διαταγή
είτε για γυναίκα είτε για πατρίδα˙
πάρε τον χρόνο σου˙ και πιες όσο χρειάζεται
για να διατηρείς τη συνοχή,
διότι το ποτό ένας τρόπος ζωής
μέσω του οποίου ο συμμετέχων επιστρέφει με καινούργια ευκαιρία
στη ζωή˙ επιπλέον, λέω,
ζήσε μόνος σου όσο γίνεται˙
υπόμεινε τα παιδιά εάν σου τύχουν
μα προσπάθησε να μην υπομείνεις
την ανατροφή˙ μην μπλέκεσαι σε καβγάδες μικρούς
με χέρια ή λεκτικούς
εκτός αν ο αντίπαλός σου γυρεύει τη ζωή από το σώμα σου
ή τη ζωή της ψυχής σου˙ τότε
σκότωσε αν χρειαστεί˙ και
σαν έρθει η ώρα να πεθάνεις
μη φανείς εγωιστής:
θεώρησέ το ανέξοδο
και όπου πηγαίνεις:
ούτε σημάδι ντροπής ή αποτυχίας
ή επίκληση στη θλίψη
καθώς ο άνεμος ορμάει από τη θάλασσα
και ο χρόνος συνεχίζει
αποπλένοντας τα κόκαλά σου με ειρήνη απαλή.
Από τη συλλογή “It Catches my Heart in its Hands” (1963)
Μετάφραση: Χ. Αγγελακόπουλος
Καλλιτέχνης: Gerhardt Isringhaus
